Direct naar artikelinhoud
Column

Bill en Melinda Gates beschikken over heel veel leven en heel veel dood

Marjolijn van Heemstra.Beeld Jörgen Caris

Melinda Gates, de vrouw van Bill, van ’s werelds grootste softwarebedrijf Microsoft, eet op vrijdagavond Domino’s pizza. 

Dat vertelt ze in een interview met het tijdschrift Linda. Ze is, wil ze maar zeggen, heel gewoon gebleven, ook al hebben zij en haar man een vermogen van 91 miljard dollar.

Melinda somt in het interview op wat er dankzij hun geld verbeterd is. Wereldwijde kindersterfte: gehalveerd. Het aantal vrouwen dat sterft tijdens de bevalling: bijna gehalveerd. Nog maar vijftien poliogevallen in 2017.

Haar puntige opsomming heeft iets absurds. Want een ‘halvering’ klinkt net zo normaal als Domino’s pizza op vrijdagavond, maar betekent dat Bill en Melinda zo’n 33 miljoen kinderen van de dood hebben gered. En ze zijn van plan, lees ik in een ander interview, om er de komende jaren nog 61 miljoen te redden. Astronomisch.

Hoe eet je pizza op vrijdagavond met dit soort cijfers in het achterhoofd? Hoe loop je rond in de wetenschap dat je beschikt over zo veel leven? En zo veel dood, want ze hadden ook kunnen kiezen voor 70 miljoen. Of, waarom niet, alle kinderen.

Gelijmd hart

Bill en Melissa Gates schenken de helft van hun vermogen aan goede doelen. Dat is geweldig en heel veel geld, maar ook weer niet zó veel als je vermogen 91 miljard is. Misschien is het zelfs weinig. Wat moet een stel met bijna 50 miljard? Maar daar gaat het interview niet over.

Hoe eet je pizza op vrijdagavond met dit soort cijfers in het achterhoofd?

Melinda adviseert mensen om hun hart te laten breken. Zoals keer op keer haar hart breekt als ze armoede ziet. Het is vanuit haar gebroken hart dat ze miljarden schenkt, levens redt, haar hart weer lijmt.

En ik lees dat en denk aan de choreograaf die op een koude winteravond een vrouw tegenkwam met een wanhopige blik en een uitgestoken hand. Zonder na te denken gaf hij haar de 1000 euro die hij juist bij de bank had opgenomen om een grote betaling te doen. Hij kon het geld eigenlijk niet missen en begreep niet wat hem had bezield, maar iets in die blik, in die hand, deed hem geven. Misschien was het zijn gebroken hart. Hij maakte er een voorstelling over, op zoek naar het waarom van die grote gift.

Die 1000 euro was meer dan de helft van zijn vermogen, maar zijn gift had aan de wereld niets veranderd. Of toch wel? Ik weet het niet. En de voorstelling gaf geen helder antwoord zoals Melinda Gates dat doet. Geen halveringen, geen gevallen, alleen de vraag waarom je geeft en wat geven dan moet kosten.

Schrijfster en theatermaakster Marjolijn van Heemstra denkt na over geld en wat van waarde is. Lees hier meer columns.