Op de Design Week in Milaan mag het weer: felle kleuren en veel champagne
De Milan Design Week in één woord: kleur. En dan niet één kleur, zoals Millennial Pink het afgelopen jaar. Zelfs niet één sfeer, zoals het stemmige pallet van mosgroen en roestbruin uit de crisisjaren. Nee, een ware kleurexplosie domineerde het grootste designevenement ter wereld, dat vorige week plaatsvond. Ontwerpers verwerkten het liefs zo veel mogelijk kleuren in hun kasten of lampen; vrolijke zomerse kleuren bovendien.
Het optimisme is terug in de meubelindustrie. De beurs trok een recordaantal van 400 duizend bezoekers. De rijen waren lang, de champagne vloeide rijkelijk.
Oude reuzen als Zanotta, Cappellini en Established & Sons kwamen na jaren van relatieve stilte weer met fraaie nieuwe collecties. Al wordt daarbij gewerkt met een voorspelbaar lijstje designsterren: de functionalist Konstantin Grcic, de minimalist Jasper Morrison, de stijlvolle Patricia Urquiola en de speelse Japanner Oki Sato van Nendo. Baanbrekende innovaties presenteren zij niet.
Naast kleur maakt ook kunststof een comeback. De laatste jaren zijn er steeds meer hoogwaardige bioplastics ontwikkeld, wat het imago goed heeft gedaan. Bontgekleurd laminaat en glanzende deklagen met wilde prints waren onontkoombaar. Bij vlagen stapte je zo de jaren tachtig in.
'Typecasting'
Het klassieke Vitra bood geheel volgens die trend een zeldzaam kijkje achter de schermen onder de titel Typecasting. Het meubelmerk toonde uit de roulatie genomen jarentachtigstoelen, nooit geproduceerde prototypes (een krukje van Panton Chair) en de originele houten mallen van de Plastic Chair van Ray & Charles Eames. De Nederlandse fabrikant Lensvelt combineerde zijn collectie met beeldende kunst.
Vitra en Lensvelt zetten zich zo af tegen zogenoemde immersive installations. Daarbij wordt met zwarte wanden, spiegels, lasers, synthesizermuziek en rookgordijnen een Instagram-waardig stilleven gecreëerd. Maar wat in eerste instantie een wow-effect heeft, gaat al snel vervelen. Bezoekers mogen slechts op afstand bewonderen, vaak zelfs vanachter een lint. Met het voelen of proberen van nieuwe producten heeft het niets te maken.
Ernst en engagement
Meubels zijn dan ook allang niet meer het middelpunt in Milaan. Er waren presentaties van duizenden ontwerpers en bijna evenveel merken, waaronder autofabrikanten, modemerken en techbedrijven. Zo presenteerde Google huiselektronica, speakersets en 3D-brillen.
Als tegenhanger van het consumptiecircus zijn de Europese designacademies interessant, voor het eerst bij elkaar in de nieuwe locatie Ventura Futures. De studenten experimenteerden met levende grondstoffen, interactieve performances en voedsel. De Nederlandse inbreng was zwaar op de hand met activistische projecten over vluchtelingen (Willem de Kooning Academie, Rotterdam) en design als politiek instrument (KABK, Den Haag). De jongste lichting ontwerpers heeft klassieke kenmerken van Dutch design als humor en kunstzinnige concepten verruild voor ernst en engagement.
Hollandse koopmansgeest
Een opvallend nieuw Nederlands platform was Bar Anne, met lampen van kippengaas en gietijzeren meubels, gemaakt door jong talent. Het officieuze Nederlandse paviljoen was showroom Masterly, die werd geopend door minister Engelshoven van Onderwijs Cultuur & Wetenschap. Hier prevaleert de Hollandse koopmansgeest, met draaideursystemen en Delfts Blauw aardewerk waarop je zelf de decoratie kan samenstellen met augemented reality.
De doorstroom van jong Nederlands talent naar de spotlights van Milaan lijkt te stokken. De Nederlandse blikvanger was Marcel Wanders, met weelderige ligstoelen en spiegels voor Louis Vuitton. Maarten Baas was door stijlglossy Wallpaper uitgenodigd een werk te maken van brons, wat resulteerde in plagerige wipkippen van copulerende geslachtsdelen. Verder viel Christien Meindertsma op met een wandkleed van losse stukjes gerecycled textiel. Het is vriendelijk, verzorgd Dutch design met een speelse twist, zonder maatschappelijke urgentie of een kritische toekomstvisie. Maar dat mag de pret in Milaan niet drukken.
Pikorde in Milaan
Wat vijftig jaar geleden begon als de vierdaagse meubelbeurs Salone del Mobile is uitgeroeid tot de Milaan Design Week. De klassieke meubelmerken doen zaken in het beursgebouw; ambitieuze merken huren ook een showroom in de stad. Multinationals en landenpaviljoens strijken neer in statige palazzo’s. Jong talent is te vinden in fabrieksloodsen aan de randen van de stad.