Ajax kent ook tegen Fortuna geen genade

Coach Rinus Michels beschikte over een droomvoorhoede. Hij werd in 1966 kampioen met Ajax, een jaar later vestigde de ploeg een record dat nog altijd staat: 122 competitiegoals in één seizoen. Johan Cruijff maakte er 33, Sjaak Swart 25, Klaas Nuninga als aanvallende middenvelder 23, Henk Groot 15 en Piet Keizer 11. In de eerste zes duels werden Elinkwijk, NAC, DWS, MVV en Sparta aan de zegekar gebonden. Alleen FC Twente-Ajax eindigde gelijk. Liefst 26 treffers maakten de Amsterdammers.

Het is er eentje minder dan het huidige Ajax na zes wedstrijden op de teller heeft staan. Grappig feit: het team van Erik ten Hag maakt in die toch fraaie reeks dezelfde mispeer (1-1 uit tegen FC Twente) als het elftal van Michels 55 jaar geleden.

NEC (5-0), Vitesse (5-0), Cambuur (9-0), PEC Zwolle (2-0) en Fortuna Sittard (5-0) moesten er dit seizoen al aan geloven. Ze waren, net als Sporting Portugal in de Champions League, niet bestand tegen de offensieve overmacht van Ajax. Sjors Ultee, trainer van Fortuna, wilde een kort verhaal dinsdagavond ook niet langer maken dan noodzakelijk: “Ik kan wel een analyse geven van het spel van mijn ploeg, maar misschien kan ik het beter over de tegenstander hebben: die is gewoon wereldtop.”

Tactische variatie

Wereldtop. Dat is overdreven, maar het Ajax van Ten Hag is wel erg goed. Al is goed voor deze trainer vaak niet goed genoeg. Dinsdagavond baalde Ten Hag van de start van zijn elftal, want het had toch zeker elf minuten geduurd voordat de eerste bal erin lag. “En toen hadden we al drie kansen gemist. Mag niet.”

Het was Steven Berghuis die de score opende in Sittard. Hij speelde opnieuw op de nummer-tienpositie, als vervanger van de geblesseerde Davy Klaassen. Die (lies)blessure laat zich niet ernstig aanzien, maar de revalidatie stemt Ten Hag niet vrolijk: “Het proces gaat niet zoals ik zou willen.”

Berghuis, de passer, de architect die graag aan de bal is, is een andere schaduwspits dan Klaassen, de loper, de doelpuntenmaker met gevoel voor tijd en ruimte. Ten Hag: “Je zag vanavond dat Berghuis ook diepgang in zijn spel heeft en dat hij een goal kan maken. Elke speler heeft zijn eigen specifieke kwaliteiten en kenmerken. En voor iedere positie hebben we verschillende typen spelers in de selectie en kunnen we tactische variatie aanbrengen, dat kan een voordeel worden.”

Hallucinante cijfers

De wissels die Ten Hag dinsdagavond doorvoerde, onderstreepten die veelzijdigheid in de selectie nog eens. De sterke dribbelaar Mohammed Kudus loste de dartele Berghuis na één helft af. De kleine Argentijnse krijger Nicolás Tagliafico maakte het laatste deel van de eenzijdige wedstrijd vol op de plek waar Daley Blind zich tot dat moment stijlvol met de opbouw had bemoeid. En de pijlsnelle Mohamed Daramy verving op de linkerflank de niet zo snelle, maar o zo sluwe technicus Dusan Tadic.

De komst van Tadic naar Ajax in de zomer van 2018 heeft de club veel goeds gebracht: zelfbewustzijn, professionaliteit, de drang om te winnen en – last but not least – een wagonlading aan doelpunten. In 157 officiële wedstrijden voor Ajax is Tadic direct betrokken bij 150 goals; hij maakte er zelf 80 en gaf 70 assists. Het zijn hallucinante cijfers.

Tegen Fortuna pikte de Servische aanvoerder weer een doelpuntje en twee assists mee. Hij bereidde de 0-4 (Kudus) en 0-5 (Tagliafico) voor. Ten Hag was ‘ontzettend blij’ met de terugkeer van Kudus. “Het afgelopen jaar was voor hem een nachtmerrie, met twee gecompliceerde blessures. Mo is een introverte jongen, hij heeft het heel zwaar gehad. Waar we konden hebben we hem geholpen, maar het meeste werk heeft hij zelf gedaan. Hij scoorde vorige week voor Jong Ajax en nu voor ons. Hij is niet wedstrijdfit en loopt conditioneel nog achter, maar het is mooi dat hij weer op het veld staat.”