Rutger Groot Wassink onthaald als aanvoerder van links

Trots stond hij zondagmiddag vooraan, prominent in beeld van fotografen en cameraploegen.

Naast beroepsactivisten als Abdou Menebhi en Anja Meulenbelt was Groot Wassink het gezicht van het protest tegen racisten in de raad. Zeker duizend linkse activisten van tientallen organisaties liepen dwars door de stad achter hem aan.

Van binnen was Groot Wassink vooral ook opgelucht dat de mars niet ontaardde in rellen of ongeregeldheden. Want in de weken ervoor had de partijleiding, onder wie Jesse Klaver, hem met klem verzocht niet mee te lopen uit angst voor publicitaire schade.

Hoe ordentelijk de manifestatie ook verliep, de aanloop ernaartoe was een chaos.

Dat begon al in januari. Columnisten en rechtse weblogs verbaasden zich over de titel van deze jaarlijkse demonstratie rond 21 maart, de internationale Dag tegen racisme. Vanwege de raadsverkiezingen was het protest dit jaar omgedoopt naar 'Geen racisme in de raden'.

Dit impliceert volgens critici dat partijen als FvD en de PVV niet welkom zouden zijn in de democratisch gekozen gemeenteraad. Wie dit motto steunt, zou het bestaansrecht van de partijen ter discussie stellen.

Slappe hap
Na pogingen de demonstratie een andere naam te geven, besloten de Amsterdamse afdelingen van de Partij voor de Dieren, de PvdA en de SP om toch maar af te zien van de toegezegde deelname aan het protest.

"In onze ogen blijft de suggestie te veel bestaan van een demonstratie tegen politieke partijen," vatte PvdA-lijsttrekker Marjolein Moorman haar reserves samen. Rechtse bloggers kraaiden victorie.

Slappe hap, vond Groot Wassink. Racisme moet je volgens hem niet alleen in de politieke arena maar ook op straat bestrijden.

Dat was tegen het zere been van de partijtop van GroenLinks, die binnenskamers onomwonden eiste dat Groot Wassink zich ook zou terugtrekken.

Jesse Klaver
In de laatste week van januari is volgens ingewijden via drie pogingen geprobeerd Groot Wassink op andere gedachten te brengen.

De eerste keer toog campagneleider Wijnand Duyvendak naar Amsterdam om Groot Wassink in opdracht van de partijleiding om te praten. Duyvendak zag zich echter geconfronteerd met een onverzettelijke Groot Wassink, en de rest van de fractie die zich achter hun lijsttrekker hadden geschaard.

Een dag later werd de druk verder opgevoerd. Dit keer door medewerkers van Jesse Klaver, die dreigden dat de partijleider naar de Haagse pers zou stappen om Groot Wassink af te vallen.

Ook kreeg Groot Wassink volgens een bron te verstaan dat de afdeling Amsterdam tijdens de campagne verstoken zou blijven van steun van de landelijke partij. Groot Wassink werd woedend en eiste een onderhoud met de partijtop.

Pas bij de derde poging onder leiding van partijprominent Bram van Ojik - die Groot Wassink goed kent - en in aanwezigheid van het hoofdbestuur van GroenLinks, werd een compromis uitgewerkt.

Groot Wassink stemde ermee in het manifest van het organiserend comité niet te ondertekenen vanwege de gevoeligheden, maar dwong af dat hij wel mocht meelopen.

Juiste keuzes
Het bleek een gouden greep. Niets symboliseerde de opmars van GroenLinks in Amsterdam meer dan Groot Wassink en de tientallen in groene windjacks gestoken partijgenoten die zondag prominent meeliepen.

De overwinning werd nog groter door de aanwezigheid van diverse SP-Kamerleden, onder wie Sadet Karabulut en PvdA-raadslid Emre Ünver, die zich niets aantrokken van de beslissing van hun eigen partijen om niet mee te lopen.

"Groot Wassink heeft de juiste keuze gemaakt, een keuze die van moed getuigt. Hij leidt niet alleen in de peilingen, maar wordt hiermee ook de morele leider van links," aldus Ünver.

De politie liet weten dat er vijf arrestaties zijn verricht, voornamelijk tegendemonstranten.