De discussie is niet nieuw. Vlaanderen lanceerde in 2002 een lijst van 809 ‘zwarte punten’, veelal kruispunten waar in het verleden veel ongevallen gebeurden. Maar intussen zijn nog steeds niet al de punten op die historische lijst aangepakt. Volgens minister Peeters zijn er nog 32 projecten “niet afgevinkt”. “Bedoeling is om die projecten zo snel mogelijk af te werken”, aldus Peeters.

Maar de vorige Vlaamse regering veranderde het geweer ook van schouder en lanceerde een dynamische lijst van zwarte punten. Die lijst wordt dan jaarlijks aangepast op basis van de meest recente ongevallencijfers. Op die manier is het ook de bedoeling korter op de bal te spelen.

LEES OOK. Go for zero, zeiden we, maar niemand wist dat het verkeer zo zou veranderen (+)

In 2018 stonden er dus 213 punten op de dynamische lijst. Nu is de lijst opnieuw geactualiseerd, meldt minister Peeters. De lijst bestaat nu uit 314 punten. Een fikse toename die volgens de minister vooral is toe te schrijven aan het feit dat beslist werd om ongevallen met zwakke weggebruikers zwaarder te laten doorwegen. De minister wil naar eigen zeggen “alles inzetten op het wegwerken van die gevaarlijke punten”. Ze wil daarbij niet alleen extra investeren, maar ook werk maken van “efficiëntiewinsten in de procedures om kruispunten aan te pakken”.