Loyaal rolmodel van PostNL, geregeld genoemd als minister

Op Valentijnsdag, ruim twee weken geleden, kreeg PostNL zelf eens een liefdesbrief, van Anna Dolanska. Deze 37-jarige Poolse werkt al negen jaar –’s nachts – in het distributiecentrum van PostNL in Utrecht, zo meldde dagblad de Gelderlander onlangs. Maar ze is er niet in dienst. Ze werkt er via uitzendbureau Tempo Team, en wil dolgraag in dienst bij haar ‘liefde’ PostNL. 

Ze grijpt dus naast de coronabonus van 250 euro, die het vaste personeel krijgt. Tweehonderd uitzendkrachten kregen een vaste baan, maar daar zat Anna Dolanska niet bij.

De hartenkreet van de Poolse was bedoeld voor Herna Verhagen (54), die maandag als bestuursvoorzitter alweer voor de negende keer de jaarcijfers presenteert van het beursgenoteerde post- en pakkettenbedrijf. Het wordt een bijeenkomst met twee gezichten. Financieel gaat het door de coronacrisis uitstekend met het beursgenoteerde post- en pakkettenbedrijf. De pakketjes zijn niet aan te slepen, waardoor omzet en winst sterk groeien. De beurskoers is hersteld. Maar op sociaal terrein krijgen PostNL en zijn baas kritiek, zoals over de uitzendkrachten die niet in vaste dienst komen. Het bedrijf heeft inmiddels ook hun een extraatje toegezegd.  

Over een vast contract hoeft Herna Verhagen zelf zich al heel lang geen zorgen meer te maken: ze is drie decennia in dienst bij (voorlopers van) PostNL. De Brabantse (geboren in Veghel, opgegroeid in een hechte familie in Sint-Oedenrode) begon in 1991 in een salesfunctie. Na ruim twintig jaar hard werken – ‘doordeweeks doe ik niets anders dan werken en slapen’, zei ze eens tegen Volkskrant Magazine – werd ze in 2012 de baas van PostNL. Dat telt na het samengaan vorig jaar met concurrent Sandd 40.500 werknemers, verdeeld over ruim 22 duizend fte’s, en is daarmee een van de grootste werkgevers van Nederland.

Veelgevraagd bestuurder

Omdat ze de enige Nederlandse vrouwelijke bestuursvoorzitter was – en is – van een groot beursgenoteerd bedrijf, werd Herna Verhagen een rolmodel. Haar ster steeg snel en ze werd een veelgevraagd bestuurder. Verhagen is commissaris bij ING, de grootste bank van Nederland en bij het Concertgebouw, de huiskamer van de elite. Ook is ze bestuurder van de invloedrijke werkgeverslobby VNO-NCW. Met deze prestigieuze nevenfuncties is Herna Verhagen al jaren de hoogst genoteerde vrouw in de Volkskrant Top 200 van invloedrijkste Nederlanders. Vorig jaar zat ze op verzoek van secretaris-generaal Jens Stoltenberg ook nog in een werkgroep van de Navo, over hoe het militaire bondgenootschap een sterkere politieke rol kan spelen.

Als bekend boegbeeld wordt ze geregeld gevraagd voor andere functies. Omdat ze in 2010 meeschreef aan het verkiezingsprogramma voor de VVD wordt ze ook geregeld genoemd als minister. ‘Ze zou het zeker kunnen’, zegt hoogleraar Mijntje Lückerath, die haar interviewde voor een boek over topvrouwen. ‘Ze is maatschappelijk betrokken en heeft laten zien dat ze vastberaden is. Ze is benaderbaar, heeft geen groot ego en spreekt niet met meel in mond, hoewel je dat laatste misschien juist wèl moet kunnen in de politiek.’

Maar er is niet alleen maar lof. Zo hekelde een ‘laaiende’ FNV-vicevoorzitter Tuur Elzinga begin januari de ‘flexverslaving’ van PostNL, nadat Verhagen in een interview met Trouw zei dat het post- en pakkettenbedrijf vooral vaste krachten in dienst heeft; problemen als een moordend werktempo en geen tijd voor plaspauzes spelen vooral bij flexkrachten. 

Flexkrachten

Zo maakte ze, aldus Elzinga in een open brief, goede sier over de ruggen van uitgeputte en slecht betaalde flexkrachten van PostNL in de distributiecentra en de pakketbezorging – mensen in uitzendconstructies die, na een door corona extreem drukke december, in januari nog een maand door moesten met een zwaar rooster. De boosheid is inmiddels wat gezakt, zegt Elzinga nu. ‘Vergeleken met andere bedrijven is PostNL niet eens zo heel slecht. Maar zo iemand als die Poolse vrouw; kom op, neem haar gewoon in dienst.’

PostNL wijst liever op de transformatie die Verhagen het oorspronkelijke postbedrijf de afgelopen jaren heeft laten doormaken. Zo verdubbelde de pakkettenpoot de afgelopen vijf jaar ruim, tot 337 miljoen stuks vorig jaar. En de app heeft 6 miljoen gebruikers.

Ondertussen dringt zich wel de vraag zich op of Herna Verhagen – in 2019 herbenoemd voor vier jaar – soms haar hele werkzame leven bij PostNL gaat doorbrengen. Gevraagd naar haar toekomst houdt ze zich graag op de vlakte. Gaat ze misschien de politiek in, nu er binnenkort verkiezingen zijn? ‘Ik ben nooit lid geweest van een politieke partij, ook niet van de VVD. Ik ben altijd van het midden geweest, maar of dat nou VVD, PvdA of CDA is’, zei ze daarover anderhalf jaar geleden tegen het AD. Ze is ‘trots’ dat ze werkt bij het ‘fantastische’ PostNL, waarop ze zich ‘volledig focust’.

Maar is dit, als succesvolle mid-vijftiger, na drie decennia bij dezelfde werkgever toch niet een uitgelezen moment om nog wat anders te gaan doen? ‘Herna is heel loyaal’, zegt goede vriendin Esther van Zeggeren, die haar al kent sinds begin jaren negentig, toen beiden begonnen bij de PTT. ‘Ze is ook heel pragmatisch en kijkt naar het nu. Of de politiek iets is voor haar? Ik heb mijn twijfels, maar dat kan ze heel goed zelf beslissen.’