Hoe ver wordt het Beatles-merk nog uitgemolken?

In maart 1966 merkte John Lennon op dat The Beatles nu populairder waren dan Jezus. Gelovige fans in de VS beschuldigden Lennon van blasfemie en sloegen de platen van de band stuk.

Toch had Lennon slechts een feit vastgesteld. En zelfs 53 jaar na de opmerking en 39 jaar na Lennons dood is het nog het geval. Het Beatles-evangelie wordt fanatieker dan ooit gepredikt.

De mediahype rond de vijftigste verjaardag van Abbey Road hun laatst opgenomen album overtreft alle eerdere jubilea rond de Fab Four. En de kassa rinkelt, vooral omdat bij The Beatles vooral het fysieke product wordt verkocht in plaats van de streams. In totaal zijn zes verschillende edities van Abbey Road uitgebracht, waaronder een Abbey Road Anniversary Super Deluxe album met vier cd’s voor 108,99 euro. Op Apple Music of Spotify kunnen hiervoor een jaar lang 30 miljoen songs worden gestreamd.

In Groot-Brittannië en Nederland haalde het album opnieuw de eerste plek in de charts. Het in nostalgie zwelgende deel van de babyboomgeneratie rent bij alles met de naam The Beatles naar de winkel.

In 2003 werd Let It Be Naked uitgegeven, waarbij de plaat was ontdaan van alle latere toevoegingen van producent Phil Spector. In 2017 kwam er na vijftig jaar een heruitgave van Sgt Peppers en in november vorig jaar van de White Album. De platenmaatschappij Universal Music eigenaar van de labels Apple en EMI heeft de masterrechten en vaart er wel bij. Niemand twijfelt eraan dat volgend jaar ook een geremasterde versie van Let It Be vijftig jaar na de verschijning wordt uitgebracht. En daarna kan met het vroegere werk worden begonnen, waarvan het zestigjarig jubileum in zicht is.

Niet iedereen vindt The Beatles de meest geniale band in de geschiedenis, maar het is zonder twijfel de meest geniale marketing- machine. Het merk wordt helemaal uitgemolken. De heruitgaven zijn telkens geïnitieerd door de twee nog levende Beatles en de erfgenamen van de andere twee die gezamenlijk een vinger aan de pols hebben bij het Apple-label.

Of ze het echt om het geld te doen is mag worden betwijfeld, omdat McCartney al miljardair is en ook de rest en hun nageslacht het geld nooit meer op zal kunnen maken bij leven. Belangrijker is waarschijnlijk dat ze op deze wijze de masterrechten (naburige rechten) veiligstellen van alles wat in de acht jaar van hun productieve periode is gedaan. Elke kick van het stemmen van een gitaar of een niesbui van een van de leden wordt als creatieve uiting op plaat vastgelegd voordat iemand anders ermee vandoor kan gaan. De copyrights de rechten voor de schrijvers van de songs blijven zeventig jaar na de dood inkomsten genereren. Nu zit het ook snor met de masterrechten die ook vele decennia zijn vastgelegd.

Hadden de vier evangelisten die het verhaal van Jezus optekenden daar maar aan gedacht.