Direct naar artikelinhoud

Deen Michael Valgren wint Omloop het Nieuwsblad, 'Gemiste kans' voor Dylan van Baarle

Het is zaterdagochtend in de enorme loods tussen het velodroom 't Kuipke en het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst in Gent dringen bij de bussen van BMC en Quickstep. Daarin schuilen belangrijke favorieten voor de Omloop het Nieuwsblad. Greg Van Avermaet, Philippe Gilbert, Niki Terpstra ook.

Deen Michael Valgren AndersenBeeld photo_news

Langzaam trekt de lage februarizon ook de koude schaduw weg over het buiten geparkeerde zwarte voertuig van Team Sky, maar voor de linten rondom de fietsen van de meest besproken ploeg uit het peloton blijft het leeg. Het zal voor Dylan van Baarle (25), nog ergens achter de getinte ramen, weinig uitmaken. Het wordt sowieso een spannende dag, misschien wel een hele mooie dag. Het wordt de dag van een proefexamen.
Hij maakt nog maar enkele maanden deel uit van het sterrenensemble rondom viervoudig Tourwinnaar Chris Froome.

Hij heeft er het team van Cannondale voor verlaten. Vandaag draagt hij zowaar meteen het gewicht van de openingswedstrijd van het seizoen voorjaarklassiekers op de onervaren schouders. Hij hoorde het al in december: de Omloop is voor jou. You are the leader. Ploeggenoten die zo'n koers ook wel aan zouden kunnen, zoals de Pool Michal Kwiatkowski of de Italiaan Gianni Moscon, bleven op trainingsstage. Sky is niet de enige die iets van hem verwacht. Drievoudig omloopwinnaar Van Avermaet noemt hem een outsider voor de winst.

Van Baarle, voor het startschot: 'Dan wil je je wel bewijzen. Natuurlijk voel ik druk, ik voel dat ik gespannen ben, maar het is niet overdreven.' Hij twijfelt over het weer, de snijdende oostenwind. Hij beseft dat de flandrien, de onverschrokken renner die weer en wind trotseert, in hem zal moeten opstaan. 'Ik kan wel tegen de kou, maar ik heb wel snel last van mijn handen.'

Een examen met tegenslag

Ploegleider Servais Knaven spreekt bij de bus relativerende woorden. 'Kopman is ook maar een woord. Hij moet zich niet nerveus laten maken door dat begrip. Je hebt iemand bij je, je kunt orders uitdelen, maar uiteindelijk moet je mee zijn in de finale en het zelf oplossen. Ze zullen je zeker niet gaan duwen.'

Het vertrouwen is er. Vorig jaar was hij vierde in de Ronde van Vlaanderen, het jaar daarvoor zesde. De vorm is er ook. Zevende in de tijdrit van de Ruta del Sol, eerder deze maand en volgens Knaven zien de wattages die hij wegtrapt er overtuigend uit. Zelf denkt hij dat hij nog wat stappen kan maken. Het zwaartepunt ligt later in de lente , in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Het wordt een examen met tegenslag. Enkele kilometers voor de Molenberg moet hij van de fiets. Het achterwiel is kapot. Twee ploeggenoten wachten hem op, Christian Knees en Michal Golas. Zo werkt dat, als je the leader bent.

Hij keert terug in de voorste gelederen. Maar aan de voet van de Muur van Geraardsbergen - de omloop volgt voor het eerst in de geschiedenis het slot van de Ronde van Vlaanderen voor 2012 - gaat het weer mis. Hij raakt op de brug over de Dender in het gedrang en verliest veel terrein. Boven op de Kapelberg ziet hij nog juist hoe een groep zich heeft losgemaakt, met daarin onder anderen Van Avermaet, Sep Vanmarcke en zowaar wereldkampioen veldrijden Wout Van Aert. Hij vreet zich op. Kopman en de slag gemist.

Maar dan komt nog een ploeggenoot langszij, de Pool Lukasz Wisniowski. Die voelt zich goed, hij wil de oversteek maken. 'Mag ik gaan of zal ik op kop gaan rijden?' Van Baarle geeft hem de vrijheid, hij voelt dat hij zelf niet meer de benen heeft. Het was even wennen, verklaart hij na de wedstrijd. Of dat zo hoort, the leader om toestemming vragen? 'Ik denk het, ja.'

Gemiste kans

Verderop klitten de kanshebbers bij elkaar tegen de door de polar vortex gevormde ijzige bries. Elke vluchtpoging wordt in de kiem gesmoord. Het is de Deen Michael Valgren Andersen van Astana, dat met drie man is vertegenwoordigd, die bij het binnenrijden van Meerbeke de beslissende aanval plaatst. Hij wil de sprinters geen kans geven. Met twaalf seconden voorsprong komt hij over de finish. 'De laatste kilometer brandden mijn benen.' Achter hem is het peloton samengesmolten. Sky-renner Wisniowski wordt tweede. Van Baarle, zelf 51-ste: 'Dat is dan toch een goede beslissing geweest.'


Dat de financiële perikelen van Astana een drijfveer vormden om zich in de kijker te rijden, spreekt Valgren Andersen tegen - 'al is het goed te presteren.' Ploegleider Aleksandr Vinokoerov luidde de noodklok. Het conglomeraat van staatsbedrijven uit Kazachstan, dat het team financiert, heeft dit jaar nog geen geld overgemaakt. De Deense winnaar maakt zich geen zorgen. 'Ik geloof honderd procent dat het goed komt.'

Bij de bus van Sky verschijnt ploegleider Knaven als eerste in de deuropening. Hij toont mededogen. 'Voor Dylan had de pech met zijn wiel niet op een slechter moment kunnen komen. Dat was cruciaal. Tot dan zat hij in de perfecte positie. Het kost veel kracht om weer terug te komen. Dan mis je net dat kleine beetje en loop je achter de feiten aan.'  

Van Baarle maakt na de douche zelf de balans op, met een muts op en gehuld in een gewatteerd jack. 'Dit was een gemiste kans. Natuurlijk baal ik. Het is een droom om kopman van grootste groep te zijn en dan is het zuur als het zo eindigt.' Als hij straks in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix niet meer de aanvoerder is, maar in een vrije rol voor eigen kans mag rijden, dan heeft hij daar vrede mee. 'Daarin functioneer ik toch het best, denk ik.'