‘Ik vind het een sport niet te veel te betalen’

in

‘Binnen het maatschappelijk werk kun je een hoop kanten op. De één vindt het psychosociale stuk interessant, ik vind het praktische en analytische van schuldhulpverlening juist leuk. Het geeft veel voldoening als ik samen met mensen de oorzaak kan aanpakken waardoor ze in een negatieve spiraal zijn gekomen.

„Ik werk vier dagen in de week bij Farent in Den Bosch als gezinscoach. Daar help ik gezinnen uit de armoedekloof te komen. Zo hopen we de hele wijk een boost te geven. Verder word ik ingezet door woningcorporaties bij betaalachterstanden en geef ik voorlichting op middelbare scholen en mbo’s over schulden en geldproblemen.

„Om die voorlichting wat aansprekender te maken, heb ik vorig jaar De Schulden Escape ontwikkeld: een escaperoom over een jongen die diep in de schulden zit. Als hij binnen 45 minuten de raadsels van zijn opa weet op te lossen, kan de koffer met geld worden opengemaakt en kan hij de deurwaarder afwenden. Het idee is nu dat we de Schulden Escape ook in andere gemeenten gaan uitrollen.

„Mede door die escaperoom kwam ik op de radar van de Schuldhulpverlener van het jaar-verkiezing. Eerst vond ik mezelf nog wat te onervaren voor zo’n titel, maar later dacht ik: nee, ik mag best trots zijn op wat ik al heb bereikt. Nu mag ik bijvoorbeeld weleens spreken op congressen; dat voelt soms nog wat ongemakkelijk, maar vooral heel leuk.”

uit

‘Ik ben best tevreden met mijn salaris. Samen met mijn vrouw kunnen we alles goed betalen en ook nog sparen, bijvoorbeeld voor onze twee kinderen van 3 en bijna 1 jaar. Door mijn werk weet ik hoe comfortabel het is dat ik me financieel een tegenvaller kan permitteren.

„Wel vind ik het een sport om niet te veel te hoeven betalen. Iedere dag kijk ik even op Pepper, een forum waar allerlei deals worden gedeeld. Ook check ik bij een aankoop cashback-sites. Zo kregen we laatst 5,5 procent terug op onze Swiss Sense-boxspring van 3.000 euro; dat scheelt toch 165 euro.

„Zelf ben ik ook geen heilig boontje hoor, daar ben ik gewoon eerlijk over tegen mijn cliënten. Zo zat ik als student regelmatig aan de roulettetafel in het casino als ik een uurtje had tussen mijn colleges en bijbaantje. Ik was wel gevoelig voor die spanning en het spel. Op een gegeven moment kreeg ik een waarschuwingsgesprek over dat ik er te vaak kwam. Dat vond ik zelf ook wel.

„In het casino zit ik niet meer, maar laatst deed ik wel een poging om in de cryptomunten te stappen. Een gevaarlijk wereldje, want voor je het weet ben je niet meer aan het beleggen, maar aan het gokken. Had ik in een week 200 euro verloren! Nu spaar ik dus maar weer braaf verder, gewoon op mijn spaarrekening.”