De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
wo 29 mei 2002  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Over Geld 
Scorebord 
Autotests 
Filmpagina 
Woonpagina 
Reispagina 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
Vacatures 
DFT 
Privé 
 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
Wereldfoto's 
Wereldfotos 
---
Kopen 
Speurders 
Koopjesjager 
---
Met Elkaar 
Dating 
---
Mijn leven 
Vrouw & Relatie 
AstroLink 
Uw horoscoop vandaag 
---
Contact 
Abonneeservice 
Advertentietarieven 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
Alle uitslagen, standen, programma's 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   T E L E S P O R T 
SPORT ACTUEEL: NIEUWSPORTAAL
 
  Populariteit vrouwentennis
leidt tot blessuregolf

   
 

PARIJS - Terugkijken wilde Monica Seles onder geen beding. Ze wuifde de vraag, of zij haar spel wilde vergelijken, onmiddellijk weg. Tien jaar geleden had zij op Roland Garros immers haar laatste van drie opeenvolgende titels veroverd. Maar de periode voor het steekincident in Hamburg (april 1993) heeft zij zo veel als mogelijk op de achtergrond gedrukt. Monica Seles blikt slechts in de toekomst, hoewel zij op de goeddeels verregende dag twee van de Franse Open in Parijs haar nog steeds niet te onderschatten kwaliteiten nodig om de tweede ronde te bereiken ten koste van de Spaanse Angeles Montolio: 6-7, 6-3, 6-0.

Klik op de foto voor een afbeelding op volle grootte (284x426, 16kb)
Monica Seles pleit voor bescherming van de tennisspeelsters en vindt dat er teveel toernooien op de kalender staan die meetellen voor de wereldbeker. (Foto: EPA)
Toch heeft Monica Seles, die in de jaren negentig persoonlijk het wereldrecord kreunen vestigde, niet meer de instelling van pakweg tien jaar geleden, toen zij zich aandiende als de plaaggeest van de ongenaakbaar geachte Steffi Graf en zelfs de leidersrol op zich nam. Ze zegt het niet met zo veel woorden, maar de aanslagen op haar fysieke en geestelijke vermogen - ook haar vader/coach Karolj ontviel haar - hebben tennis onbewust naar de achtergrond gedrukt. Inmiddels mag zij zich op haar 28e één van de routiniers van het vrouwencircuit noemen. Mede door haar come back maakt het damestennis een ongekende bloeiperiode mee, die al een aantal jaren duurt. De sponsors staan tegenwoordig in de rij en dat was tien jaar geleden - in de hoogtijdagen van de ongekend felle Seles - absoluut niet het geval.

De opkomst van Martina Hingis, Lindsay Davenport, de Williams-zussen, Anna Kournikova (meer buiten dan op de baan) en de rentree op het hoogste platform van Jennifer Capriati vormden met 'La Seles' en 'The Body' Mary Pierce de ingrediënten voor uitermate aantrekkelijk vrouwentennis. Ook al omdat het spel bij de mannen, vooral door de toegenomen fitheid en het materiaal, aan aantrekkelijkheid inboette. De jacht naar meer roem levert echter steeds meer slachtoffers op. Een ware blessuregolf teistert de top van het vrouwentennis. Sommige speelsters, die Roland Garros 2002 niet aan zich voorbij wensten te laten gaan, tonen grote overeenkomsten met mummies.

Bandages om armen en benen zijn eerder regel dan uitzondering. Justine Henin, getrakteerd op een onthutsende nederlaag, en Seles' tegenstander Angeles Montolio, bekend van de Nederlandse competitie, mochten in Parijs als voorbeeld gelden.

Andere wereldsterren haalden de Franse lichtstad niet eens en zitten kniezend thuis. Lindsay Davenport staat al maanden aan de kant; Martina Hingis werd onlangs aan haar linkerenkel geopereerd. Mary Pierce kampte tijdenlang met fysieke problemen en zelfs de nog heel jeugdige Kim Clijsters, die zich op dag twee moeizaam staande hield tegen de Wit-Russische Tatiana Poutchek (6-3, 3-6, 8-6), moet zich nu al zorgen maken om de chronische pijnen in haar rechterschouder. Bij die opsomming wordt zelfs voorbij gegaan aan de klachtenregen, die neerdaalde op Venus en Serena Williams. De donkere Amerikaansen moesten de afgelopen seizoenen om de haverklap toernooien afzeggen met tendinitisproblemen.

Het moge duidelijk zijn, dat de populariteit zijn tol in fysiek opzicht eist. Ook Monica Seles bleef weinig bespaard. Een groot deel van 2001 zat zij met een voetblessure gedwongen thuis in Sarasota (Florida). In Rome wilde ze enkele weken geleden na twee jaar weer kennis maken met het ooit door haar zo geliefde gravel, maar de ex-Joegoslavische kwam wegens een virusinfectie andermaal niet aan tennissen toe. Pas in Madrid, de afgelopen week, zat het oranje-rode gruis weer in haar sokken. Alsof ze niet was weggeweest veroverde ze meteen de titel. Ze was in Parijs blij, dat na een moeizame start (0-5) een regenonderbreking volgde, waarna zij de concentratie bij de hervatting beter kon opbrengen en nog relatief eenvoudig de winst greep. Toch voelde de nummer zes van de wereld zich allerminst fit en aan een eventuele vierde Franse-Opentitel wilde zij al helemaal niet denken.

"De kalender zit overvol. Week in, week uit worden topprestaties van ons verlangd. Dat kan niet goed blijven gaan. De verantwoordelijke instanties moeten ons beschermen tegen die overbelasting. Er dienen maatregelen te worden getroffen. Voor de toppers zou het aantal toernooien, dat meetelt voor de wereldranglijst, moeten worden teruggedrongen", ratelde Monica Seles op de haar bekende wijze na afloop door.

Zaak is in elk geval, dat de WTA en de ITF gaan trachten een betere balans te vinden tussen enerzijds de commerciële belangen en anderzijds de protectie van de topspeelsters. Anders raakt de ziekenboeg wel erg vol en dat kan nooit de bedoeling zijn.




 

zoek naar gerelateerde artikelen


wo 29 mei 2002

[terug]
     
© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.