‘Die man is toch geen móslim? Ík ben moslim en wij helpen elkaar’
Het balkon van alleenstaande moeder Gül en haar drie dochtertjes kijkt uit op de achterzijde van het flatgebouw waar niemand meer kan komen. Trumanlaan, Kanaleneiland: hier zijn speciale eenheden maandagmiddag uren bezig, met wat een zeer behoedzame doorzoeking van een woning lijkt, omdat verdachte Gökmen T. in één van de flats in dat gebouw zou zijn ingeschreven.
Toen Gül hoorde over de schutter wilde ze haar dochters meteen van school halen, zoals alle ouders. Maar hun Lukasschool ligt ook aan de Trumanlaan, waar de politie juist in hoog tempo straat na straat rond de woning van de verdachte afsloot. En het 24 Oktoberplein ligt hemelsbreed ook maar een paar minuten lopen van de Trumanlaan. ‘Iedereen belde elkaar op, er was alleen maar stress.’ Toen de klassen één voor één naar buiten kwamen, zag Gül andere ouders die hun kinderen fijnknepen in omhelzingen. Ze deed dat zelf ook.
De kleine moskee aan het Attleeplantsoen was al ‘wegens omstandigheden’ gesloten. Het persvak op de hoek van de Trumanlaan en het Attleeplantsoen vult zich maandagmiddag met steeds meer internationale media, van Frankrijk tot Vietnam. Een speciale eenheid van de politie komt in grijze Mercedesbusjes aanrijden, er komen zwarte honden uit en die krijgen kaki jasjes aan, die op kogelwerende vesten lijken. In de Trumanlaan rijdt een explosievenrobot voor de flat, in de lucht hangt een drone, en daarboven weer cirkelen helikopters.
Vanaf het balkon van Gül kun je aan de achterzijde ook een paar bewapende leden van een arrestatieteam zien posten in het groen tussen de twee flats.
Een dochter (7) : ‘Op school zeiden ze: de mama’s en de papa’s komen jullie zo ophalen.’
Een dochter (6): ‘Omdat er boeven waren in de straat.’
Gül maakt zoete thee en broodjes kaas en zegt: ‘Die man is toch geen móslim? Ík ben moslim en wij helpen elkaar. Als de ander op de grond ligt geef je gewoon een handje. Wil je nog een broodje?’
Ze heeft een zachte g. Gül is in Nederland geboren, groeide op in Oss, trouwde, scheidde, en nu woont ze hier op Kanaleneiland en vragen haar dochters aan de verslaggever: ‘In welke flat woon jij?’ Veel kinderen van Kanaleneiland zien jarenlang niet veel meer dan deze flats. En de Ikea op de hoek van de wijk, waar je in het weekend een beetje feestelijk kunt ontbijten voor weinig geld.
Op Kanaleneiland klinken bewoners deze middag kalm en verbaasd-nieuwsgierig, ze weten ook niet meer dan iedereen die vandaag het nieuws volgt, en daar vertellen ze graag over, vraagtekens in hun ogen.
Toen het advies kwam om binnen te blijven, werd het ook hier in korte tijd even heel rustig op straat. Maar op iedere straathoek van ieder blok dat met rood-witte linten was afgezet, bleven tientallen jongens uit de buurt het gebeurde bespreken. Hoe ‘niet normaal zo snel’ alle straten hier na elkaar waren afgesloten. Dat in het flatgebouw dat nu werd onderzocht ‘hele leuke verschillende mensen’ wonen: ‘Hollanders, Marokkanen, een leuk lesbisch stel, echt alles door elkaar.’
Gül vroeg of we snel nog eens kwamen om dat allemaal te zien.
N.B.: Dit artikel is op verzoek van een geïnterviewde drie dagen na publicatie geanonimiseerd.