Firdaous is vier jaar oud en haar arm is geamputeerd. De wonde is zwaar geïnfecteerd, maar de nodige zorg is er niet. Haar broertje Abdullah (3) heeft bomscherven in zijn borstkas, onderbuik en onderbeen. Zijn been is geïnfecteerd, behandeld is hij nog altijd niet. De jongste, Assiya, zestien maanden oud, is zwaar ondervoed.

Hun ouders, Sabah H. en Mohamed B., zijn beiden bij verstek veroordeeld tot vijf jaar cel in ons land. De man voor het dreigen met terreur, omdat hij in een Nederlandstalig filmpje van ISIS opdook en hij dreigende taal tegen de coalitie uitte. De rechter achtte het niet geloofwaardig dat H. onder dwang haar man volgde. “Ze hebben zich uitdrukkelijk achter deze doctrine en deze gruwel geschaard, waarbij ze effectief een gevaar vormen voor onze samenleving.”

Het zijn maar drie kinderen van Belgische ISIS-strijders die in het overvolle kamp Al Hol vastzitten. Ruim 70.000 vluchtelingen zitten daar in een kamp dat berekend is op 20.000 man. Zorg is er nauwelijks, voedsel is een schaars goed geworden. “De overheid heeft er amper voedsel genoeg voor haar eigen bevolking”, zegt Marijke Van Buggenhout, doctoraatsonderzoekster aan de VUB die zich bezighoudt met de problematiek. “De kinderen van ISIS-strijders dragen daar een stigma en staan dus helemaal achteraan de rij. Er zitten zeker zo’n vijftig Belgische kinderen in die kampen. Allemaal zijn ze ondervoed.” Intussen zijn al drie kinderen gestorven in de kampen. Het nieuws van de laatste dood sijpelde pas vrijdagochtend binnen in België.

“Humanitaire ramp”

SP.A-Kamerlid Hans Bonte noemt de situatie een humanitaire ramp. “Dit zijn Belgische staatsburgertjes en de Belgische overheid laat ze gewoon verkommeren. De Koerdische autoriteiten smeken gewoon aan het buitenland dat ze die kinderen komen halen. Ik eis dat de regering deze week nog een B-Fast-team stuurt naar de vluchtelingenkampen om de Belgische kinderen die in acute nood verkeren te repatriëren.”

Bij de regering klinkt het dat ze ermee bezig te zijn. Al wijst ze er wel op dat B-Fast zulke taken niet op zich neemt. Dat team is vooral gericht op het bijstaan van overheden die door een natuurramp getroffen zijn, en de capaciteit niet hebben om zelf te reageren. En het moet uitgenodigd worden door het “gastland”.

“Kinderen niet verantwoordelijk voor daden van hun ouders”

“Wij hopen de situatie ter plaatse weldra te kunnen deblokkeren”, antwoordde minister van Justitie Koen Geens (CD&V) onlangs op een parlementaire vraag van Bonte. “Gezien de kwaliteit en ervaring van onze diplomatieke structuur is dat zeker mogelijk. Het is een engagement dat wij hebben genomen en moeten nakomen. Deze kinderen zijn niet verantwoordelijk voor de misdaden van hun ouders.”

Bonte maakt zich sterk dat er nog altijd niets gebeurd is. “En als dit geen humanitaire ramp is, dan weet ik het ook niet meer. Het is tijd dat de Belgische regering stopt met haar struisvogelpolitiek en haar verantwoordelijkheid neemt. Ik heb het gehad met de excuses die de regering verzint om zich achter te verschuilen uit angst voor de publieke opinie. Die kinderen sterven de hongerdood omdat België niets doet.”