Opinie

Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

Wanneer houdt deze flauwekul eens op?

Bij het debat van De Nederlandse Leeuw kregen allerlei mensen een podium die we al jaren kennen – van hun grote mond.

De laatste honderd jaar, sinds de invoering van het algemeen kiesrecht in 1917, had Nederland 87 jaar een kabinet met christendemocraten. Meestal leverden zij ook de premier. Dus ik stond even op het verkeerde been toen ik zondag in het online opiniemagazine OpinieZ las dat we hier volgens Rutger van den Noort in een ‘dictatuur van het progressief-liberalisme’ leven.

Rutger van den Noort is geen onbetekenende figuur. Hij belegde vrijdag een immigratiedebat namens De Nederlandse Leeuw. Hij vertelde deze krant eerder dat hij mensen het woord wil geven „die worden weggecensureerd’’. We kunnen nu veilig stellen dat zijn debatavond allesbehalve is weggecensureerd: Google Nieuws vermeldde maandagavond 29.400 hits voor het evenement.

Rutger van den Noort had zich kunnen afvragen waarom christendemocraten die progressief-liberale dictatuur zomaar lieten ontstaan. Of waarom ook een Beel, Pietje de Jong, Wiegel, G.B.J. Hilterman en Bolkestein niet ingrepen. Maar ik geef toe: nodig had hij dit niet. Traditionele media, overgevoelig zodra iemand roept dat hij niet wordt gehoord, waren graag bereid Rutger van den Noorts klachten over het eenzijdige immigratiedebat op te tekenen.

En zo kregen vrijdag allerlei mensen een podium die we al jaren kennen – van hun grote mond. Ik noem een Machiel de Graaf, het PVV-Kamerlid dat bij de commentator van de progressief-liberale Telegraaf in 2014 „fascistoïde associaties” opriep. Ik noem een Joost Niemöller, die vorig jaar burgeroorlog voorspelde als Wilders niet ging regeren.

Dus de vraag is: wanneer houdt deze flauwekul op? In de campagne van 2017 belichtte elk tv-programma de weerzin van boze burgers tegen immigratie. Ondanks de vluchtelingencrisis haalden Wilders en Baudet slechts 14,8 procent van de stemmen. Bij de doorbraak van nieuw rechts, in 2002, kwamen Fortuyn en Leefbaar Nederland nog uit op 18,6 procent. Dit is dus een krimpende factie in de Haagse politiek, en het zou geen kwaad kunnen ze als zodanig te behandelen.

Daarom keek ik ook even op toen Buma bij Jinek zei dat CDA-afdelingen autonoom zijn om eventueel met de PVV te gaan besturen. Zijn partij bezweek in 2010 bijna aan die samenwerking. In de formatie zette hij zijn weerzin nog op schrift: „De beledigingen gaan […] onverminderd door.” Maar nu wil hij blijkbaar toch discussie over de (theoretische) mogelijkheid dat zijn partij bijvoorbeeld gaat praten met de PVV Den Haag, waar lijstduwer Henk Bres spreekt van „fucking cancer muslims”.

Politici en media inzake nieuw rechts: de hardleersheid is best groot.

Tom-Jan Meeus (t.meeus@nrc.nl; @tomjanmeeus) schrijft op deze plek een wisselcolumn met Jutta Chorus.