Waar blijft het goud? De sfeer zit er allerminst lekker in bij TeamNL
Na drie olympische dagen en grote gemiste kansen blijft TeamNL nog verstoken van een olympische titel. De teller staat op driemaal zilver. Waar blijven de gouden medailles?
Het is lang geleden dat er na drie dagen Olympische Spelen nog geen goud in de pocket zit. Bij voorgaande Spelen konden Oranjefans vaak in het openingsweekend een olympische titel vieren. Zoals met de wielrensters Anna van der Breggen (2016) en Marianne Vos (2012) en de estafettezwemsters (2008).
In 2004 duurde het vijf dagen voordat er echt gejuicht kon worden voor een Nederlandse sporter. Na het eerste weekeinde van de Spelen in Athene stond de teller op één zilveren en twee bronzen medailles. Zeventien jaar geleden werd er in de eerste dagen volop getreurd over gemiste kansen en over de onttroonde olympisch kampioenen Leontien van Moorsel en Inge de Bruijn.
Gemiste kansen, die zijn er nu ook volop. De uitzonderlijk sterke wegploeg van de wielervrouwen faalde opzichtig. Op voorhand was niet de vraag of er goud zou worden gewonnen, maar door wie. Annemiek van Vleuten, Anna van der Breggen, Marianne Vos en Demi Vollering vormden echter alleen op papier een dreamteam. Een dag later moest Mathieu van der Poel na een bizarre valpartij zijn jacht op mountainbikegoud al snel staken. Sportminnend Nederland had al twee vinkjes gezet achter ‘tijdrit vrouwen’ en ‘mountainbike mannen’, maar de praktijk bleek weerbarstiger.
Duidelijk is wel dat de vibe er deze eerste dagen nog allerminst lekker in zit bij TeamNL. De hockeymannen en waterpolovrouwen kenden een slechte start en absolute sporthelden zoals Sanne Wevers, Epke Zonderland en Kiki Bertens slaagden er niet in zich nog één keer op te richten.
Tel daarbij op het dramatische ongeluk van BMX’er Niek Kimmann en diverse zure vierde plaatsen (Bauke Mollema, estafettezwemsters, handboogteam) en het is duidelijk dat het chagrijn in Nederland toeneemt. De grap dat TeamNL hoger scoort in het coronaklassement dan in het medailleklassement is pijnlijk maar op dit moment wel waar: vier positieve sporters tegenover drie zilveren medaillewinnaars (handboog gemengd team, Annemiek van Vleuten en zwemmer Arno Kamminga).
Maar er is hoop. Baanwielrenner Harrie Lavreysen en zijn teamsprint-kompanen Jeffrey Hoogland en Roy van den Berg zijn in Japan gearriveerd. En natuurlijk staat er nog veel meer moois te gebeuren in Tokio. Wat te denken van de judoka’s, BMX’ers, roeiers, surfers, zeilers, atleten, zwemmers en de tijdrit bij de vrouwen morgen?
De wielerploeg kan zich hierbij vasthouden aan het ‘Athene-scenario’. In 2004 was de valpartij van Leontien van Moorsel in de wegwedstrijd een grote domper. Drie dagen later sloeg ‘Tinus’ toe op de tijdrit. Van Vleuten zou ervoor tekenen.