ROSMALEN - "Dat maakt me ook niet uit." Een standaardzin van Lleyton Hewitt, die hij te pas en te onpas de wereld inslingert. Hij mag zich de nummer één van de wereld noemen, vooral omdat hij leeft voor de tennissport. Alles en iedereen, bij tijd en wijle zelfs vriendin Kim Clijsters, moet wijken voor de niets ontziende dadendrang van de Australische gifkikker, die van de baseline zijn tweede thuis heeft gemaakt. Ook zijn voorganger qua vechtlust en speltype, Michael Chang, moest tijdens de tweede dag van de Ordina Open in Rosmalen ervaren, dat zijn tijd is geweest. De Chinese Amerikaan, inmiddels afgezakt naar de 97e positie van de wereldranglijst, moest zijn meerdere erkennen in Hewitt: 6-7, 6-7.

Het leven van Lleyton Hewitt staat volledig in het teken van de tennissport.

Vechtlust is zijn grootste handelsmerk; zijn soms onsportieve gedrag op de baan zijn grootste minpunt. De vuist omhoog, een klop op de borst, een aanmoedigende schreeuw, een blik in de ogen die kan doden en nu en dan het uitfoeteren van umpire dan wel lijnrechter; Lleyton Hewitt is nadrukkelijk aanwezig op de baan. Te nadrukkelijk volgens een aantal van zijn collega's en leden van de internationale media, die hem geenszins het schoolvoorbeeld van een proftennisser vinden. Die zagen liever de saaie, maar immer beleefde Pete Sampras als vlaggendrager van het proftennis-circuit. "Dat maakt me niet uit. Bij de tennisliefhebbers ben ik wel populair. De media schrijven de grootste onzin. De vertegenwoordigers van kranten en radio/tv zijn allemaal hetzelfde: 99,9 procent produceert kul-verhalen", aldus een geïrriteerde Hewitt op het toen nog zinderend hete Autotron.

Een willekeurige vergelijking met zijn landgenoot Pat Rafter, die een rustjaar heeft ingelast vanwege een onwillige schouder, leert echter, dat Hewitt nog niet in diens schaduw kan staan als het gaat om populariteit. Het maakt de pas 21-jarige lijstaanvoerder niets uit. Hij is met zichzelf bezig. Met zijn voorbereiding op Wimbledon. Het grootste nadeel van zijn beroep vindt hij het reizen. "Ik reis de hele wereld over, van Europa naar Noord- en Zuid-Amerika. Dan mis ik mijn eigen omgeving in Australië. Maar ik ben een professioneel topsporter, het vormt nu eenmaal een onderdeel van mijn vak. Dat neem ik graag op de koop toe. Elke wedstrijd, waar dan ook, zal ik het uiterste van mijzelf vergen om te winnen."

Zijn nieuwe status van nummer één heeft ook niets aan zijn instelling veranderd. Hij neemt de promotionele activiteiten, die daaruit voortvloeien, op de koop toe, maar van harte gaat het allemaal niet. Tennissucces is heilig voor de man uit Adelaide, die als vijftienjarig jochie het circuit binnenstormde en zich wist te kwalificeren voor de Australian Open. Hij is inmiddels gerijpt, gevormd mede door de wereld om hem heen, maar uiteindelijk blijft de aard van het beestje onveranderlijk.

Dat moet ook vriendin Kim Clijsters ervaren. Vorige week reisde het Belgische supertalent met Hewitt mee naar Queen's voor een trainingsweek op gras. Ze liet daar haar deelname aan een toernooi voor schieten. Gisteren, op de zogeheten België-dag in Rosmalen, moest de als eerste geplaatste sportvrouw van het jaar meteen na haar Australische vriend de baan op en sloopte in de tweede ronde vakkundig de Duitse Andrea Glass (6-3, 6-2). Ze brak vorige week na zeven jaar met haar coach Carl Maes en mag nu gebruik maken van de diensten van Hewitts begeleider, oud-prof Jason Stoltenberg. "Alleen als hij tijd over heeft", flapte de dochter van ex-voetbalinternational Lei Clijsters er spontaan uit.

Want Hewitts wil is wet. Hij en niemand anders heeft Stoltenberg ingehuurd. Hij mag het leven dan wel delen met zijn Kim, de profcarrière gaat vooralsnog boven alles. Na zijn mislukte missie op Roland Garros heeft Hewitt het vizier gericht op Wimbledon, dat maandag begint en waar hij nog nooit voorbij de laatste zestien wist te komen. Eerst wil hij echter na Queen's, waar hij afgelopen zondag de titel prolongeerde, de Ordina Open naar zijn hand zetten. Ook op het Autotron is hij titelverdediger. Niet een beetje te veel van het goede, twee volle weken wedstrijdtennis? "Dat maakt me niet uit. Uiteraard zijn de grandslams mijn hoofddoel, maar elke titel telt. Daar leef ik voor. De rest is bijzaak."

Rosmalen (650.000 euro), mannen, eerste ronde: Schalken (Ned/6) - Golmard (Fra) 6-4 6-4, Hewitt (Aus/1) - Chang (VSt) 7-6 7-6, Kohlmann (Dui) - Ivanov-Smolenski (Rus) 6-4 6-0, Robredo (Spa) - Lee (GBr) 7-6 3-6 6-2, Pioline (Fra) - Godwin (ZAf) 5-4 opgave Godwin, Heuberger (Zwi) - Muller (Lux) 6-2 3-6 7-6, Carlsen (Den) - Garcia (Arg) 4-6 6-2 6-4, Escudé (Fra/5) - Saretta (Bra) 7-6 7-6.

Vrouwen, eerste ronde: Mauresmo (Fra/3) - Montolio (Spa) 6-3 7-5, Torrens Valero (Spa) - Martincova (Tsj) 6-4 6-3, Daniilidou (Gri) - Poetsjek (WRu) 7-6 6-0, Maleeva (Bul/5) - Muller (Dui) 6-4 6-2, Serra Zanetti (Ita/7) - Matevzic (Slv) 7-6 6-4, Hrdlickova (Tsj) - Tamaela (Ned) 6-2 6-2. Tweede ronde: Clijsters (Bel/1) - Glass (Dui) 6-3 6-2.

Nottingham, mannen (375.000 euro), eerste ronde: Björkman (Zwe) - Roddick (VSt/1) 7-5 7-5, Larsson (Zwe) - Moodie (Zaf) 6-4 7-5, Kiefer (Dui) - Bryan (VSt) 6-0 7-6, Santoro (Fra/2) - Simoni (Bra) 6-1 6-4, Massu (Chl) - Mamiit (VSt) 7-5 6-2.

Eastbourne, vrouwen (615.000 euro), eerste ronde: Navratilova (VSt) - Panova (Rus) 6-1 4-6 6-2.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 19 juni 2002