ULSAN - Ze blijven in elkaars spoor, of ze willen of niet, of ze er bewust van zijn of niet. Denken aan Rudi Völler, de bondscoach van Duitsland, is denken aan Frank Rijkaard als bondscoach van Oranje. De Duitser volgt het spoor van de Nederlander.

Rudi Völler (Foto: EPA)

Pikant omdat ze elkaar als speler de nodige keren troffen met als hoogtepunt voor Rijkaard de wedstrijd in 1988 voor het EK in Hamburg en als dieptepunt het duel in 1990 voor het WK in Milaan. In het eerste geval bereikte Nederland de finale en won later het Europees kampioenschap. Twee jaar later verloor Nederland in de achtste finale, maar erger was dat Völler en Rijkaard het zo met elkaar aan de stok kregen, dat ze met rood werden weggestuurd, wat werd gevolgd door het beruchte spuugincident. Later tekenden de twee vrede in een ochtendjas bij een beschuitje met échte boter.

Maar welke overeenkomst is er dan als bondscoach? Beiden zijn uit het niets begonnen aan de moeilijkst denkbare klus als coach, de baan van keuzeheer van het nationale elftal. Zowel Rijkaard als Völler zijn zonder enige ervaring als clubtrainer voor volk en vaderland gaan werken, waar het normaliter voor de meeste oefenmeesters de kroon op het werk is of zou moeten zijn.

Inmiddels begint Völler net zo succesvol te worden als Rijkaard, waarbij je je kunt afvragen in hoeverre trainerservaring noodzakelijk is als je ex-vedetten, die alles hebben gewonnen voor een spelersgroep met kwaliteiten zet. Rijkaard reikte met Oranje tot de halve finale van het EK en werd daarin na een strafschoppenplaag uitgeschakeld door Italië. Vandaag kan Völler met Duitsland de laatste vier van de wereld halen ten koste van USA, terwijl hij ruim acht maanden geleden nog het WK leek te gaan missen. Duitsland kreeg toen op eigen bodem een verschrikkelijk pak slaag van Engeland (5-1) en een maand later kwam het thuis niet verder dan 1-1 tegen Finland.

,,Het heeft ons wakker geschud en de ommekeer volgde in de playoff tegen Oekraïne met 1-1 in Kiev en 4-1 in Duitsland", weet Völler. ,,Het EK werd een deceptie en dat heeft lang doorgespeeld. De 'Manschaft' staat inmiddels op de rails." Met als gevolg dat Duitsland fluitend de kwartfinales heeft bereikt en zelfs met tien man Kameroen, kampioen van Afrika, versloeg. Met Amerika als tegenstander lijkt uitschakeling uitgesloten. ,,Ik begrijp onze favorietenrol voor iedereen. Alleen bij aanvang heb ik al gezegd dat we blij moeten zijn als we de eerste ronde overleven. Dat is gelukt, maar geen reden om direct te schreeuwen dat we wereldkampioen worden. Amerika verslaat niet voor niets Portugal en Mexico en is niet hetzelfde team als we vriendschappelijk in maart met 4-2 versloegen."

Voor de Duitsers zal het heel belangrijk zijn niet op achterstand te komen. Vanuit een gesloten defensie met razendsnelle counters tracht de ploeg van Bruce Arena gevaarlijk te worden. Komen ze eenmaal op voorsprong dan krijgt iedereen het moeilijk tegen ze. Moeten ze daarentegen het spel maken - zie Polen 3-0 verlies - dan komt direct het gebrek aan pure voetbalkwaliteit aan de oppervlakte en is het de middelmatige knokploeg, die iedere voetballiefhebber in ze ziet. ,,Toch weiger ik ze als een 'kleintje' te beschouwen", tracht Völler voor alle onderschatting te waken. ,,Zover is dit Duitsland nog lang niet. Trouwens alsof het sowieso nog bestaat in het voetbal: grote en kleine landen. Dit WK bewijst dat zo'n beschrijving van krachtsverhoudingen niet meer aan de orde zijn."

Inmiddels kan Völler over een nagenoeg complete selectie beschikken en komen Carsten Ramelow, Dietmar Hamann en Christian Ziege terug van een schorsing. Zo goed als zeker kiest Völler, naast topscorer Miroslav Klose, opnieuw voor de kleine, beweeglijke Oliver Neuville in de punt van de aanval ten faveure van 'sloper' Carsten Jancker.

Aangezien Völlers collega Bruce Arena voor iedere wedstrijd nieuwe strijdplannen bedenkt, valt moeilijk te voorspellen of Earnest Stewart in zijn formatie is opgenomen. John O'Brien is zeker van de partij. De linksachter van Ajax is als middenvelder uitgegroeid tot de beste en belangrijkste man aan Amerikaanse zijde. Hij heeft zoveel indruk gemaakt, dat Louis van Gaal hem op de korrel zou hebben voor FC Barcelona. Waarmee hij de eerste Amerikaan ooit zal worden in Catalaanse dienst.

Misschien dat O'Brien in dat geval het voetbal in Amerika een extra impuls kan geven, want het is beslist niet zo dat heel het land tot diep in de nacht opblijft om de goede resultaten van team USA te volgen. Ondanks de interesse van president George W. Bush.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 21 juni 2002