Vader duwt keepertje omver

Het shirt hing als een rode jurk over zijn knieën. Een keepertje van zes jaar werd op een trapveldje in Wales bij de paal door zijn vader aangesproken. Een tegenstander schoot, de bal rolde richting het lege doel. De vader zag het misgaan. Hij duwde zijn zoontje hardhandig naar achteren. Het keepertje kukelde omver en belandde in de baan van het schot. Een doelpunt was voorkomen maar een fractie later werd er alsnog raak geschoten.

TomMunns1 Tom Munns I can’t stop watching this. Dad of the year 😂👏🏻⚽️ https://t.co/iLvhDoiFyb 8 november 2018 @ 17:58

Volgen

Het amateurfilmpje met vader Phil Hatfield en zijn zoontje Osian is door ruim zes miljoen mensen bekeken, meer dan welk eredivisieduel dan ook. Je kunt het zien als een ultrakorte instructie over het maken van fouten bij de opvoeding.

Een ouder moet zijn kind zo snel mogelijk op eigen benen laten staan, zo luidt de algemene mening. Maar deze man heeft zijn dierlijke reflex om te helpen hier niet onder controle; het is sterker dan hemzelf. We zien een onbehouwen poging tot correctie, de bemoeizucht en teleurstelling van een vader.

Een bevriende arts vertelde me over zijn werkwijze met kinderen: handen op je rug houden en eerst maar eens goed kijken en luisteren. Ouders langs de lijn zijn soms van een ander slag; ze stoppen hun rigide ideeën over hoe je moet voetballen in hun juist zo lekker naïef spelende kind.

De bloedband tussen ouders en hun kind gaat diep.

Professionele voetballers kunnen het niet laten om vlak voor een wedstrijd naar hun ouders op de eretribune te zwaaien. Scorende spitsen wijzen met hun wijsvinger naar de hemel als postuum eerbetoon aan hun overleden vader of moeder.

Bloedfanatieke sportouders, kom er als kind maar eens van los. Een dag na het filmpje werden vader Phil en Osian thuis geportretteerd door een fotograaf. Ze droegen alle twee een shirt van Manchester United, vermoedelijk hun lievelingsclub. Het is ontroerend, maar ook dwingend.

Zo vader, zo zoon.

Vermoedelijk heeft Phil het beste voor met zijn zoon. Hij wil het goede voorbeeld geven. Zal hij het later kunnen verdragen als Osian nooit iets heeft gepresteerd op het voetbalveld en liever over zijn modderbuik aait tijdens een potje darten in de pub?

Nog een paar keer keek ik naar het filmpje. Omstanders lachten zich dood, alleen het slap hangende net van het doel leek te treuren om de kolderieke scène. De motoriek van vader bleef lachwekkend en zielig. Hij maakte een paar wegwerpgebaren die te groot waren voor het kleine leed op de doellijn.

Hoe graag wil deze goedzak dat zijn zoon een onbezorgd leven heeft? Op het voetbalveld gunde hij zijn kind geen fout.

De volgende wedstrijd van zijn zoontje moet Phil Hatfield missen; vader werkt op die dag voor een loodgietersbedrijf. Hij heeft beloofd zijn zoon voortaan niet meer uit zijn concentratie te halen en niet meer te duwen.

Een goed plan.

Laat kleine Osian maar schuiven.

Wilfried de Jong is schrijver en programmamaker.