Seizoen ten einde voor Adriana, Maarten en Steffan
Het wedstrijdseizoen zit erop voor de drie beste alpineskiërs van Nederland. Adriana Jelinkova, Maarten Meiners en Steffan Winkelhorst kwamen deze maand nog in actie in een poging om hun FIS-punten zover mogelijk naar beneden te krijgen. Maarten en Adriana waren daarbij succesvol. Bij Steffan gooide een blessure roet in het eten.
Ariana Jelinkova
Adriana (foto boven) zorgde deze winter meermaals voor een grote Nederlandse skisensatie. Tot drie keer toe eindigde ze in de top 30 op een World Cup. “De eerste keer dat het lukte was op de reuzenslalom in Killington (VS, november 2017, red.). Dat was wel het hoogtepunt van het seizoen”, blikt ze terug. Ze eindigde er als 25ste en evenaarde die prestatie een maand later op de parallelslalom in het Franse Courchevel. In januari skiede ze in het Zwitserse Lenzerheide naar de 27ste plek op de World Cup alpinecombinatie.
Adriana: “Op de Nor-Am Cups ging het daarvoor ook heel goed. Daarna was het even iets minder, maar de laatste wedstrijden gingen gelukkig weer zoals ik wilde. Ik heb dit seizoen ook voor het eerst een paar downhills gedaan. Dat was enorm gaaf. Het is moeilijk om te trainen als je niet bij een groot team zit, want er komt bijvoorbeeld op het gebied van veiligheid veel bij kijken. Maar ik wil het zeker meer gaan doen, want het is een goede training voor de slalom en reuzenslalom.”
Na dit ‘uitstapje’ naar het koningsnummer, eindigde ze haar winter deze maand met FIS-slalomwedstrijden in het Italiaanse Santa Cristina Val Gardena. Daar wist ze er een van te winnen (9,44 punten). Haar twee beste resultaten – die belangrijk zijn voor onder andere startposities op de World Cups volgend seizoen – boekte ze echter op de Nor-Am Cups, met 6,00 en 6,53 punten op reuzenslalom.
“Van mij had de winter nog wel langer mogen duren”, vervolgt ze. “Ik heb ook niet al mijn doelen gehaald. Ik wilde consequent in de top 30 van de World Cup skiën. Dat is niet gelukt. Ik ben er ook een paar keer net boven of iets verder weg geëindigd. Maar ik weet waar ik aan moet werken en volgend seizoen ga ik er weer voor. Maar ik kan in ieder geval met een goed gevoel terugkijken op deze winter.”
Steffan Winkelhorst
Maarten Meiners en Steffan Winkelhorst hebben ook de ambitie om in de top 30 van de World Cup te skiën. Dat lukte dit seizoen – nog – niet. Steffan boekte zijn beste resultaten van 2017/2018 op de slalom bij de Australian New Zealand Cup in Coronet Peak (10.22 punten in augustus 2017) en op een FIS-race in het Oostenrijkse Kitzbuhel (11.67 in februari 2018). De winter eindigde alleen niet zoals hij gehoopt had. In maart ging de Haaksberger hard onderuit bij een training voor de Europa Cup reuzenslalom in Andorra.
Steffan: “Daarbij kreeg mijn kuit een flinke opdonder. Ik heb het even rustig aangedaan en ben daarna nog gestart op een FIS-race in het Italiaanse Pampeago. Maar ik had nog te veel last om goed te kunnen skiën.” Hij eindigde daar met een 12e plek op de slalom (25.34 punten). “Als ik terugkijk op het seizoen ben ik wel tevreden. Op de Europa Cups ging het in het begin niet zo goed. Maar uiteindelijk ben ik op de slalom wel stabiel geweest met een top 15 en een aantal top 20-klasseringen.”
Interne problemen in het team van Ski Racing Nederland, waar ook Maarten Meiners traint, zorgden de afgelopen winter echter ook voor wat onrust. “We hebben vooral moeilijkheden gehad met de servicemannen. Daar konden we niet mee verder, waardoor we zelf ons materiaal moesten doen”, vervolgt Steffan. De hoofdcoach moest zich wegens privé-omstandigheden op een gegeven moment ook terugtrekken. “Die dingen samen hebben ervoor gezorgd dat het proces is verstoord. Ik heb wel het gevoel dat er anders qua prestaties meer in had gezeten deze winter.”
Maarten Meiners
Maarten Meiners sluit zich aan bij die uitspraken. Vanwege de problemen aan het einde van het seizoen trainde hij gedeeltelijk mee met Global racing. Maarten: “Het team bestaat uit een verzameling internationale racers, die een beetje in hetzelfde schuitje zitten als ik. Maar naar de laatste races ben ik alleen gegaan, zonder coach en zonder serviceman.”
Zijn seizoen kenmerkde zich volgens hem door ‘ups en downs’. Met als hoogtepunten het feit dat hij met zijn 25e plaats bij de Europa Cup-finale in Andorra vorige maand als eerste Nederlander in de geschiedenis EC-punten wist te pakken op de super-G (40,14). En in de laatste wedstrijden van dit seizoen sloeg hij echt zijn slag. Hij won de FIS-reuzenslalom in het Zweedse Saelen (11.43), eindigde als tweede op de FIS-reuzenslalom in het Noorse Aal (9,62) en tekende met de winst op de reuzenslalom tijdens de Sloveense kampioenschappen zijn beste resultaat ooit: 8.00 punten.
Maarten: “Natuurlijk ben ik heel blij met die resultaten. Het is een moeilijk seizoen geweest, maar met name door mijn hoofdsponsor ERU Prestige heb ik kunnen doen wat ik wilde. Dat mag toch wel gezegd worden?”
Met de motivatie voor komende winter zit het volgens Maarten en Steffan ook helemaal goed. Beiden zijn er van overtuigd dat een top 30-positie in de World Cups binnen handbereik is. Steffan: “Dat perspectief zie ik zeker.” En Maarten: “Zover zit ik daar niet meer vanaf.”
