One season wonder? Vardy bewijst het tegendeel en stevent af op topscorerstitel

Zijn zelfgeschreven sprookje is alom bekend en gedurende de jaren al vaak de revue gepasseerd. Bij de amateurs combineerde hij tot in zijn beginjaren als twintiger het scoren bij Stocksbridge Park en Halifax Town met werken in de fabriek, alcohol en knokpartijen. Hij bracht nachten door in de cel en droeg enkele weken gedwongen een enkelband, maar laat sinds 2015 de harten van Leicester City-fans sneller kloppen. Het seizoen van zíjn doorbraak werd ook het meest memorabele verhaal uit de Engelse historie. Het nietige Leicester werd landskampioen.

Sterspelers van het droomseizoen als N'Golo Kanté en Riyad Mahrez sloten de jaren daarna dankbaar de Leicester-deur achter zich, jagend op hun sportieve ambities in de top. Vardy bleef Leicester trouw en zijn sprookjescarrière leek als een nachtkaars uit te gaan. Een one season wonder, zo werd hij bestempeld toen Leicester een jaar na de titel en zijn EK-deelname roemloos twaalfde eindigde. De teller van Vardy stokte op dertien. We leken het beste van de pijlsnelle spits én Leicester te hebben gezien, zo luidde het devies in de Engelse pubs en omstreken. 

Maar hoe anders is dat anno 2020? Vardy en zijn ploeg doen weer volop mee in de top van het Engelse voetbal. Leicester staat op de vierde plaats en heeft een Champions League-ticket in het vizier, Vardy is als 33-jarige in een felle strijd om de topscorerstitel verwikkeld. Na een doelpunt tegen Arsenal gisteravond (1-1) staat de teller op 22 goals. Het one season wonder staat fier bovenaan de topscorerslijst, grote namen als Pierre-Emerick Aubameyang en Mohamed Salah kunnen alleen maar met open mond toekijken.

Daarmee stevent Vardy dan eindelijk af op zijn eerste individuele prijs in de Premier League. Nog altijd knaagt het voor de 26-voudig international dat de Gouden Schoen van de Engelse competitie niet in zijn vitrinekast prijkt. In 2016 kwam hij één treffer tekort om Harry Kane (25 goals) van de titel af te houden. De seizoenen daarna stokte de teller op respectievelijk dertien, twintig en achttien treffers. Hoewel Vardy veel minder in de spotlights kwam te staan dan gedurende het succesjaar, tikte hij de afgelopen seizoenen nog altijd meer dan respectabele cijfers aan.

Dat Vardy dit seizoen in blakende vorm verkeert, bleek ook nadat er in maart opeens stemmen opgingen om de spits uit zijn interlandpensioen te halen in aanloop naar het EK 2020. Waarschijnlijk had niemand vreemd opgekeken als Gareth Southgate een hengeltje had uitgegooid om een terugkeer van Vardy bij The Three Lions te realiseren. De spitspositie was voor de bondscoach inmiddels een hoofdpijnsdossier geworden, met blessures voor Marcus Rashford en Harry Kane.

Saillant detail: gisteren deed Vardy met zijn treffer Arsenal voor de tiende keer in zijn carrière pijn. Tegen geen enkel team in de Premier League was hij vaker trefzeker. Arsenal, dat momenteel roemloos in de middenmoot bivakkeert, had een type-Jamie Vardy uitstekend kunnen gebruiken. In 2016 deden The Gunners een gooi naar de handtekening van Vardy, maar hij besloot vanwege het gebrek aan beoogde speeltijd in Londen bij Leicester te blijven. Als 33-jarige zit de sleet er nog altijd niet op bij Vardy, die nog altijd typerend hard raak schiet. De Zilveren Vos stevent af op zijn eerste Gouden Schoen, als een eendagsvlieg die geen eendagsvlieg blijkt te zijn.

Bekijk hier de samenvatting van Arsenal - Leicester City: