Bij haar start in 2019 kondigde de Vlaamse regering aan dat ze werk wilde maken van een Vlaamse canon. In het regeerakkoord is sprake van een door onafhankelijke experts vastgelegde ‘lijst van ankerpunten uit onze Vlaamse cultuur, geschiedenis en wetenschappen’. Die canon zou dan zowel in het onderwijs als bij inburgeringstrajecten gebruikt worden.

Volgens minister Weyts zijn de uitgangspunten nu in meer detail vastgelegd. ‘De canon zal gaan over de geschiedenis en de cultuur van de regio die vandaag Vlaanderen is, met alle respect voor de territoriale verscheidenheid en de verschuivende grenzen die voorafgingen aan onze huidige natievorming’, klinkt het.

Commissie

Vlaanderen heeft alvast goed naar het Nederlandse voorbeeld gekeken. Daar werd in 2006 een canon opgesteld. Vlaanderen neemt een aantal zaken over van de noorderburen. Zo zal Vlaanderen bijvoorbeeld ook werken met een onafhankelijke commissie, met thematische ‘vensters’ en met een periodieke evaluatie.

Concreet moet een onafhankelijke commissie tegen uiterlijk oktober 2022 klaar zijn met de uitwerking ervan. Historicus Emmanuel Gerard (KU Leuven) zal de commissie voorzitten. Hij zal zelf de andere commissieleden aanduiden. Die commissie mag maximaal negen leden tellen. De commissie beslist zelf over de werkwijze en over de eventuele betrokkenheid van externe deskundigen. Bedoeling is ook dat de canon regelmatig tegen het licht wordt gehouden om op die manier in te spelen op veranderende inzichten.

Professor Gerard kijkt uit naar het werk van de commissie. ‘Wat mij aantrekt in dit project is de mogelijkheid die het biedt om de kennis van het verleden zo breed mogelijk te delen’, zegt hij.

Website

Parallel met de samenstelling van de canon wordt er gewerkt aan een website. Die moet ook helpen om de canon te verspreiden bij het brede publiek.

‘Dit wordt in alle opzichten een historische klus’, zegt minister Weyts. ‘Ons collectief geheugen gaat meer vorm krijgen in de komende jaren. Maar de canon kan ook een prachtig vertrekpunt zijn voor een dialoog over Vlaanderen: een dialoog tussen alle Vlamingen, oude en nieuwe.’