BERLIJN - Of ze beschouwd mag worden als een profzwemster, luidde de vraag nadat Chantal Groot tijdens de EK zwemmen in Berlijn behangen met het brons van de 50 vlinder door de catacomben van het ondergrondse Europabad stapte. "Oh, ja hoor. Maar als iemand zegt dat ik amateur ben, vind ik dat ook best."

Chantal Groot heeft bij het EK in Berlijn brons veroverd op de 50 m vlinderslag. (Foto: ANP)

Het gaat Groot niet om status, geld of klatergoud, het gaat Groot eerst en vooral om het plezier in de sport. En die heeft ze eindelijk weer hervonden bij de stichting Top Zwemmen Amsterdam, zo verklaarde de voormalige zwemster van AZ&PC. "En dan komen de resultaten vanzelf."

Drie jaar geleden, tijdens de legendarische Europese titelstrijd in Istanboel waar Nederland de memorabele score van negen gouden, twee zilveren en twee bronzen medailles in de wacht sleepte, was het de laatste keer dat de Amsterdamse op de laagste trede van het ereschavot vertoefde tijdens een groot internationaal titeltoernooi na afloop van een individueel nummer. Haar derde plaats op de 50 vlinder van destijds schepte hoge verwachtingen - Groot werd destijds onmiddellijk uitgeroepen tot gedoodverfde opvolgster van Inge de Bruijn - die ze echter geen moment kon waarmaken. "Een vervelende tijd", vatte ze die periode gisteren kort en bondig samen.

De uitnodiging toe te treden tot 's lands tweede professionele zwemploeg kwam als geroepen. In het hoofdstedelijke Sloterparkbad keerde langzaam maar zeker de oude Chantal Groot terug. "Ik voelde me niet meer op mijn gemak in Amersfoort. Ik woonde op mezelf en had het niet echt naar mijn zin. Nu verzorgen mijn ouders me weer en dat is werkelijk ideaal. Een nieuwe ploeg, een nieuwe omgeving, ik had het echt nodig."

Opmerkelijk noemde ze haar derde plaats in Istanboel (op 16-jarige leeftijd in een tijd van 27,41) meer voorspelbaar dan haar bronzen medaille in 26,91 van gisteren. "De concurrentie ligt nu veel dichter bij elkaar."

Want het brons was mooi, het gat met de Zweedse Anna-Karin Kammerling, die met 25,57 het wereldrecord van Inge de Bruijn (25,64) verbeterde en daarmee de absentie van de niet in topvorm verkerende Barendrechtse rechtvaardigde, is aanzienlijk. "Ik zal nog een hoop werk moeten verzetten. Maar ik weet dat ik het in me heb op de Spelen ook snel te zwemmen. Of De Bruijn nog een maatje te groot is? Dat zullen we volgende keer wel zien."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 31 juli 2002