LEES OOK. Waar komt dat gele vlak op Facebook-profielen plots vandaan? (+)

In ‘De afspraak op vrijdag’ reageerde N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover op de ontstane commotie rond het terugschroeven van de cultuursubsidies. De Roover liet weten achter het beleid van zijn partijgenoot, minister-president Jan Jambon, te staan. Ook gaf hij zijn eigen visie op kunst en cultuur toe. “Ik denk dat de voorbije jaren het gegeven dat kunst schoonheid is, te veel vergeten is. We hadden vroeger kunstenaars die een beter oog voor schoonheid hadden.”

“Want wat zien we vandaag? Kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste gevoelens van de kunstenaar. Het is de kunstenaar die belangrijker wordt. Het enige dat niet allerindividueelst is, dat is de financiering. Die is allercollectiefst”, klonk het verder. “Een beetje verschuiving” kan dus geen kwaad, aldus De Roover.

De woorden van De Roover doen Katia Segers, mediaspecialist van de SP.A in het Vlaams Parlement, denken aan de ‘entartete Kunst’, die tijdens de nazitijd werd verboden. “Reacties die verwijzen naar ‘entartete Kunst’ zullen de twittertrollen en de N-VA zonder twijfel neersabelen, maar deze woorden zijn oprecht akelig”, laat Segers op Twitter weten.

“Lekker tolerant-links”, reageert De Roover op Twitte. “Een andere mening hebben dan het eigen kransje heet daar akelig. En natuurlijk linken aan de nazi’s.”

Volgens De Roover heeft hij de kritische kunstenaars met zijn uitspraken zelf gechoqueerd. “Vaststelling: kritische kunst is uitdagen, waarheden in vraag stellen, choqueren, debat losweken. Ik voerde gisteren duidelijk een kritische kunstperformance op.”

Subsidieslurf

De Roover erkende in ‘De afspraak op vrijdag’ dat de minister van Cultuur niet moet bepalen wat mooi is, maar hij vindt wel dat kunst en cultuur over schoonheid moet gaan. “Heel wat dingen die we vandaag gepresenteerd zien, hebben andere bedoelingen dan schoonheid.”

“Je hebt ook een tweede taak van cultuur: om te choqueren, vragen te stellen of te confronteren. Daarmee heb ik geen probleem, voor alle duidelijkheid”, benadrukt De Roover nog. Toch heeft hij “een klein probleem” met die vrijheid om dingen in vraag te stellen.

“Als overheid zou je moeten zeggen dat je geld geeft, maar de kunstenaar niet stuurt. Als nu de indruk wordt gewekt dat de overheid zich wil bevrijden van kritische kunstenaars, zou ik een omgekeerde oproep willen doen aan de kritische kunstenaars: bevrijd u van de overheid en van het hele idee dat u aan de subsidieslurf moet hangen om te doen wat u eigenlijk wil: choqueren.”