Duizenden dartelen door de dierentuin (en de rest van het centrum van Emmen)

Rennen is populair. Ook in Zuid-Drenthe, waar overgewicht een lastig te tackelen gezondheidsprobleem is. In deze omgeving wonen relatief gezien de meest ongezonde mensen van ons land, beweren onderzoekers, maar dat zou je niet zeggen als je de maandagkranten van de afgelopen weken doorneemt.

Drie weekends achtereen drie grote loopwedstrijden met duizenden deelnemers: in Emmen eerst de 4 Mijl, een week later de Cascaderun in Hoogeveen en gisteren terug in Emmen de Axman Challenge. Twee jaar geleden werd de urban-versie van Exloo’s Caveman Challenge voor het eerst in Emmen gehouden; vorig jaar werd vanwege een gebrek aan vrijwilligers even overgeslagen, maar nu is hij weer terug. Onder een andere naam, met dank aan een Amsterdamse zakenman die naar de rechter stapte omdat hij vindt dat de Caveman van hem is. Organisator Jan Schutrups, die van de schoenen en steunzolen uit Exloo, had geen tijd om in verweer te gaan, zegt hij, en maakte van de nood een deugd. ,,De nieuwe naam past eigenlijk beter bij Drenthe. We ruilen de holbewoner in voor een houthakker.’’

Een hoop atletische en iets minder atletische lijven gezien

Geen houthakker gezien zondag, wel een hoop atletische en iets minder atletische lijven. Dat is het leuke van zo’n hindernisloop: je doet vooral als team mee en helpt elkaar onderweg om hindernissen tot een goed einde te brengen. Opvallend veel hele en halve gezinnen zijn er bij, inclusief honderden kleine kinderen. Zoals de 7-jarige Samuel van de Vechte van de obs Iemenhof uit Schoonebeek. Hij staat bij het derde obstakel van de dag, ter hoogte van het oude postkantoor, te wachten tot moeder Ulli ook met een touw aan de andere kant van de hindernis is gekomen.

Die hindernis is glad om het niet al te makkelijk maken, maar voor Samuel was het een koud kunstje. ,,Ik vind het makkelijk’’, zegt ie stoer. Samuel doet voor de eerste keer mee. ,,Omdat het me leuk lijkt.’’ Moeder Ulli, oorspronkelijk uit Oostenrijk, vult aan: ,,Ik doe dit een paar keer in het jaar, puur voor de lol. En hij heeft mij een paar keer bezig gezien.’’ Samuel wordt ongeduldig en hop, daar gaan ze, op naar de volgende hindernis.

Nat worden, daar kun je simpelweg niet omheen

Een groot verschil met Exloo is dat er in Emmen aan het einde van de rit geen brandweermensen klaar staan om je schoon te spuiten. Want vies worden is bijna onmogelijk, in de eerste plaats vanwege het parcours door de stad en in de tweede plaats omdat het prachtig weer is. Nat worden daarentegen, daar kun je simpelweg niet omheen. Oranjekanaal, de waterpartij op het Raadhuisplein en het Rensenpark zijn niet te vermijden objecten. Die oude dierentuin is sowieso een geweldige vondst - hij lijkt bijna áángelegd voor een obstacle run . Rennen door grachten die vroeger voor een afscheiding van mens en dier zorgen, het is bijzonder. Op de savanne draait een diskjockey plaatjes - het is een van de drie hotspots die speciaal voor fotograferend publiek is aangelegd. Nooit eerder was het na de sluiting van de dierentuin zo druk in dit steeds fijner wordende park.

Op het Raadhuisplein loopt een meer dan tevreden Jan Schutrups

Op het Raadhuisplein loopt een meer dan tevreden Jan Schutrups, organisator van de Axman Challenge. Hij is niet alleen tevreden met het record van 2800 deelnemers, dat zijn er 400 meer dan de eerste keer, maar ook met het publiek. ,,Emmen heeft zich van zijn beste kant laten zien. Echt. Als je ziet hoe de mensen bij de Hondsrugtunnel over de reling hangen en de deelnemers haast uit de tunnel schreeuwen, dat is een kippenvelmoment.’’ Maar ook bij de waterpartij op het Raadhuisplein is het de hele dag een drukte van jewelste. De zon maakt het plaatje helemaal af.

Eigenlijk is er - zoals het zich op dat moment laat aanzien - maar één wanklank waar de organisatie ook niks aan kan doen: bij de hindernis voor het oude postkantoor breekt een jongeman zijn enkel. Hij wordt met de ambulance afgevoerd.