Mars voor het Leven: zwijgzaam protest in groene hesjes
Den Haag
Op de hoek van de Bezuidenhoutseweg en de Prins Clauslaan rent een man achter zijn petje aan. De wandelaars van de Mars voor het Leven hebben dit jaar te maken met een straffe wind. Spandoeken en affiches op borden klapperen. Verder is het vooral stil. Als twee mensen iets te luidruchtig met elkaar in gesprek raken, draait een jonge vrouw zich om en legt een wijsvinger op haar lippen: ssst.
Suzanne van der Ploeg (‘ik ben bijna 88’) loopt alleen tussen het publiek, een beetje gebogen en met haar pols in het verband. Ze is op haar oude dag voor het eerst gaan demonstreren en daarvoor is ze vanmorgen vroeg met een bus uit haar woonplaats Sittard vertrokken. ‘Abortus is moord’, is haar reactie op de vraag waarom ze meeloopt. De Blauwe Zusters – een religieuze orde voor vrouwen – hadden haar op de mars gewezen. ‘Ik vond dat ik maar een keer mee moest lopen.’
(tekst loopt door onder video)
Van der Ploeg is bepaald niet de enige met een rooms-katholieke achtergrond en ook niet de enige die dankzij de Blauwe Zusters deelneemt. Margreet (23) loopt met een bord waarop een zwangere vrouw is te zien. ‘We love them both’, staat erop (we houden van hen beiden). De Leidse studente loopt ook voor het eerst mee met de mars. Eerder nam ze deel aan een jongerenprogramma van de Blauwe Zusters, waarbij onder meer een nacht lang gebeden werd voor het leven. Ze heeft haar achternaam liever niet in de krant. ‘Ik studeer voor arts’, legt ze uit. ‘Hoewel ik hier helemaal achter sta, hoef ik er op Google niet op gevonden te worden.’
De 55-jarige Bernadette Mastenbroek uit Heiloo draagt samen met twee anderen een spandoek met daarop een baby en de tekst: ‘Ik mag er toch ook zijn?’ Het doek is gewoon in haar handen gedrukt, lacht ze. Ze is zelf lid van de Blauwe Zusters, maar dan wel van de ‘derde orde’. Daardoor kan ze getrouwd zijn. Ze loopt voor de tweede keer mee om zo op te komen voor het leven. Of de zusters erg actief reclame hebben gemaakt voor de demonstratie? ‘Dat weet ik niet, ik kreeg gewoon een mailtje van zuster Sterre.’
armen in de lucht
De religieuze achtergrond van de deelnemers is heel divers. Tijdens het zingen van ‘Glorie aan God’ bij de afsluiting, gaan diverse armen de lucht in en een enkeling springt erbij. Maar veel mensen komen ook uit reformatorische hoek. Zoals Gerben Kleiberg uit Oud-Beijerland. Hij is er met zijn vrouw en vier jonge kinderen. ‘Mijn vrouw was hier vorig jaar ook met de twee oudsten, voor mij is het de eerste keer.’ Hij is lid van een hersteld-hervormde gemeente en daar is actief opgeroepen om deel te nemen aan de Mars voor het Leven. ‘Ik heb al verschillende andere gemeenteleden gezien. Ik vind het belangrijk om stem te geven aan ongeboren kinderen.’
Stille mars voor het leven wordt begeleidt door diverse eenheden op en rond het #Malieveld. Tot dusver zijn er 2 personen aangehouden wegens orde verstoring. Verder alles rustig. Er kan wat oponthoud zijn in het verkeer. ^JB pic.twitter.com/ZArhWN3iC4
— Politie Overbosch (@PolOverbosch) December 8, 2018
SGP-leider Kees van der Staaij ziet in zijn achterban een nieuw elan rond dit thema. ‘Het is vooral een beweging onder jongeren’, zegt hij. ‘Misschien dat ouderen toch te veel gedacht hebben dat deze strijd verloren was.’ Marinus Messemaker, hervormd predikant in Nijkerk, herkent dat. ‘Misschien dat de organisator Schreeuw om Leven in het verleden door reformatorische mensen meer werd gezien als evangelisch en te activistisch’, oppert hij. Zelf liep hij al diverse keren mee en ook dit jaar voelde hij een sterke behoefte ‘om het stemmeloze een stem te geven’.
Kees van Helden, directeur van Schreeuw om Leven, schat het aantal deelnemers dit jaar op 12.000, bijna net zo veel als bij het jubileum vorig jaar. Velen van hen droegen een groen hesje. Een bewuste keuze, legt Van Helden uit. ‘Wij willen niet geassocieerd worden met de agressiviteit van de gele hesjes. Daarom hebben we deze week nog groene besteld.’ Dat de duizenden deelnemers in stilte door de stad lopen, maakt volgens hem de mars uniek. ‘Ik heb in heel wat wereldsteden demonstraties gezien. Overal wordt geroepen en gescandeerd.’ Die stille sfeer past bij de 30.000 abortussen per jaar, vindt hij. ‘Dat zijn er meer dan tachtig per dag. Een basisschool per week.’ <
