Gall, die in een buurprovincie van het besmette Hubei woont, had afgelopen weekend een uitje gepland naar de wereldstad Sjanghai. Hij kreeg een paar extra vrije dagen vanwege het Chinese nieuwjaar.

Al snel werd het de Groninger duidelijk dat China langzaam maar zeker compleet in de greep raakt van het virus. De straten in de miljoenenstad, waar het normaal gesproken stikt van de toeristen, waren uitgestorven.

,,Het werd ons steeds meer duidelijk dat de uitbraak en de bijbehorende maatregelen meer en meer extreme vormen aannamen’’, vertelt Gall. ,,Daarop hebben wij het besluit genomen om ook maar eerder terug te keren naar onze stad Zhengzhou om met de leiding te praten over de situatie. Dat gaat woensdag gebeuren.’‘

,,Ik blijf bij voorkeur niet langer dan noodzakelijk in een land waar het aantal infecties per dag verdubbelt en het aantal doden ook. Daar zit ik natuurlijk niet op te wachten. Dat baart me wel zorgen. Ik ben niet van plan om het op te zoeken.’’

Buitenactiviteiten verboden

Gall ziet dat alle grote evenementen en wedstrijden van de komende tijd inmiddels van de agenda zijn gehaald. . ,,Ook de schoolvakanties zijn verlengd, in ieder geval tot 17 februari, maar ik heb het vermoeden dat het nog veel langer kan duren. Dat kan bijna niet anders met zoveel mensen bij elkaar, dan zal het virus zich nog veel verder uitbreiden.’‘

,,Alles moet voorlopig in ieder geval dicht blijven. Fabrieken, scholen, bars, restaurants. Ook Disneyworld Sjanghai was al gesloten. Buitenactiviteiten in groepen zijn verboden. Bussen rijden niet meer. De orders worden massaal opgevolgd. Er wordt heel gedisciplineerd geluisterd naar de overheid.’‘

,,Je ziet dat China heeft geleerd van de SARS-uitbraak in 2003, toen ze alles maandenlang hebben verzwegen. Nu is de overheid heel open en transparant. Iedereen weet waar hij aan toe is en de burgers zijn heel loyaal. Je ziet bijvoorbeeld niemand meer zonder mondkapje. China lijkt wel een spookland. De straten in Sjanghai, waar normaal gesproken miljoenen mensen rondlopen, zijn leeg. Ongekend.’’

De stad Zhengzhou. waar Gall woont, is nog niet hermetisch afgesloten van de buitenwereld, zoals in andere steden in de aangrenzende, besmette provincie wel het geval is. Wel wordt de Groninger geadviseerd om zo weinig mogelijk naar buiten te gaan. ,,De taxi’s en metro’s rijden nog wel, maar je ziet ook hier bijna niemand op straat. Het is stil. Dat is een heel vreemde gewaarwording in een stad van elf miljoen inwoners.’’

Plan B

Met zijn Spaanse assistent-trainer werkt Gall inmiddels aan een plan B, een terugkeer naar Nederland. Maar de vraag is of er tickets beschikbaar zijn om terug te vliegen.

,,Een paar dagen geleden was dat nog geen probleem, maar inmiddels zijn ze schaars en peperduur geworden. Dat merkte ik ook op de expats-app, waar ik samen met vijfhonderd andere Nederlanders in zit. Die beginnen ook een beetje paniekerig te worden. Uiteindelijk mag de prijs van een vliegticket natuurlijk nooit ten koste gaan van je gezondheid, dus als het penibel wordt, vlieg ik hoe dan ook terug.’’

Alarmfase 1

Hoewel de incubatietijd veertien dagen is, gaat Gall er op dit moment van uit dat hij het virus nog niet heeft opgelopen. Bij een controle tijdens het uitstappen van de trein uit Sjanghai gingen de alarmbellen nog niet af in zijn geval.

,,Wij moesten daar langs warmtesensoren lopen. Je werd gecheckt en gecontroleerd en mensen die verhoging hadden werden er meteen uitgepikt’’, zegt Gall. ,,Een besmetting heeft in het begin dezelfde verschijnselen als een gewone griep. Als je hoest, borstpijn hebt, koorts hebt én in Wuhan bent geweest, gaan alle alarmbellen af. Dat is alarmfase 1.’‘

,,Als ik terugkeer naar Nederland moet ik ook nog maar afwachten of ik gewoon rechtstreeks naar huis kan. In sommige landen moet je inmiddels veertien dagen in quarantaine bij terugkeer vanuit China.’’

Nog nooit vleermuissoep gehad

Gall gaat er voorlopig vanuit dat de onzekerheid nog wel even voortduurt. ,,Ik weet niet hoe dit af gaat lopen. Het krijgt waarschijnlijk ergens een piek in maart of april en dan zal het normale leven in China wel weer terugkeren.’‘

..Het is wel ontzettend jammer dat dit gebeurt, want ik begon net mijn draai een beetje te vinden en te acclimatiseren en dan krijg je dit. Ze vermoeden dat slangen en vleermuizen levend bij elkaar hebben gezeten op een markt, dat er soep van is gemaakt en dat het daardoor is overgeslagen op mensen. Ik heb nog nooit vleermuissoep gehad overigens. Ik kijk wel uit. Je ziet wat ervan komt.’’