Direct naar artikelinhoud
Analyse

Na drie wereldtitels volgt voor Kromowidjojo niet automatisch olympisch succes (maar ze heeft het eerder gedaan)

Om misverstanden te voorkomen en overdreven optimisme wat in te dammen, sprak zwemster Ranomi Kromowidjojo na haar derde wereldtitel kortebaan vanuit China waarschuwende woorden. De mensen moeten niet denken dat haar succes in het 25-meterbad veel zegt over haar kansen in het olympische 50-meterbad, over anderhalf jaar in Tokio.

Ranomi Kromowidjojo na haar winst op de 50 meter vrije slag in Hangzhou.Beeld REUTERS

‘Kortebaansucces is geen garantie voor langebaansucces’, zei de 28-jarige wereldtopper uit Sauwerd voor de camera van de NOS. De herfst was mooi, met veel geslaagde races om wereldbekerdollars en de prachtige titels in Hangzhou.  Maar in 2019 gaat het vizier op de werkelijk belangrijke toernooien: de WK langebaan (50-meter) in Gwangju (Zuid-Korea) en de Olympische Zomerspelen van 2020.

Bij dat laatste toernooi eindigt volgens afspraak de lange zwemcarrière van het ongekende talent uit Groningen. Bij haar eerste olympische toernooi, dat van 2008 in Peking, veroverde zij goud in de estafette van de 4 x 100 meter vrije slag. Ze was 17 jaar oud, de wereld lag nog niet aan haar voeten. Marleen Veldhuis voerde de ploeg aan, Inge Dekker was een routinier en Femke Heemskerk completeerde de ploeg.

Vier jaar later in Londen, na een uitgekiende voorbereiding, deed Kromowidjojo de wereld versteld staan. Op de estafette ging het nog mis, maar ze werd met het olympische goud op de 50 en de 100 meter vrij (het hoofdnummer van het zwemprogramma) wel de koningin van het olympische zwembad. ‘Kromo’, haar koosnaam, had meteen kunnen ophouden, maar de liefde voor het water hield haar in het bad.

Wat in de aanloop naar de Spelen van Londen allemaal zo goed verliep (ze veroverde anderhalf jaar voor de Spelen bijvoorbeeld drie wereldtitels op de kortebaan, net als nu) ging in de jaren voor de Spelen van Rio allemaal mis. Eind 2013 verdween technisch directeur Jacco Verhaeren, haar trouwste raadgever, naar het dik betalende Australië. In 2013 brak ze ook met coach Marcel Wouda die ze te saai vond. Zwemmen moest volgens haar leuk zijn. Ze liet zich destijds mogelijk souffleren door haar toenmalige geliefde, oud-zwemkampioen Pieter van den Hoogenband.

Vervolgens koos ze de verkeerde coach, Christiaan Sloof, die acht maanden later zelf ook tot die conclusie kwam dat hij geen geschikte begeleider voor Kromowidjojo was. Na Sloof kwam trainer Patrick Pearson in haar leven, plus een mentaal begeleider uit Waalre, Jeroen van den Brink, en een nieuwe vriend, de openwaterkampioen Ferry Weertman. De onrust rond de begeleiding kostte haar de topvorm voor Rio, waar ze, uiterst tegenvallend, zesde (50 vrij) en vijfde (100 vrij) werd.

Voldoening

Pas in 2017 hervond zij zichzelf. Ze keerde terug bij coach Wouda, de onverstoorbare vakman. Haar leven werd stabieler, zwemmen gaf haar weer veel voldoening. Racen deed ze met gretigheid, waar dat tevoren soms een opgave leek. Ze besloot na een jaar van overdenking dan toch echt door te gaan tot en met de Spelen van Tokio.

Japan is meer dan een stip aan de horizon. Ze is vastberaden en wordt niet meer geconfronteerd met de dodelijke zinnetjes over het prolongeren van die olympische titels. Die vraag moest zij in de aanloop naar Rio te vaak beantwoorden.

Ook daarom hield Kromowidjojo bij de WK kortebaan in China al die verwachtingsvolle gedachten af. Ja, zij was goed geweest, top zelfs. Bij haar prestaties, wereldkampioen op de 100 meter vrije slag, de 50 meter vlinderslag en de 50 meter vrije slag in kampioenschapsrecords, kwam telkens de bijzin dat de Zweedse Sarah Sjöström in Hangzhou ontbrak. Dat is de grote vrouw op vlinderslag en de vrije slag.

Kromowidjojo zei aanvankelijk dat ze het heel spijtig vond dat de ‘battles’ met Sjöström niet uitgevochten konden worden. Zondag, na haar daverende zege op de 50 vrij, zei ze parmantig dat het ‘wel moeilijk was geworden voor Sarah’ om haar te overtreffen. Zij had op die kortste sprintafstand, van blok naar muur en weer terug, immers de vierde tijd uit de geschiedenis (23,19) gezwommen. En Kromowidjojo is per slot van rekening wereldrecordhouder op die afstand: 22,93.

Femke Heemskerk.Beeld AP

Heemskerk

De enige die in China het spoor van Kromowidjojo enigszins kon volgen was haar trainingsmaatje Femke Heemskerk (31). De laatste wil zich best de ‘granny’ van het spul noemen, maar op de sprint van de kortebaan hoefde zij in China slechts één vrouw voor zich te dulden. Heemskerk won liefst acht medailles, waarvan zes zilver. Ook zij heeft haar zinnen gezet op de Zomerspelen in Tokio.