Direct naar artikelinhoud
Achtergrond

Een wielrenner in de Tour is nergens veilig voor de camera

Van het podium tot de slaapkamer en de massageruimte: een wielrenner in de Tour is nergens veilig voor een cameraploeg.

Geletruidrager Alaphilippe tijdens een interview.Beeld AFP/Pascal Pavani

Favorieten hebben standaard een filmploeg voor hun neus als zij de ploegbus uitstappen. In de eigen ploegbus zijn er tegenwoordig ook camera’s – van de teams zelf. Nieuw is het niet, maar de grote hoeveelheid aan materiaal valt inmiddels op. Bijna elke ploeg heeft een eigen ­camerateam. Mitchelton-Scott was een van de eerste teams die via eigen filmpjes het publiek ging informeren.

Bij Total Direct Energie gaat cameraman Maxime Muller ook al bijna vier jaar met het team mee. Elke dag komt een verslag van de koers online. “We willen het leven van een groep laten zien. Er gebeurt meer dan alleen het rijden van die acht renners. Wat wij maken is leuk voor de fan, al heeft het even geduurd voordat renners aan mij waren gewend.”

Exclusief interview

Harry Dowdney en Jevgeni Repponen zijn in dienst van fiets­kledingmerk Rapha, dat het wielrennen wil hervormen. Dit jaar zijn ze voor het eerst aanwezig als filmploeg bij EF Education First, de ploeg van Sebastian Langeveld. Het duo maakt thema-afleveringen over het team. Noodzakelijk als je het wielrennen anders in beeld wilt brengen, vinden ze. Repponen: “Wij laten zien hoe professioneel de sport is. Het is belangrijk de sociale markt te vinden. Met meer camera’s maak je beter nieuws van de ploeg.”

Hij wil een ‘echt’ verhaal vertellen, zonder de ploeg schade te berokkenen. In hoeverre is objectiviteit dan mogelijk? Repponen: “Ook als het slecht gaat, krijgen wij het interview. Tejay van Garderen gaf op met een gebroken pols. Wij krijgen het exclusieve interview en geven dat aan televisiezenders. Wij moeten dan wel ­kritisch zijn.”

De renners worden intussen geconfronteerd met camera’s in hun privéleven, ook als het slecht gaat. Bij Jumbo-Visma zijn daar afspraken over gemaakt, zegt Job van der Zon. Hij is in dienst van een productie­bedrijf en loopt samen met ­cameraman Tijs Kuijpers mee. “Met een promotiefilm vertel je niet het hele verhaal. Daarom mogen wij er ook op moeilijke momenten bij zijn.”

Transparant

Privacy is geen probleem, vinden de renners bij Jumbo-Visma. Het is vertrouwen dat sinds het eerste filmmoment in 2017 is opgebouwd. Inmiddels is ‘vervelend mannetje’ Tijs ‘ingeblend’, grapt Dylan Groenewegen. “Ik heb niet eens door dat hij er is.” Kamergenoot Mike Teunissen: “Weet je, mensen ­genieten elke dag mee met wat hij maakt. Dat is goed.”

Bij Mitchelton-Scott wordt contractueel vastgelegd dat renners mogen worden gefilmd, zegt ploegbaas Matt White. “Zo willen wij zijn. En als je dat niet wilt, dan moet je niet hier fietsen. Wij zijn transparant, open. Ik draag zeven uur per dag een microfoontje tijdens de etappe. Andere teams doen dat niet, die zijn daar toch wat huiverig voor.”

Toch is cameraman Flanagan wel voorzichtig. “Ik film zelden in het hotel. Dat is downtime voor een renner. Ik maak ook geen interviews, het zijn chats met een ­camera erbij.”