Iedereen vertrouwt Iva Bicanic de meest gruwelijke herinneringen toe over de Balkanoorlog
Han Lips schrijft elke dag over wat hij ziet op tv. Vandaag: De tranen van Tito.
Elke zondag buigt NPO2 zich over de gruzelementen waarin het voormalige Joegoslavië is uiteengevallen. Voor De tranen van Tito krijgen alle nieuwe landen om de beurt bezoek van Iva Bicanic, die vorige week nog in alle talkshows zat vanwege de hitsige mannetjes rond The Voice en haar eigenlijke baan als directeur van het Centrum Seksueel Geweld.
Een doorgewinterde tv-maker is ze duidelijk niet, maar De tranen van Tito is geweldig gelukt. Juist omdat ze als dochter van Kroatische Nederlanders in hun eigen taal spreekt met Slovenen, Bosniërs en noem ze allemaal maar op, vertrouwen ze Bicanic hun herinneringen toe.
De vorige afleveringen viel Lips al van de ene verbazing in de andere. Op het monument in Kosovo van de Slag op het Merelveld (1389) sprak ze de bewakers – een Serviër en een Albanees, maar de beste vrienden. Vanwege alle verschrikkingen van de oorlogen uit de jaren negentig kwam het goed van pas dat Bicanic is opgeleid als traumapsycholoog.
Vorige week viel ze helemaal met haar neus in de boter toen een Montenegrijnse vader in geuren en kleuren vertelde hoe hij wraak had genomen op de moordenaar van zijn zoon. De dader zat vast, daarom schoot hij diens broer maar dood.
Deze zondag ging de reis naar de leeggelopen dorpen van Noord-Macedonië. Naaisters maken dagen van twaalf uur, zonder pauze, om kleding te maken voor West-Europa, wat ze alleen maar volhouden door zichzelf te versuffen met diazepam. Hun kinderen zijn beter af in het buitenland, zeggen ze. Een kwart van de bevolking is al vertrokken.
Elke aflevering eindigt met het telefoonnummer van de geestelijk hulpverleners van Korrelatie. Tja, zo aangrijpend kan televisie zijn. Als je het Lips vraagt, is dat een warme aanbeveling voor De tranen van Tito.
Reageren? hanlips@parool.nl.