Stichting Thuiskopie rekende jarenlang een te hoge vergoeding

Een fikse tegenvaller en meevaller voor de Stichting Thuiskopie. De rechtbank Den Haag heeft bepaald dat de stichting bedragen tot 40 miljoen euro die tussen 2003 en 2015 zijn opgehaald bij fabrikanten van opslagmedia veel te hoog zijn. Het gaat om meer dan 40 procent van hetgeen er ooit aan Thuiskopie betaald is. Tegelijkertijd hoeft de organisatie geen cent terug te betalen.

In een persbericht liet de Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding (SONT) een dezer dagen weten dat de hoogte van de nieuwe tarieven voor de thuiskopievergoeding zijn vastgesteld voor de periode vanaf 1 januari 2021 tot en met 31 december 2023.

Het aantal kopieën van auteursrechtelijk beschermde werken dat door consumenten voor privégebruik wordt gemaakt, is de afgelopen jaren gestegen, zo schrijft Thuiskopie. Dit vertaalt zich in
hogere tarieven voor onder meer mobiele telefoons. Voor andere dragers zoals tablets en wearables gaat de vergoeding om dezelfde reden omlaag. Ook is een korting in de vergoeding voor refurbished (opgelapte) apparaten afgesproken.

Thuiskopie vraagt de vergoeding ter compensatie van gederfde inkomsten als gevolg van het (illegaal) downloaden van muziek.

Het nieuwe tarievenbesluit van de SONT is volgens Thuiskopie het resultaat van onderhandelingen tussen vertegenwoordigers van enerzijds rechthebbenden en anderzijds fabrikanten en distributeurs van de hardware. Maar eerder deze week werd duidelijk dat de betrokken partijen het over die tarieven helemaal niet eens zijn.

De vertegenwoordigers producenten en importeurs van consumentenelektronica (NLdigital, NLconnect, TechniekNederland, FIAR CE en STOBI) hebben minister Dekker namelijk gevraagd om het huidige Thuiskopiesysteem onder de loep te nemen. De brancheverenigingen vinden dat de bescherming van auteursrechten via deze regeling steeds meer uit de pas loopt met de technische en economische realiteit.

De hardwaresector heeft nu extra munitie door een recente uitspraak van de rechtbank in een zaak die Thuiskopie tegen Imation voerde, een fabrikant van verwijderbare opslagmedia.

Er zijn twee zaken tegelijk behandeld: een incassozaak tussen Thuiskopie en Imation en een zogeheten restitutiezaak tussen Imation en Thuiskopie en de Staat. In de incassozaak vorderde Thuiskopie niet betaalde thuiskopievergoeding van in eerste instantie 1,4 miljoen euro. In de restitutieprocedure vorderde Imation op zijn beurt restitutie van te veel betaalde thuiskopievergoeding.

Na een uitvoerig onderzoek van over en weer in het geding gebrachte rapporten luidt de conclusie dat het thuiskopiëren in Nederland afneemt. De schade voor rechthebbenden in de jaren 2013-2015 is afgenomen van 24 miljoen tot 18 miljoen euro. En dus is een totaal beoogd incassobedrag van rond de 40 miljoen te hoog. Thuiskopie is dan ook veroordeeld deze bedragen terug te betalen.

Maar Thuiskopie hoeft de betaalde thuiskopievergoeding niet terug te betalen, omdat dit zou leiden tot wat de rechtbank noemt ‘ongerechtvaardigde verrijking’. De rechtbank oordeelt dat Imation de heffingen heeft verdisconteerd in haar prijzen en dat Thuiskopie de ontvangen bedragen heeft doorbetaald aan de rechthebbenden. Terugbetaling zou  leiden tot een ‘verarming’ van Thuiskopie en tot een verrijking van Imation. Anders gezegd: de stichting kan de bedragen domweg niet betalen. Bovendien, redeneert de rechter, heeft Imation gedurende de procedures geld ingehouden en voordeel genoten.

Foto Pixabay