Ex-officier van justitie moet schadevergoeding betalen vanwege zijn uitspraken in Zembla

Biezeveld stelde begin vorig jaar in een uitzending van het televisieprogramma Zembla dat er sprake was van illegale stort en valsheid in geschrifte. Daarmee is hij volgens de rechtbank te ver gegaan.

Het Amsterdamse bouwbedrijf Bontrup, de leverancier van het granuliet, stapte vervolgens naar de rechter. De rechtbank heeft nu geoordeeld dat Biezeveld het bedrijf ‘zonder solide feitelijke basis’ heeft beschuldigd van betrokkenheid bij illegaal storten van afval en valsheid in geschrift. 

Naast de nog te bepalen schadevergoeding die Biezeveld moet betalen, moet de gepensioneerde milieuofficier en voormalig bijzonder hoogleraar zijn uitlatingen ook rectificeren.

Het televisieprogramma Zembla onthulde in de uitzending hoe de top van Rijkswaterstaat het storten van granuliet erdoorheen had gedrukt, nadat inspecteurs eerder het verzoek hadden afgewezen. Granuliet blijft over na het verwerken van graniet, dat wordt gebruikt voor de aanleg van asfaltwegen. 

Dit restproduct van Bontrup wordt onder meer gebruikt voor het verondiepen van plassen. De inspecteurs van Rijkswaterstaat oordeelden dat de granuliet geen grond was, maar een bouwstof, waar bovendien een chemische stof aan was toegevoegd waarvan de milieugevolgen niet duidelijk zijn.

Maar na ingrijpen van de Rijkswaterstaat-top kwam er toch toestemming voor het Amsterdamse bouwstoffenbedrijf om het granuliet te storten. Het storten van granuliet veroorzaakte grote onrust in de betrokken gemeenten. 

Plantjes

Bontrup stelde al die tijd dat granuliet moet worden beschouwd als schone grond, die tot de hoogste milieuklasse behoort. Verschillende deskundigen in de uitzending van Zembla twijfelden hieraan en noemden granuliet ‘afval’. Want in grond groeien plantjes en in granuliet niet, stelde een van hen. In opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat deed het adviesbureau Arcadis onderzoek en concludeerde vervolgens dat granuliet niet schadelijk is voor mensen of het milieu.

De rechtbank stelt nu dat Biezeveld in zijn uitspraken veel te stellig was en ‘geen enkel voorbehoud of nuance’ maakte, maar stellig beweerde dat er sprake was van strafbare handelingen. Biezeveld was vooralsnog niet bereikbaar voor commentaar op de uitspraak van de rechter.

In dezelfde affaire werd Zembla door de Raad voor de Journalistiek eerder op de vingers getikt. De raad noemde de uitzending ‘eenzijdig, onevenwichtig en tendentieus’. Ook dat sloeg met name op de beschuldiging dat de stort ontoelaatbaar en strafbaar zou zijn. Die beschuldiging was volgens de raad ‘niet van genoeg context en duiding’ voorzien. Ook oordeelde de raad dat er onvoldoende ruimte was voor wederhoor.

Die uitspraak van de raad was voor Zembla aanleiding om de Raad voor de Journalistiek niet langer te erkennen.