Direct naar artikelinhoud
nieuwsrechtszaak peter b.

Nep-patholoog deed onderzoek op plekken van gecrashte vliegtuigen en was gastdocent op politieacademie

Een 58-jarige man uit Bennekom heeft zich jarenlang voorgedaan als forensisch patholoog. Hij werkte op de crashplekken van German Wings in 2015 en van een vliegtuigongeluk in Namibië in 2013, waar slachtoffers werden geïdentificeerd.

Tegen Peter B. uit Bennekom, die zich ten onrechte voordeed als arts en patholoog, is dinsdagmiddag 4 jaar cel geëist, waarvan 6 maanden voorwaardelijk.Beeld Nicole van den Hout

Wilt u dit artikel liever beluisteren? Hieronder staat de door Blendle voorgelezen versie.

Dat bleek dinsdag tijdens de rechtszaak in Utrecht tegen de 58-jarige Peter B. Hij bekende tegenover de rechter dat hij zijn artsendiploma van de Universiteit van Amsterdam had vervalst. Justitie eiste 4 jaar gevangenisstraf tegen hem, waarvan 6 maanden voorwaardelijk.

De man deed zich ook voor als patholoog bij de familie van het enige Nederlandse slachtoffer van het German Wings-ongeluk. De moeder van het slachtoffer, aan wie hij een haarlok van haar dochter gaf, zei in de rechtbank huilend dat ze door zijn handelen niet meer wist wat nu waar was.

Het OM beschuldigt B. van het vervalsen van zijn diploma’s en van oplichting van de politieacademie, de GGD, en Kenyon International, een groot Amerikaans bedrijf dat slachtoffers van rampen identificeert en repatrieert. Ook daar loog hij dat hij forensisch arts was.

Op zijn visitekaartje voerde B. het motto: I open corpses to close cases. Collega’s noemden hem dr. Bones. B. zou ook hebben opgeschept dat hij zou hebben gewerkt bij de crash van Turkish Airlines, de vuurwerkramp in Enschede en de Bijlmerramp.

De zaak kwam aan het rollen bij de GGD, zo blijkt dinsdag in de rechtszaal. B. liep met een arts mee in de arrestantenbegeleiding. ‘Daar begonnen de twijfels’, zegt de rechter. ‘Want u kon zelfs geen bloeddruk opnemen.’

De arts van de GGD trok aan de bel. Daarna raakte ook de politieacademie gealarmeerd, waar B. op een lezing suggereerde dat hij betrokken was geweest bij de identificatie van slachtoffers van de MH17-ramp. B. werkte er als examinator en gastdocent.

Al snel geeft hij toe bij de rechter: hij heeft zijn artsendiploma van de universiteit vervalst. Dat hij zich vervolgens tóch uitgaf voor forensisch patholoog, kan hij verklaren: hij vindt dat hij wel kennis had. ‘Ik ben een keiharde werker’, zegt hij. ‘Daardoor heb ik expertise vergaard.’ In zijn huis werden talloze medische handboeken en instrumenten gevonden.

De rechter zegt dat uit het psychologisch onderzoek naar B. is gebleken dat hij narcistische en theatrale trekken heeft. Dat hij zijn prestaties overdrijft en mooier maakt, om erkenning en bewondering van anderen te krijgen. Ook strooit hij graag met namen van bekende Nederlanders. B. zou zelfs zijn vrouw hebben wijsgemaakt dat hij forensisch arts was.

‘U leeft in een wereld waarin u erg belangrijk wil zijn’, zegt de rechter.

Maar B. ontkent dat dit zijn motief was. Hij zegt dat hij vooral om financiële redenen handelde: hij had schulden.

Dan komt in de rechtszaal de moeder van Iris aan het woord, het 20-jarige meisje dat omkwam tijdens het neerstorten van het German Wings-toestel in de Franse Alpen. Ze beschrijft hoe ze vlak na de crash geen informatie kregen, omdat Iris het enige Nederlandse slachtoffer was. ‘Er stonden geen mensen voor ons klaar’, zegt ze, ‘er gingen geen deuren voor ons open’.

Pas toen B. zich meldde, ging het beter. ‘Voor het eerst was er iemand die luisterde. Het leek of hij ervoor zorgde dat Iris bij ons terugkwam.’

Volgens justitie vertelde B. hen dat in de afgelopen jaren ‘duizenden lichamen door zijn handen waren gegaan’. Ook beschreef hij uitvoerig hoe lichamen eruit kwamen te zien na een crash. Hij stelde dat hij de resten van Iris zelf in de kist had gelegd, dat Iris speciaal voor hem was en dat het maar goed was dat hij de tweede identificatie had gedaan, omdat de eerste niet was gelukt, aldus justitie.

De ouders klampten zich aan hem vast. ‘Maar toen we hoorden dat B. een oplichter was, sloeg de bodem nog een keer onder ons vandaan’, zegt de moeder. ‘Hij heeft dit gedaan om zich goed te kunnen voelen, om de redder te kunnen zijn.’ Ze huilt onbedaarlijk. ‘Het moeilijkste daaraan is dat ik nooit meer zal weten wat nu waar is.’

In de rechtszaal legt de rechter meermaals de leugens van B. bloot. Uiteindelijk geeft hij toe dat hij nooit bij de Bijlmerramp werkte, dat hij geen rol speelde in het MH17-onderzoek.

Wel houdt hij vol dat hij nooit grenzen overschreed: hij zou nooit werk hebben gedaan dat alleen voorbehouden is aan een forensisch patholoog, ook niet bij de German Wings-ramp. Toch stond op verschillende contracten wel die titel. Opvallend is dat Kenyon, dat de German Wings-ramp onderzocht, zijn verhaal bevestigt. Maar volgens justitie is het Amerikaanse bedrijf bang voor claims van boze nabestaanden. Alle werknemers van Kenyon hebben een spreekverbod over deze kwestie gekregen, aldus justitie. Het Openbaar Ministerie eist een forse straf: vier jaar cel, waarvan zes maanden voorwaardelijk.

Heel even lijkt de rechter dinsdag tot B. door te dringen, als hij begint over zijn vader. Die zag hem pas staan toen hij iets presteerde. Zoekt hij daarom naar waardering? ‘Dat heb ik weggedrukt’, zegt B. ‘Maar mijn vader was heel dominant.’

‘De vraag is: waarom?’, zegt de rechter. ‘Waaróm?’

‘Heel eerlijk: ik zou het niet weten’, zegt B. ‘Het is iets in mij. Er zijn dingen gebeurd die ik niet voor honderd procent kan verklaren.’