Direct naar artikelinhoud
'Hoogvliegers' (EO) met Rutger de Man is op dit moment een verrijking voor de zaterdagavond.
Tv-columnMaaike Bos

De zaterdag verdient straks een nieuw Van Nieuwkerk-programma

Matthijs van Nieuwkerk heeft groot gelijk dat hij zich na het tijdperk van ‘De Wereld Draait Door’ op de zaterdagavond gaat storten. De programmering op die avond heeft bij vlagen sterke periodes met zoals nu ‘Wie is de mol?’ (weer 2,3 miljoen kijkers) en dramaseries als ‘Hoogvliegers’ (EO) en de bizar mooie internationale jeugdserie ‘Vampieren in de nacht’ (AvroTros), maar de zaterdagavond is op tv niet te vergelijken met de stabiele zondag.

Over die beide series gesproken: die verdienen nog wel een column op zich. ‘Hoogvliegers’ omdat deze serie over straaljagerpiloten niet eens zo goed in elkaar steekt, maar toch verslavend werkt. Vorige week keken zelfs 1,2 miljoen mensen en deze week een dikke zevenhonderdduizend.

De plotwendingen zijn geregeld ongeloofwaardig (de hoofdpersonen gaan met de auto at random een neergestort vliegtuig zoeken in de woestijn – en vinden het nog ook, en hoofdpersoon Rutger de Man (Josha Stradowski) kent wel erg weinig gezichtsuitdrukkingen. Maar er zijn genoeg psychologische lijntjes om het vervolg te willen zien, bijrollen van Fedja van Huêt en Gijs Scholten van Aschat zijn altijd goed, jong talent Sinem Kavus als Leyla is een ontdekking, en verder is het gewoon mega-stoer van een Nederlandse publieke omroep om zo’n ‘Top Gun’-achtige vliegersserie te durven maken. Wát een plaatjes in de lucht.

Vampieren in de Nacht van ZappBeeld Zapp

De Europese jeugdserie ‘Vampieren in de nacht’ (of ‘Heirs of the Night’) zou ik ook nog op zichzelf willen beschrijven. De serie is fantastisch gemaakt in een samenwerking van Noren, Fransen, Italianen, Duitsers en Nederlanders, maar trekt afgelopen weken slechts een schamele 85.000 tot 95.000 kijkers. Het verhaal gaat over de samenwerking tussen bijna uitgestorven vampierenclans uit die landen, eind negentiende eeuw. 

Prachtige duistere vormgeving, een ode aan Europese talen, Monic Hendrickx en Anna Drijver in een cast met negen nationaliteiten – alles aan die productie maakt een culturele en historische verwantschap in Europa voelbaar. Zo jammer dat er niet méér naar gekeken wordt. Te eng? Is vijf voor acht te laat voor kinderen? Te vroeg voor volwassenen? Gewoon alle afleveringen achter elkaar terugkijken, zou ik zeggen.

De zaterdag is niet te vergelijken met de stabiele zondag

Straks, na afloop van deze producties, blijft de zaterdagkijker misschien weer verweesd achter. De vampieren­serie is nu bij aflevering zes van de dertien, het achtdelige Hoogvliegers is over twee weken afgelopen, en over ruim een maand is ook ‘de mol’ ontmaskerd (ik zeg: Rob). Daarna weet je het weer niet met de zaterdag-tv. Zoals ik al zei: niet te vergelijken met de stabiele zondag.

Als die avond niet al een mooie reis- of documentaireserie heeft, is er wel geestige satire (‘Promenade’, of die leipe serie ‘Harkum’), en nu is ‘Zondag met Lubach’ (VPRO) er lekker weer, in zijn elfde seizoen al. Die redactie weet het nieuws zo in perspectief te plaatsen dat het een nieuwe stroom van gebeurtenissen lijkt, die dan pas echt impact maakt. Trouw beschreef dit weekend al hoe dat ging bij zes eerdere onderwerpen. Van TTIP en de Wiv (‘sleepwet’) tot varkensslachterijen, als ZML iets op de agenda zet, kómt het op de agenda.

Tv met impact, dat mag er op de ­zaterdagavond ook wel komen. Zet ’m op met brainstormen, Matthijs!

Vier keer per week schrijven Renate van der Bas en Maaike Bos columns over televisie.