Werkenden hebben minder sociaal contact en knappen daar juist van op

Van de thuiswerkers had 70 procent hoogstens één werkgerelateerde ontmoeting per dag. Opvallend genoeg heeft dat gebrek aan fysiek contact geen invloed op de tevredenheid en de verbondenheid met de organisatie. Noch op de sociale steun die we ervaren, zo blijkt uit de Enquête Arbeidsomstandigheden van het CBS en TNO onder 58 duizend werkenden die dinsdag is gepubliceerd. Het aantal burnout-klachten nam zelfs af.

‘Blijkbaar hebben we een manier gevonden om, ondanks dat we elkaar niet zien, wel belangstelling voor elkaar te blijven tonen. Dat geldt zowel voor leidinggevenden als collega’s onderling’, zegt TNO-onderzoeker Wendela Hooftman. Alleen onder de mensen die nog wel naar het werk gaan maar daar niemand ontmoeten, zoals bijvoorbeeld schoonmakers, is de verbondenheid met het werk relatief lager. Volgens Hooftman is dat mogelijk omdat het gebrek aan fysiek contact niet wordt gecompenseerd met een telefoongesprek of beeldborrel.

De ‘burn-outepidemie’ die de afgelopen maanden veelvuldig is voorspeld, lijkt vooralsnog ook alles mee te vallen: volgens het enquêteonderzoek daalde het aantal burn-outklachten gemiddeld zelfs. Dat zou kunnen omdat we thuis meer werk kunnen verzetten en ons niet storen aan hinderlijk gedrag van collega’s. ‘Je ziet wel dat er in de zorg en het onderwijs veel burn-outklachten zijn, maar dat was in voorgaande jaren ook al zo’, aldus Hooftman.

Bijna de helft van de werknemers werkte eind 2020 noodgedwongen thuis vanwege de coronacrisis. De andere helft kan simpelweg niet thuiswerken, bijvoorbeeld omdat zij een contactberoep hebben of op locatie arbeid verrichten. Deze groep gaf in de enquête aan nog altijd meerdere ontmoetingen per dag te hebben.