Alleen met een moslima wil hij naar het kalifaat

‘Goedemorgen meneer...”, zegt de voorzitter als de verdachte onder bewaking de rechtszaal betreedt. Marlon zegt niks terug. „Gaat u daar maar zitten, naast uw advocaat.” Geen reactie. Er zijn negen gewapende parketwachten in de zaal – vijf gaan strategisch rond de verdachte zitten.

Dan glipt het slachtoffer de zaal in, een tengere vrouw met een hijab. Ze neemt plaats naast haar advocaat, die voor haar bijna 13.000 euro compensatie eist. De spanning is voelbaar. Marlon (39) verstoorde eerdere zittingen door de rechtbank en het OM luidkeels te beschuldigen van racisme en oneerlijkheid. Hij is een Surinaamse Amsterdammer met IS-sympathieën en een lang strafblad.

Hij ontsloeg, net als in eerdere processen, zijn advocaat. De raadsman die hem nu bijstaat, moet toezien hoe Marlon zijn ‘laatste woord’ gebruikt voor een betoog waarin hij het OM bij vlagen beledigt.

In 2002 kreeg Marlon al negen jaar cel voor een schietpartij. In de verkrachtingszaak van vandaag is drie jaar cel en tbs geëist. De zitting draait om de vraag of er geweld is gebruikt, de seks vrijwillig was en wiens woord daarover geloofd moet worden. Van de vrouw óf van Marlon, die zich door het OM geframed voelt „als psychopaat die bij een onbekende aanbelt en haar meteen verkracht”. Marlon zou vanuit detentie het slachtoffer ook telefonisch hebben bedreigd en gesommeerd haar verklaring aan te passen.

De verkrachting en het geweld zouden in het huis van de jonge vrouw hebben plaatsgevonden, toen Marlon voorlopig was vrijgelaten in een andere strafzaak. Daarin werd hij verdacht van ontvoering, mishandeling en het voorbereiden van terroristische activiteiten. Hij had een 16-jarig meisje uit Heesch bij Oss mishandeld en ontvoerd naar Antwerpen, om van daaruit met haar naar het kalifaat te kunnen reizen. Daar zouden zij ‘voor de strijd’ samen kinderen moeten krijgen.

Seriemanipulator?

Voor die zaak kreeg hij in december van de rechtbank Den Bosch twee jaar cel opgelegd. Maar niet de geëiste tbs, omdat het OM geen psychiatrisch onderzoek kon laten zien. Mishandeling en ontvoering werden wel bewezen verklaard, concrete uitreisplannen niet. Vóór de tiener uit Heesch had Marlon nog een vrouw ingepalmd, in Duitsland. Bij een huiszoeking in die zaak vond de politie bij hem een kalasjnikov. Vandaag is dus de derde vrouw aan de orde. En de vraag of Marlon een serieverleider, -manipulator, -verkrachter is die net zo lang doorgaat tot hij met een moslima aan de jihad kan deelnemen.

Met deze vrouw uit Nootdorp maakte Marlon kennis via Facebook. Bij de eerste date stelde hij meteen een islamitisch huwelijk voor. Met een bosje rozen. Zij ging er niet op in, maar er bleef contact. Hoewel de versies daarover sterk uiteenlopen. De vrouw verklaarde bij de politie dat Marlon haar lastigviel, dat ze bang van hem was en dat ze ten slotte door hem ’s avonds thuis is verkracht. Hij zegt een gewone relatie met haar te hebben gehad – dat hij haar vaker bezocht, ook eerder bij haar thuis was, daar soms ’s nachts verbleef en er ontbeet of lunchte.

De vrouw zegt dat Marlon onverwachts voor de deur stond, haar bedreigde met een mes en op de bank verkrachtte. Waarna ze in paniek het huis uit vluchtte en bij buren hulp vroeg. De advocaat noemt haar verklaringen onbetrouwbaar en leugenachtig. Hij stelt dat zij eerder een valse aangifte heeft gedaan en somt tegenstrijdigheden uit het dossier op.

De rechtbank neemt twee weken later de eis van het OM over. Op alle belangrijke punten waren de verklaringen van de vrouw consistent en betrouwbaar. Marlon krijgt drie jaar cel en tbs met dwang, ondanks het feit dat er geen advies van psycholoog of psychiater is. Marlon weigerde aan elk onderzoek deel te nemen. De rechtbank stelt echter zelf vast dat Marlon aan een persoonlijkheidsstoornis lijdt.

Op basis van onderzoek in Marlons omgeving en analyse van zijn levensloop denken gedragskundigen dat er sprake is van een ernstige narcistische problematiek, wellicht met kenmerken van psychopathie. Marlon groeide alleen op bij een moeder die hem mishandelde, verwaarloosde en afwees. Vanaf zijn twaalfde ging hij het criminele circuit in en ontwikkelde een „antisociale en verhardende levensstijl”. Nu zou hij met een overgevoeligheid voor vermeende vernederingen zitten. En een „diepgeworteld, deels onbewust gevoel van tekortschieten”, waardoor hij makkelijk krenkbaar is en gevoelig voor machtsongelijkheid. Dat compenseert hij met een „pantser van beheerst, wat superieur gedrag”.

De rechtbank vindt deze hypothese aannemelijk. Zulke stoornissen zijn daarbij vaak langdurig. Omdat het recidiverisico hoog lijkt en er sprake is van een „escalatie in frequentie en ernst” mag Marlon niet onbehandeld in de samenleving terugkeren. Hij moet de vrouw 2.500 euro schadevergoeding betalen.