Direct naar artikelinhoud
WedstrijdverslagGiro

Thomas De Gendt pakt nog eens ouderwets uit in de Giro

Thomas De Gendt pakt nog eens ouderwets uit in de Giro
Beeld ANP / EPA

Thomas De Gendt heeft tien jaar na zijn zege op de Stelvio opnieuw een rit in de Giro gewonnen. De Belg van Lotto-Soudal rondde een vroege vlucht succesvol af. Mathieu van der Poel, die de etappe kleurde, moest vrede nemen met de zevende plek.

Zaterdag stond in de Giro een korte, maar verraderlijke rit op het menu. De achtste etappe, met start en finish in Napels, bedroeg slechts 153 kilometer. Al moesten er wel heel wat kuitenbijters overwonnen worden. Spek voor de bek van de vluchters, maar ook van punchers zoals Mathieu van der Poel en Biniam Girmay.

Van der Poel wilde niet wachten tot de finale en trok meteen ten aanval. Maar voorin kreeg de Nederlander aanvankelijk amper steun, waardoor hij er zowaar alleen vandoor ging. Later besloot ‘MVDP’ toch te wachten op de achtervolgers. Zo kregen we een kopgroep van 21 renners, met daarin ook Girmay, Thomas De Gendt, Diego Ulissi en Guillaume Martin.

Door Martin kregen we een snelle koers. De Fransman volgde in het klassement op amper vier minuten van leider Juan Pedro Lopez. Het gevolg: Trek-Segafredo moest vol aan de bak in het peloton om hun roze kopman te beschermen en voorin moesten ze doorrijden om voorop te blijven.

Op 46 kilometer van de streep gaf Van der Poel er nog eens een lap op. Zo werd de kopgroep uitgedund. Maar bij een nieuwe aanval van De Gendt, Harm Vanhoucke, Davide Gabburo en Jorge Arcas was de Nederlander niet mee. Iedereen keek nu eenmaal naar Van der Poel. De tol van de topfavoriet.

Nadien liepen de vier leiders uit, met dank aan De Gendt. De Belg van Lotto-Soudal had een fantastische dag en was de motor in de kopgroep. Van der Poel en Girmay probeerden in extremis nog naar voren te knallen, maar kregen de leiders niet meer te pakken. Finaal rolde Vanhoucke de rode loper uit voor De Gendt, die het in de sprint eenvoudig afmaakte. Tien jaar na zijn mythische zege op de Stelvio was het opnieuw prijs. De ontsnappingskoning kan het nog.

De Gendt deed na afloop zijn verhaal. “Van der Poel viel in de voorlaatste ronde hard aan. Ik kon niet mee, net zoals mijn twee ploegmakkers van Lotto-Soudal. Maar nadien wisten we terug te keren en vielen we zelf aan. We wisten dat iedereen naar Van der Poel en Girmay zou kijken. En daar haalden we voordeel uit.”

“Dit was nog maar mijn derde ontsnappingspoging in een heel jaar. Andere jaren zit ik aan tien of vijftien. Wat dat betreft is het een rustig jaar. In alle andere wedstrijden komen ze mij vragen: ‘Wat is het plan?’ Maar nu rijdt Mathieu van der Poel mee en zijn alle ogen op hem gericht. Ik word een beetje over het hoofd gezien. Zo kon ik er zaterdag op kousenvoeten toch mee vandoor.”

De Gendt knapte vervolgens het meeste werk op in de kopgroep. “Ik reed in dienst van Harm, maar toen zei hij dat hij geen goede benen had. Toen vroeg ik of hij op kop wilde rijden. Ik was namelijk zeker dat ik het zou afmaken in de sprint. En dat deed hij perfect. Ik ben hem dan ook dankbaar.”

“Deze etappe lag me. Het doet me wat denken aan de Barcelona-rit in de Ronde van Catalonië. En ja, tien jaar na de Stelvio nog eens winnen in de Giro... Als je me dat twee weken geleden gevraagd had, dacht ik niet dat het mogelijk was. Ik was echt niet in vorm. Maar nu zitten de goede benen eraan te komen. Wat ik voelde na de aankomst? Opluchting en blijdschap en nog wel wat emoties. Normaal schreeuw ik niet echt bij een zege, nu heb ik dat wel gedaan. Ik twijfelde erg of ik nog zou kunnen winnen, maar de voorbije dagen ben ik me veel beter beginnen voelen. Gisteren voelde ik me bergop zelfs de oude. Ik was niet de beste van de kopgroep, maar dankzij mijn ervaring heb ik het kunnen afmaken.”

De Gendt weet het nu wel zeker: “Ik moet nog niet aan stoppen denken. Vorig jaar heb ik bijna mijn fiets aan de haak gehangen. We arriveerden met de Tour in Parijs en ik dacht dat ik mijn laatste koers gereden had. Ik ben twee weken met het gezin op vakantie getrokken naar Calpe, ik heb mijn fiets niet aangeraakt. In mijn hoofd was ik coureur af. Toen kwam ook de diagnose van overtraining en dat ik een burn-out had. Ik heb daaraan gewerkt. Vanaf september ben ik twee maanden van de fiets gebleven, ik heb een dieet en een trainingsschema gevolgd en ik heb niet gepanikeerd.”

“Nu denk ik: in 2025 rijdt de Giro weer naar de Stelvio. Dat zou de cirkel rond maken. En dat moet ook nog niet het einde van mijn carrière zijn. Zelfs al ben ik dan al 38. Ik ben niet bang voor het jaar te veel.”