Een landingsbaan van groen dwars door Badhoevedorp

Het is een ongekende luxe, waar de bewoners van Badhoevedorp nog even aan moeten wennen. Decennia keken ze tegen een metershoog talud van de snelweg en nu ligt daar een groene oase. Rust versus verkeersoverlast. Schone lucht versus uitlaatgassen. En vrij uitzicht versus een muur.

De A9, die het dorp vanaf de jaren vijftig bruut doorkliefde, is verlegd. Het talud is opgeruimd en nu ligt er dwars door het dorp een brede groene strook. Het formaat landingsbaan. Maar dan met gras en aan weerszijden huizen.

Zaterdag werd, met de opening van ‘strand’paviljoen Q Beach, Badhoevedorp nieuwe stijl gevierd. Het spreekwoordelijke hele dorp was uitgerukt en stond met een drankje in de nieuwe zaak, inclusief de commissaris van de Koning van Noord-Holland, Arthur van Dijk, ook een local, die zich er hardop over verbaasde ‘hoe ze ooit die weg zo hebben kunnen aanleggen’.

Maar goed, de weg is weg en dat maakt de weg vrij voor de toekomst. Voor de verre toekomst – de ontwikkeling van nieuwe woningen, sportvelden en een opgeknapt winkelcentrum – en de nabije toekomst: de tijdelijke invulling van de gigantische groenstrook. Het duurt nog een paar jaar totdat die bebouwd gaat worden. Tot die tijd heeft Badhoevedorp, onderdeel van de gemeente Haarlemmermeer, een jaloersmakende hoeveelheid recreatieruimte bij.

Nog wennen

“Het is voor iedereen ook even wennen,” zegt Margriet Rietmeijer van de Vereniging Dorpsraad Badhoevedorp. Dat beaamt Rien Hogenhout (71), lid van de vereniging. “Toen het talud was afgebroken hadden mensen ineens overburen. Dan kijk je toch bij elkaar binnen. Ook hadden sommige bewoners ineens meer last van de vliegtuigen. Dat soort dingen. Maar niemand in Badhoevedorp zegt dat de snelweg moet terugkomen, hoor.”

Vanaf juli zijn de hekken weggehaald en mogen de bewoners hun fantasie botvieren op een tijdelijke invulling van het lint. De eerste initiatieven zijn er al. Het strandpaviljoen met als bovenbuur het verkoopkantoor van ontwikkelaar AM. Ook is een deel van de groene lap ingericht als trapveldje, een ander deel als losloopgebied voor honden, misschien komt er nog een halfpipe voor skaters en er liggen keurige moes- en pluktuinen achter schapenhekjes. 

“Eerst moesten ze er hier om lachen. Moestuinen!? Nu is er een wachtlijst,” zegt Hartger Pen (52), die samen met zoon Ruben Q Beach heeft opgezet. Die strook is veel meer dan alleen meer ruimte voor leuke dingen, zegt Pen. “Hier, precies op deze plek, stond echt een enorme muur. Mensen die daar woonden keken echt tegen een meters hoge wand aan.”

Meters talud, en daarbovenop nog een hoge geluidswand. Daarachter reden circa 100.000 auto’s per dag. Zo’n fysieke splijtzwam in zo’n dorp doet wat met de gemeenschap. Dat de muur nu weg is, betekent dus ook een grote verandering. “Het brengt verbinding tussen de twee delen van Badhoevedorp.”

Slapend dorp

Pen hoopt daarmee ook op wat meer reuring. “Het is een slapend dorp.” Iets wat je overigens niet zou zeggen, als je de opkomst ziet. Maar verderop, in de moestuinen, trekt Ben Pouw (72), geboren in Badhoevedorp, eenzelfde conclusie: “Het dorp is eigenlijk een beetje dood. Je krijgt de Badhoevedorpers het huis niet uit.” Pouw is dan ook blij om te zien dat de moestuin veel animo trekt. “We hebben hier 47 enthousiaste mensen. Die positieve instelling moeten we als een olievlek over het dorp verspreiden. ”