Na tien jaar coma mocht Vincent eindelijk sterven, maar de rechter bepaalde anders

Alles hebben Pierre en Viviane Lambert eraan gedaan om het stopzetten van de behandeling van hun 42-jarige zoon Vincent te voorkomen. Een smeekbede aan het adres van Emmanuel Macron bijvoorbeeld, een noodprocedure bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en nog eentje bij de Franse Raad van State.

Allemaal tevergeefs: maandagochtend werd de sondevoeding van Vincent, die in 2008 gewond raakte bij een auto-ongeluk, gestopt. Maar die avond gelaste een hof van beroep dat het apparaat weer werd aangezet. Door het dolle heen vierde de advocaat van de Lamberts, Jean Paillot, de overwinning op straat in Parijs met tientallen supporters. De uitspraak van de rechter wekt evenveel verbazing als de rondedans van Paillot. Want de komende maanden moet volgens de rechter een advies worden afgewacht van het Comité voor de rechten van personen met een handicap van de Verenigde Naties. Maar is Vincent gehandicapt? 

Levenseinde

Volgens onderzoeken in de afgelopen jaren is dat niet het geval. Hij leeft in een vegetatieve staat en is niet in staat om contact te maken met de buitenwereld. Uitzicht op verbetering is er niet. Doorgaan met behandelen zou neerkomen op ‘onredelijke volhardendheid’ zoals de wet op het ­levenseinde uit 2016 het formuleert.

Volgens Viviane en Pierre is dit allemaal onzin. ‘Vincent is nog lang niet uitgeleefd’, bezwoer Viviane gisteren na een bezoek aan het academisch ziekenhuis van Reims, waar Vincent ligt. “Alles speelt zich af in zijn blik. Hij heeft alleen maar water, voedsel en liefde nodig.”

De rest van de familie – Vincents vrouw Rachel, zijn neef François en zijn zes broers en zussen – hebben wel vrede met het besluit, dat het ziekenhuis vorig jaar april nam, om te stoppen met de sondevoeding. Zij zien met lede ogen aan hoe Viviane en Pierre worden gesteund door een krachtige katholiek-orthodoxe lobby, die zich met de kwestie-Vincent in de schijnwerpers manoeuvreert om haar religieuze ideeën te etaleren. 

De strijd in de familie duurt al sinds 2013. Toen, vijf jaar na het ongeluk, staken de ouders een stokje voor het beëindigen van de behandeling met het argument dat ze niet op tijd waren geïnformeerd. De rechter gaf hen gelijk en na 31 dagen kreeg Vincent toch weer voedsel en water. Twee jaar later kwam het er opnieuw niet van, omdat het ziekenhuis meende dat de nodige kalmte ontbrak om Vincent te laten sterven.

Geen wilsbeschikking

Voorstanders van het in leven houden van Vincent menen dat het moeilijk is om te weten wat Vincent zou willen. Een wilsbeschikking heeft hij niet achter gelaten, hij was 32 toen hij verongelukte. Zeker is wel dat hij niets moest hebben van de behoudende priesterbroederschap Sint Pius X, een beweging die met zijn ouders ­samenwerkt. 

Viviane en Pierre – een gynaecoloog die actie voerde tegen abortus – hebben volgens critici van hun verlamde zoon een ideologische onderneming gemaakt.

Anderen, zoals de katholieke lijsttrekker van centrum-rechts bij de Europese verkiezingen, François-Xavier Bellamy, menen juist dat hun tegenstanders Vincent misbruiken: “Men eist een recht op waardig sterven op, maar in feite lopen met Vincent alle gehandicapten en zwakkeren gevaar die afhankelijk zijn van onze zorg”.

Lees ook: 

Frankrijk maakt weg vrij voor palliatieve sedatie

Het Franse parlement heeft woensdag het licht op groen gezet voor de levensbeëindiging door middel van sedatie van patiënten die terminaal ziek zijn.