'Mijn opa begon deze drogisterij in 1921'

Natuurproducten - dat klinkt naar yoga, veganisme en ander hedendaags hips. Waren zijn ouders van die voorlopers? Integendeel, zegt Paul Visser (60). Behoudend waren ze, zeg maar gerust conservatief. Mensen die de zaken uit overtuiging bij het oude lieten. Dát was de reden waarom ze in de jaren 60 besloten door te gaan met de verkoop van losse kruiden, en zich te specialiseren in plantaardige geneesmiddelen en geneeskrachtige kruiden, terwijl de ene na de andere traditionele drogisterij werd omgebouwd tot Dirx, Kruidvat of Etos. Daar was nog geen schep vers gedroogde kamille of brandnetel te krijgen en dat was modern.

Wie de winkel van J.F. Scheltinga aan de Arnhemseweg in Apeldoorn binnenkomt, kan zich nog altijd wanen in het jaar 1921, toen Jean François Scheltinga en zijn vrouw er een drogisterij begonnen. Sinds zijn zestiende staat hun kleinzoon Paul Visser er achter de toonbank, al weer vijfendertig jaar met zijn vrouw Tjitske (58). Ze hebben klanten die al zestig, zeventig jaar bij hen komen. ,,Bejaarden die nog weten dat mijn opa destijds aan ze vroeg of ze een snoepje lustten.’’ Dat zijn ouders toentertijd besloten de nieuwlichterij aan zich voorbij te laten gaan, was een schot in de roos, zegt hij. ,,Er komt alleen maar meer vraag naar natuurproducten. Mensen worden zich steeds bewuster van de bijwerkingen van bijvoorbeeld bloedverdunners, bloeddrukremmers en bètablokkers. Ze zoeken een alternatief.’’

Natuurlijk kwamen er in de loop van de tijd collega’s langs die riepen: gooi die bruine potten er eens uit joh, of breek eens een muur door. Paul Visser heeft het nooit zelfs maar overwogen. ,,Die collega’s zijn al jaren failliet.’’ Ondertussen staat in Apeldoorn de vierde generatie klaar: dochter Sylvia. En ja, het zit in de familie: ook zij ziet de waarde van behoudzucht.

Drogisterij J.F. ScheltingaArnhemseweg 197, Apeldoorn