Horeca bereidt zich mopperend voor op coronapas: ‘Het komt neer op anderhalf uur controleren’

Rutger van Bijlevelt (28) legt zijn rolmaat langs de rand van een tafelblad, dat hij ondersteboven in de bovenzaal van zijn Utrechtse restaurant heeft gelegd. Met een stift trekt hij vervolgens een streepje, waarna hij met lange halen begint te zagen. Een schroefboormachine danst mee met elke beweging.

Hij is aan het klussen, zegt hij, omdat de coronaregels in de horeca veranderen. Vanaf zaterdag hoeven klanten onderling geen anderhalve meter afstand meer te houden, waardoor er weer meer tafels passen in Jonkheer de Ram, een vleesrestaurant waar ‘dry-aged carpaccio’ de specialiteit is. Daarom moet dus dat oude tafelblad doormidden. Straks zal hij er twee nieuwe tafels van maken.

‘Dat scheelt wel in de omzet’, beaamt hij. En dan, lachend: ‘Misschien kunnen we dan toch nog op wintersport.’

Niet gastvrij

Ook in andere cafés en restaurants in de Utrechtse binnenstad bereiden ze zich voor op de nieuwe regels. De gemoedstoestand van de uitbaters is daarbij over het algemeen gelaten.

Ja, het is natuurlijk fijn dat ze weer meer gasten mogen ontvangen. Maar die verplichte controle bij binnenkomst, waarbij ze van elke klant een QR-code moeten scannen en een legitimatiebewijs moeten controleren? Daar zitten ze niet bepaald op te wachten.

Omdat het veel werk is, bijvoorbeeld. ‘Reken maar na’, zegt Van Bijlevelt. ‘Bij ons komen op een zaterdagavond negentig gasten binnen. De scan duurt een minuut per persoon. Dan moet er dus iemand anderhalf uur lang controleren.’

Omdat het, volgens sommigen althans, schijnveiligheid biedt. ‘Wie gevaccineerd is, kan ook ziek zijn’, zegt Koula Apotas (53), die met haar man en haar zoon eigenaar is van Grieks restaurant Corfu. ‘En een ongevaccineerde hoeft niet altijd ziek te zijn.’

En omdat het niet gastvrij is. ‘We zijn een laagdrempelig café’, zegt Willemijn Visscher (39) van Kafé België aan de Oudegracht. ‘Iedereen moet zich welkom voelen. Zo’n controle doet het tegenovergestelde. Dat is zo’n contrast. We moeten mensen aan de deur gaan weigeren. Ook vaste klanten.’

Toilet

In de gesprekken met de uitbaters – die vrijwel allemaal zeggen zich aan de regels te zullen houden – komen ook andere grieven naar boven. ‘Die QR-code zorgt ervoor dat je alleen gezonde mensen binnenkrijgt’, zegt Marcel van der Ben (41) van cocktailbar Behind Bars, waar een cocktail met cognac en tabakslikeur een hit is. ‘Waarom moet ik dan om 12 uur dicht? Ik kan toch gewoon tot 1 uur openblijven? Ik haal normaal gesproken 30 procent van mijn omzet na middernacht.’

Van Bijlevelt begrijpt niet waarom de horeca zowat de enige sector is met een verplichte controle. ‘In winkels mag iedereen zo naar binnen. Dat geldt ook voor de trein. En in de Tweede Kamer staan er ook een paar ongevaccineerd te debatteren.’

We worden gebruikt als pressiemiddel om het aantal vaccinaties op te voeren’, zegt Van der Ben (41). ‘Daar word ik moe van.’

Visscher wijst nog naar het piepkleine terras voor de deur van Kafé België. Daar zou ze de gasten officieel niet om een QR-code hoeven vragen, zegt ze, maar dat gaat ze wel doen. ‘Je weet dat mensen na een paar biertjes naar het toilet moeten. Als ze geen geldige code hebben, krijg je daar discussie over. Daar heb ik geen zin in. En ik wil ook niet dat zo iemand als enige met een mondkapje door de zaak loopt.’

Van de oplossing van minister Hugo de Jonge werd Visscher ‘pissig’, zegt ze. ‘Hier kun je helemaal geen Dixi-toilet voor de deur zetten. Op een plein als de Neude kunnen de cafés misschien samen zo’n toiletgroep neerzetten, maar hier aan de gracht gaat dat niet. Het is echt een slechte tip.’

Drempel

Elders in de binnenstad vertelt een uitbater van een café dat ze de QR-codes helemaal niet gaat controleren. Om geen problemen met handhavers te krijgen, vraagt ze haar naam en de naam van haar zaak niet in de krant te noemen.

‘Ik heb geen moment getwijfeld’, zegt ze. ‘Met zo’n systeem maak je de drempel voor oudere mensen om een kop koffie te komen drinken te hoog. Dat vind ik niet eerlijk. Veel ouderen hebben ook helemaal geen smartphone of printer. Ik vind het niks dat mensen tot tweederangsburger gemaakt worden.’

Om haar zaak toch veilig te houden, heeft ze besloten nog geen extra tafels en stoelen in het café te zetten. ‘Binnen kunnen mensen dus nog anderhalve meter afstand houden. Dat ging de afgelopen maanden ook prima.’

De eventuele consequenties vreest ze niet. ‘Voor een boete ben ik niet zo bang’, zegt ze. ‘En ze mogen de zaak niet direct sluiten. Maar goed, als ze daarmee gaan dreigen, is het natuurlijk snel klaar. Dan ga ik die codes toch controleren.’