Turnster Jutta Verkest (15), de jongste Belg op de Olympische Spelen: ‘Haar grote sterkte is haar mentale weerbaarheid’

Grootste eetzonde: appelcake of Oreo’s. Favoriete Netflix-serie: The Vampire Diaries. Mee te nemen op reis: een knuffel. Grootste fan: “Mijn papa.” Het voorstellingsrondje van Jutta Verkest in de podcast GOBELGYM zou zomaar dat van elk tienermeisje tijdens de eerste les op 1 september kunnen zijn. Als ze een dier was, dan liefst een tijger. “Een beetje elegantie, maar toch wel stoer.” Op je vijftiende op de Olympische Spelen aantreden in de artistieke gymnastiek, is exact dat. Nota bene als jongste lid van de 121-koppige Belgische delegatie.

Met 53.632 punten over alle toestellen heen, een persoonlijk record, kon Verkest de kwalificatieronde op zondag afsluiten met een hemelsbrede glimlach. Niet alleen een plaats in de teamfinale is zo mee verzekerd, ze mag dankzij die totaalscore ook nog eens aantreden bij de beste 24 in de allround finale op donderdag – voor een deel is dat te danken aan het feit dat er per land slechts twee gymnastes mogen aantreden.

Voetblessure

We hebben het even gecheckt, maar de 15-jarige uit Mechelen is niet op een zondag geboren. De tijdlijn doet nochtans iets anders vermoeden. Het geboortejaar 2005 kwam normaal niet in aanmerking voor Tokio 2020, maar daar besliste een virus en een jaar uitstel anders over. In april mocht Verkest dan weer aantreden op het EK, met dank aan het verstek van Nina Derwael door een lichte voetblessure. Met een tiende plek in de finale allround turnde ze zich als debutant op de kaart van de selectiecommissie.

Het is vooral een teken dat Verkest zich gretig in een spagaat wurmt als er zich een kans voordoet. “Haar grote sterkte is haar mentale weerbaarheid. Je kan op haar rekenen op de belangrijke momenten”, zegt Sofie Naert, die haar als junior coachte in de topsportschool in Gent. “Dat heeft zeker een rol gespeeld bij haar selectie.” Ook sportpsycholoog Jef Brouwers, die onder meer de turnploeg begeleidt in Tokio, is onder de indruk: “Ze is op haar best als de uitdagingen groot zijn. Een echt wedstrijddier.”

In de buurt van Mechelen keken ze zondag met een zestigtal supporters “met open mond” naar de prestaties van ‘hun’ Jutta. Want nog altijd staat het bij haar profiel als gymnaste: GymFlex, de club waar het allemaal begon. Ze belandde er als vijfjarige, nadat ze op de trampoline bij een vriendinnetje ‘gescout’ werd door een opmerkzame moeder. “Zij was verbonden aan de club en zag: die kan precies iets”, vertelt vader Philip Verkest. Ook al zitten er in de familie niet meteen uitzonderlijke gymgenen, of sportieve genen tout court.

Als kleuter kwam ze al terecht bij een selectiegroepje binnen de club. “Ze had zich vrij explosief getoond bij de tests. Een blok van 90 centimeter, daar sprong ze gewoon los op”, zegt hoofdtrainster Margot Van den Berge. Van drie keer trainen ging het in het vierde leerjaar al naar een topsport beloftestatuut, waardoor ze 15 uur in de week kon turnen. In de topsportschool in Gent, waar ze wetenschappen studeert, is dat sinds haar twaalfde het dubbele.

‘First pick’

“Ze is in Gent zeker niet als first pick binnengeloodst, zoals ze in het basketbal zouden zeggen”, zegt vader Verkest. Binnen de gymfederatie beamen ze dat. Qua explosiviteit en dynamisch vermogen ontbreekt het weleens, er zijn dagen op training waar het lichaam niet mee wil. Toch leeft ze, aldus Brouwers, “al een hele tijd op een wolk van permanent vooruitgaan”. In België is haar sportpsycholoog trouwens zijn collega Maureen Beernaert. “Geen oude pee, wel een jonge vrouw”, zegt Brouwers. ‘Daar koos ze heel bewust voor, en dat getuigt toch van een duidelijk idee over hoe ze haar turncarrière ziet.”

Zo lijkt het bijna alsof de sérieux ervan afdruipt. Terwijl iedereen haar net typeert als een “bon vivant” of een “spring-in-’t-veld”, iemand die goedlachs is en goed in de groep aardt. Niet evident, als 15-jarige in een team waar de verwachtingen hooggespannen zijn. “Toen ze haar olympische selectie binnen had, belde ze. Er was blijdschap, maar ook een beetje schuldgevoel”, zegt haar vader. “Ze dacht aan de vriendinnen die de selectie niet hadden gehaald. Dat typeert haar.”

Parijs

Haar selectie hoeft ze alleszins niet meer te verantwoorden. Eerder lonken de Spelen van Parijs binnen drie jaar. Kan ze daar een medaille ambiëren? “Sowieso heeft ze nog op alle toestellen marge”, zegt Naert, die geen voorspellingen wil doen in een blessuregevoelige sport zoals gymnastiek. Volgens haar is Jutta Verkest sowieso eerder een allround turnster dan iemand die uitblinkt op een onderdeel, zoals Nina Derwael. Al is de brug met ongelijke leggers haar favoriete toestel. “Dat geeft me echt het gevoel dat ik kan vliegen”, zegt ze.

In Parijs zal ze het dan zonder persoonlijke chaperon moeten doen. In Tokio is die rol weggelegd voor assistent-coach Matthieu Zimmerman, een verplicht nummertje omdat Verkest nog geen zestien is. “Die bescherming is niet echt nodig”, zegt Brouwers vanop de eerste rij. “Deze dames ontfermen zich heel erg over elkaar. Dat is echt ongelofelijk mooi om te zien.”