Standard doet wat moet tegen Welshe amateurs en mag zich opmaken voor Vojvodina

Vooreerst: hulde aan Bala Town. De Welshmen stapten op het veld met een over-mijn-lijk-mentaliteit. Borst vooruit, de mouwen opgestroopt en negentig minuten full gas. Elf strijders uit een plaatsje in Wales van nog geen tweeduizend inwoners. Inzet en mentaliteit. Bovendien kropen ze zeker niet enkel achteruit.

Daar hoorde af en toe een vliegende tackle bij – dat zagen ze niet graag gebeuren bij Standard –, daar hoorden oerkreten bij. Ze schreeuwden zich schor. ‘Come on lads’. Gemotiveerder ga je voetballers niet op een veld zien staan.

En Bala kreeg in de beginfase een paar uitstekende mogelijkheden. Bodart redde met de voet op een schot van Correia en met de vuisten op een poging van de infiltrerende Evans. Brrr, dat was close.

Evengoed stond het op dat moment al 2-0 voor Standard. Na 22 seconden miste Amallah van in de zestienmeter, Balikwisha mikte op de bezoekende doelman. Opnieuw Amallah schoot over en naast. Het was een aangename beginfase.

Bodart pakt penalty

Standard kwam uiteindelijk toch op voorsprong. Vanheusden zette zich door, werd licht geraakt en ging gretig tegen de grond in de grote rechthoek. De lijnrechter stak de vlag omhoog, de Rouches kregen een strafschop. Avenatti zette die rustig om (1-0).

Het moeilijkste leek dan gedaan, zou je denken. Zeker omdat de Luikenaars nog kansen kregen. Ramsay had een goede redding in huis op de poging van Carcela.

Maar Bala is uit het juiste hout gesneden. Laifis liet zich ringeloren door Venables: strafschop voor de bezoekers. Bodart koos gelukkig voor Standard de juiste hoek. Geen gelijkmaker. Hij staat er keer op keer op de belangrijke momenten.

Laifis, Balikwisha, Shamir – hoe mis je die kans nog, voor een open doel? – zorgden niet voor de 2-0. Amallah deed dat wel met een subtiele deviatie op het schot van Gavory. Bala dreigde via een voorzetschot van Mendes, Bodart tikte in hoekschop.

Blauwe enkels

Na de rust was het consolideren voor Standard. Niet te veel energie verspillen, de drukke weken komen er nu aan. Intussen vlogen de Engelse scheldwoorden ons rond de oren op Sclessin. Die Ramsay kan er wat van, hoor. De Welshe doelman had wel nog een paar knappe parades in huis op pogingen van Amallah en invaller Muleka.

De zege was uiteindelijk verdiend voor Standard. De eerste horde is genomen, niemand in Luik die het anders verwacht had. De schenen zullen blauw zien, de enkels evenzeer. Hoort erbij. Het voetbal was niet top, gewoon voldoende.

Volgende week wacht de Rouches een confrontatie met het Servische Vojvodina. Een tegenstander van een iets ander kaliber. Missie Europa wordt voortgezet, dat is het belangrijkste.

Tot slot eindigen we waar we mee begonnen. Hulde aan Bala. In minuut 90 riep er nog eentje: “Come on lads, let’s f*cking get something.” Zij zijn uit het juiste hout gesneden. Borst vooruit, kop omhoog terug naar Wales.