Direct naar artikelinhoud
Brandende vragen

"Na het WK weet ik niet meer wat gedaan met mijn leven"

U mist die WK-ambiance ook zo erg? Wij staan u bij met goede raad.Beeld Photo News

In de goedgemutste adviesrubriek 'Brandende vragen voor broeierige dagen' helpt Katrin Swartenbroux lezers uit de nood die kampen met een kwellende zomervraag.

Vraag van Levi uit Sint-Katelijne-Waver:

Ik keek vroeger nooit naar voetbal, maar het WK heeft mijn aandacht toch weten vast te houden. Sterker nog: nu er niet meer elke avond een match op tv is, weet ik niet meer wat gedaan met mijn leven. Hoe vul ik deze leegte? 

Lieve Levi,

Laat ik alvast met het goede nieuws beginnen: er is altijd wel ergens een voetbalmatch om te volgen, zelfs al hangt er geen wereldbeker van af. Onze Duivels spelen bijvoorbeeld hoofdzakelijk verdeeld over de Franse en Engelse competitie. Uw thuisploeg, KFC Katelijne-Waver, kan ook best wel wat extra supporters gebruiken. Toch vermoed ik dat het u eerder om de sfeer en gezelligheid dan om het spel zelf te doen was. Om de emotie en de verbondenheid die gepaard gaan met scoren. De kippenvelmomentjes, zoals dat heet. Ik heb me er ook aan laten vangen.

Ik heb de schabouwelijke combinatie zwart-geel-rood in mijn garderobe verwelkomd. Af en toe sta ik eenzaam op straat te schreeuwen, gewoon om het uit mijn systeem te krijgen. Mijn lipstick hangt nog steeds vaker op mijn wang dan op mijn mond. Alles lijkt zo kleurloos. Letterlijk. Er is geen doel meer. Letterlijk. Mijn buurjongen die me twee weken geleden nog high-fivede is vandaag met zijn step tegen mijn been gereden. Soms kijk ik naar mijn lief en vraag ik me af waarom hij niet meer Eden Hazard kan zijn. Soms zeg ik hem dat luidop. Om maar te stellen: we zien hier allemaal van af.

Soms kijk ik naar mijn lief en vraag ik me af waarom hij niet meer Eden Hazard kan zijn. Soms zeg ik hem dat luidop

We kunnen proberen om #tousensemble om te zetten in een andere vorm van gemeenschapsgevoel. Een gezelschapsspel spelen met het gezin, bijvoorbeeld. Een straatbarbecue organiseren. Een handje toesteken bij een liefdadigheidsorganisatie. Vrienden thuis uitnodigen, ook al is er geen bal op tv. Hallo zeggen tegen mensen op straat. Vriendelijk bedanken wanneer iemand u correct laat ritsen. De kassierster in de ogen kijken wanneer u haar zegt dat u geen plastic tasje hoeft. Uw kinderen be­zoeken op scoutskamp en ‘Kumbaya’ aan het kampvuur zingen. Eender welke kinderen bezoeken op scoutskamp en ‘Kumbaya’ aan het kampvuur zingen. De nacht die u vervolgens in een of andere politiecel in de Vlaamse Ardennen zal moeten doorbrengen om een verklaring af te leggen, geeft u misschien niet de kick waarnaar u op zoek was, maar wel het gevoel dat u lééft.

Het lijken drastische maatregelen, maar onderschat niet welke impact dit WK op ons heeft gehad. Online ontdekte ik verschillende praatgroepen, enkel om die gemiste goal van Meunier te kunnen verwerken. Een bevriende therapeute gaf aan dat ze gaat experimenteren met beelden van de door Toby Alderweireld op de doellijn geredde Engelse stiftbal. De Belgen lijden, en hun rouwproces zal nog lang aanslepen. Anderhalf jaar, om precies te zijn – net op tijd voor het Europees kampioenschap. Hou dus vooral vol, Levi, want dit gevoel van leegte zal nog even duren.

Tenzij u natuurlijk vooral opgewonden werd van een stel multimiljonairs hun ding te zien doen op een grasveldje. In dat geval kunt u de komende twee weekends ook gewoon naar Tomorrowland gaan.

Veel sterkte en/of plezier!