Direct naar artikelinhoud
Column

Zie een stad die een nieuwe Gouden Eeuw doormaakt

Marcel LeviBeeld Artur Krynicki

Ik vraag me wel eens af of de Amsterdammers van de zeventiende eeuw wisten dat ze in de Gouden Eeuw ­leefden. Het zou me niks verbazen als ze zich daar ­totaal niet van bewust waren. Dus het zou dus ook zomaar kunnen dat we op dit moment in Amsterdam een nieuwe Gouden Eeuw doormaken, terwijl we ons dat helemaal niet realiseren.

Omdat ik momenteel minder in de stad ben, zie ik het ­misschien scherper dan mensen die er elke dag leven. Het is nog niet eerder zo goed gegaan met Amsterdam. De stad bloeit en wordt met de maand mooier. Nieuwe metrolijnen, mooie fietspaden, gebouwen worden opgeknapt en publieke voorzieningen staan er verzorgd bij.

De Amsterdamse economie is booming op vele terreinen. Er is steeds minder werkloosheid en er zijn volop mogelijkheden voor jongeren, die zich als een magneet door de stad aangetrokken voelen.

Er is eindeloos gelegenheid te studeren of een opleiding te volgen op hoog niveau en op het Science Park of de locaties van de medische centra gebeurt fantastisch onderzoek dat wereldwijd hoog in aanzien staat en ­internationaal toptalent en interessante bedrijvigheid aantrekt.

Het zou kunnen dat we in Amsterdam een nieuwe Gouden Eeuw doormaken

Onze musea stralen, er is een rijk gevarieerd aanbod in muziek, kunst, en cultuur en talloze mogelijkheden uit te gaan in restaurants of andere gelegenheden. En gelukkig niet alleen in het centrum, maar ook steeds meer in Zuidoost of ­­Nieuw-West.

De kwaliteit van leven in ­Amsterdam is hoog en dat wordt ook zo gezien door buitenlanders. Buitenlandse bedrijven vestigen zich graag in of nabij de stad.

Waarschijnlijk is Amsterdam op dit moment binnen ­Europa koploper in het klassement van steden die 'profiteren' van brexit, met steeds meer ­bedrijven en organisaties die ­onze stad prefereren boven Frankfurt of Parijs.

Eigenlijk is de huidige Gouden Eeuw veel beter dan die van 400 jaar geleden. Immers, anders dan in die zeventiende-eeuwse Gouden Eeuw is de welvaart en rijkdom beter verdeeld.

In de Gouden Eeuw van Hugo de Groot en Huygens, en van Sweelinck en Spinoza, was het slechts 'goud' voor een ­kleine minderheid, terwijl het overgrote deel van de stadsbevolking in krotten en lompen leefde.

Wat wel altijd hetzelfde is, door alle eeuwen heen, is het einde­loze geklaag en gezeur.

En hoewel er ook nu irritante en onacceptabele verschillen zijn en helaas nog steeds groepen mensen te weinig profiteren van de eenentwintigste-eeuwse welvaart in de stad, is de huidige rijkdom toch over een veel ­groter deel van de Amsterdammers verdeeld.

Wat wel altijd hetzelfde is, door alle eeuwen heen, is het einde­loze geklaag en gezeur. Een beetje ­kankeren is onderdeel van de Amsterdamse cultuur en is op zichzelf ook wel gezellig. Maar het eindeloze gemopper, gehuil en gezanik staat in geen verhouding tot de welvaart die de stad momenteel beleeft.

Loop eens op paasochtend over de grachten, pleinen en parken en zie een stad die een nieuwe Gouden Eeuw doormaakt.

Marcel Levi is ceo van University College London Hospitals. Daarvoor was hij bestuursvoorzitter van het AMC.

Reageren? Mail dan naar m.levi@parool.nl