Nadals lichaam laat het afweten: 'Deze banen zijn te hard'

Boos en gefrustreerd smeet Rafael Nadal zijn haarband op de grond, waarna hij strompelend de Rod Laver Arena verliet. Bij een 2-0-achterstand in de vijfde set tegen Marin Cilic moest zelfs de soldaat die nooit opgeeft zich gewonnen geven. Opnieuw verloor Nadal van zijn broze lichaam. Nu was het een spierblessure, waardoor de 31-jarige Spanjaard niet meer kon afzetten met zijn rechterbeen.

Met zijn vooral op kracht gebaseerde spel vanaf de baseline is Nadal altijd kwetsbaarder geweest dan zijn aartsrivaal Roger Federer. Hij moet in topconditie zijn om zijn tegenstanders te geselen met moordende en loodzware topspinballen. Ook in het grillige kwartfinalegevecht met Cilic liep Nadal een marathon om zijn befaamde 'krulbal' tegen de baseline te demonstreren. Tot hij bij een 3-1-achterstand in de vierde set een spiertje voelde opspelen in het bovenbeen.

Een medische time-out bij een 4-1-voorsprong voor Cilic bracht geen verlichting. Nadal verloor de vierde set en normaal gesproken is hij bij een 2-2-stand (6-3, 3-6, 7-6, 2-6) de koning van de vijfsetter. Nu bleef de nummer 1 van de wereld - die positie behoudt hij ondanks zijn vroegtijdige uitschakeling - strijden tegen beter weten in.

Zes breakpoints in de tweede game poetste Nadal nog weg. Nadat de opgebloeide en agressief spelende Cilic op breakpoint zeven wel toesloeg, wierp Nadal de handdoek. 'Verder spelen had geen zin meer.' Zo de baan verlaten druist eigenlijk tegen zijn natuur in. Nadal is de tennisser van de extreme intensiteit, de man die elk punt speelt alsof het zijn laatste is.

Marsroute

Toch paste zijn voortijdige aftocht in de kwartfinales van de Australian Open bij een geforceerde voorbereiding op het toernooi, waar hij vorig jaar tegen Federer een historische finale speelde. Ook toen keerde Nadal terug na chronisch blessureleed. Hij had zich in 2016 met een gekwetste pols moeten terugtrekken op zijn geliefde Roland Garros, eind vorig jaar protesteerden zijn zwakke knieën wederom tegen de overbelasting.

Desondanks heerste ook Nadal als in zijn beste jaren en eindigde de nieuwe strijd tussen de iconen van de tennissport in 2017 in een gelijkspel. Nadal en Federer verdeelden de grandslamtitels, de linkshandige Spanjaard werd de oudste aanvoerder van de wereldranglijst ooit. Maar hij verloor wel vier keer op rij van Federer, die tot 2015 een deprimerende statistiek (23-10) had opgebouwd.

De loting voor de Australian Open bood Nadal alle perspectief om negen jaar na zijn enige grandslamtitel in Melbourne opnieuw de finale te bereiken. Cilic en dan de Brit Kyle Edmund, die verrassend in vier sets (6-4, 3-6, 6-3, 6-4) afrekende met Grigor Dimitrov; het leek de ideale marsroute voor Nadal.


Om zijn knieën te sparen, was Nadal later begonnen met zijn voorbereiding op het nieuwe seizoen. Hij trok zich terug voor de exhibitie in Abu Dhabi en het ATP-toernooi in Brisbane en beperkte zich tot een evenement in Melbourne met tiebreaks tot tien punten. Nadal oogde bijtijds hersteld en stond op weg naar de laatste acht alleen een set af aan Diego Schwartzman.

Dinsdag ging het mis in Melbourne en het zelfbeklag van Nadal viel te begrijpen. 'Het is moeilijk te accepteren dat ik het toernooi zo moet verlaten. Het is me in Melbourne helaas vaker overkomen. Ik kan wel klagen dat ik vaker geblesseerd ben dan anderen, maar ik heb ook meer gewonnen. Toch vraag ik me weleens af hoeveel titels ik zou hebben behaald zonder al die blessures.'

Marin Cilic had de lijdensweg van zijn tegenstander maar al te goed herkend. Tijdens de Wimbledonfinale in 2017 zat hij na de eerste set huilend in zijn stoel, in de wetenschap dat hij Federer vanwege forse blaren onder zijn voet geen partij kon bieden. 'Hoewel ik trots ben op mijn mentale weerbaarheid bij een 2-1-achterstand in sets, heb ik te doen met Rafa. Je wil niet winnen omdat je tegenstander moet opgeven.'

Slijtage

Moeten spelersvakbond ATP en de Internationale Tennis Federatie (ITF) zich zorgen maken over het aanhoudende blessureleed van de topspelers? Murray werd in Melbourne geopereerd aan zijn heup, Djokovic ervoer tegen Chung dat zijn elleboog nog niet is genezen en voor Wawrinka kwam de Australian Open na een knieoperatie te vroeg. Nadal zit opnieuw in de lappenmand. Hij laat vandaag een mri-scan maken om de ernst van de blessure te kunnen bepalen.

Het zijn niet toevallig ook de dertigers in de ATP Tour bij wie de slijtage na vijftien jaar toptennis tastbaar wordt. Feit is dat het seizoen met zijn wisselende baansoorten een aanslag op het lichaam is. Nadal waande zich ook slachtoffer van de overvolle kalender. 'De ATP en de ITF moeten zich zorgen maken, te veel spelers raken geblesseerd', zei hij in Melbourne.

Opnieuw hekelde Nadal het volgens hem te grote aantal toernooien op hardcourt. 'Wie denkt aan de gezondheid van de spelers? Ik weet niet hoe het verder moet als we op deze keiharde banen blijven spelen. Er is ook een leven na het tennis.'

Nadal zal nu al verlangen naar het gravel, maar in Melbourne is een herhaling van de droomfinale in 2017 verkeken. Zo'n mooie apotheose als vorig jaar beleeft de Australian Open wellicht nooit meer.

Droomdebuut Elise Mertens krijgt vervolg

Elise Mertens heeft in België lang niet de status van haar beroemde landgenoten Kim Clijsters en Justine Henin. Toch wordt ze op handen gedragen door de voormalige nummers 1 van de wereld. Uitgerekend bij haar debuut in het hoofdtoernooi bereikte de 22-jarige Mertens de halve finales van de Australian Open. Dinsdag versloeg de nummer 36 van de wereld in twee sets (6-4, 6-0) de als vierde geplaatste Elina Svitolina, die met een heupblessure kampte. In de halve finales stuit Mertens op Caroline Wozniacki. Na een bizarre partij serveerde de nummer 2 van de wereld pas om half twee in de nacht voor de zege tegen Carla Suárez Navarro: 6-0, 6-7, 6-2.

Mertens zal vertrouwen op de tips van Clijsters, Australian Openkampioen in 2011. De allround baseliner trainde jarenlang op de tennisacademie van haar mentor. Of ze nu ook het toernooi kan winnen? 'Ja, waarom niet', zegt Demi Schuurs, de Nederlandse dubbelspelpartner van Mertens. 'De kracht van Elise is dat ze onder alle omstandigheden rustig en nuchter blijft. Ze heeft een compleet spel en kan het ook de wereldtoppers moeilijk maken.'