Een vrouw in een plaskrul? ‘Geen goed idee’

De witte billen van Carolien (59) zijn van ver te zien, als zij demonstreert hoe ze het prettigst plast als er geen wc-pot is. „Nee”, zegt zij, „geen goed idee.” De volgende in de rij: een man klimt als een aapje in het bouwwerk – benen en armen over de randen van de plaskrul, billen boven het urinoir. Hij is erg tevreden met zijn oplossing, maar een vrouw die met haar armen over elkaar staat te kijken, vermoedt dat de plas op die manier over de billen, misschien zelfs de rug, zal stromen. Op het Utrechtse Janskerkhof proberen tientallen mensen uit hoe dat voor vrouwen is: plassen in een krul die voor mannen is gebouwd.

Dat gebeurde ook op andere plaatsen in Nederland: in onder meer Haarlem, Rotterdam en Amsterdam demonstreerden enkele honderden mensen – vooral vrouwen – tegen de uitdagingen van de plaskrul. Aanvankelijk zou de actie alleen in Amsterdam plaatsvinden, maar er hadden zich op Facebook zoveel geïnteresseerden aangemeld dat de organisatie opriep om het landelijk te doen. De actie is een initiatief van de groep Zeikwijven, die meer gratis plasgelegenheden wil voor vrouwen en foto’s van de actie gaat bundelen en aanbieden aan Jet Bussemaker (PvdA), minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, het departement waaronder ook het emancipatiebeleid valt.

Lees ook: Vrouw vecht boete voor wildplassen aan

De aanleiding voor de acties is de boete die de Amsterdamse Geerte Piening kreeg voor wildplassen. Zij vocht die boete deze week aan, maar volgens de rechter kunnen vrouwen met hoge nood best in een urinoir terecht.

Ook plastuitjes worden op Het Janskerkhof als serieuze optie besproken. „Werkt niet”, zegt Margot La Rondelle Nierop, die met haar vriendin onderweg is naar een concert.

„Je moet je hele broek naar beneden doen, omdat je de tuit er aan de onderkant op moet zetten.”

En in de plaskrul op het Janskerkhof kijk je zo naar binnen.

Lees ook: Rechter: vrouwelijke wildplasser terecht beboet

„Waar het om gaat”, zegt Tamar Doorduin, een 31-jarige vrouw met een bril, „is dat de wereld is ingericht voor een bepaald soort mens. De gezonde man.” De plaskrul is daar het symbool van, vindt zij. Zij zit op een krukje vlakbij de plasgelegenheid op het Utrechtse Janskerkhof, waar de zurige urinelucht mengt met de frisse bloemen van de markt ernaast.

In Utrecht, de stad met het hoogste percentage vrouwen van heel Nederland, zijn op het Janskerkhof vijf plasgelegenheden voor mannen. Er staat een plastic plaszuil, met vier urinoirs, en een plaskrul die wordt aangeduid met een tekening van Dick Bruna: een plassend jongetje. Mannen kunnen die wc’s gratis, op ieder moment van de dag, gebruiken. Voor vrouwen is zo’n gratis optie er niet. Tegenover iedere honderd mannen tussen de 20 en 25 jaar staan in Utrecht 138 jonge vrouwen. Op het plein is ook een openbaar toilet waar zowel mannen als vrouwen voor twintig cent kunnen plassen. „Maar daar moet je voor betalen”, zegt Tamar Doorduin. „En dan zijn mannen en vrouwen dus niet gelijk.”

Lees ook: Wildplasboete voor vrouw met hoge nood raakt snaar

Mandy van Pelt (24), student antropologie en de organisator van de actie in Utrecht, vindt het pijnlijk dat er in haar stad binnenkort nieuwe openbare wc’s komen, maar dat er géén plannen zijn voor gratis vrouwen-wc’s. Ze noemt de ingenieuze ‘urilift’, die ’s avonds opstijgt uit de grond. „Die is ook ontworpen voor vrouwen, maar blijkbaar vindt de stad dat niet belangrijk genoeg.”

Het Janskerkhof is de populairste wildplasplek van Utrecht. Van de ongeveer 350 boetes voor wildplassen die Utrecht in 2015 uitdeelde, werden er 100 hier gegeven. Ongeveer vijftien aan vrouwen, de rest aan mannen. Deze plaskrul kwam er jaren geleden juist omdat mannen steeds maar stonden wild te plassen tegen de kerk.

Van Pelt verwacht in de toekomst meer acties. „Mogelijk gaat Geerte Piening nog in hoger beroep. Daar heeft ze geld voor nodig, dus misschien organiseren we een inzamelingsactie.” Zij vindt de actie alvast een succes. „We praten nu over plassende vrouwen, in het wild of ergens anders. Dat is nu minder een taboe.”

Een 31-jarige vrouw die in Duitsland Nederlands doceert, heeft misschien een oplossing voor het plasprobleem. Zij las over een techniek waarbij de vrouw op een bepaald plekje van haar blaas drukt, waardoor de plasstraal recht naar voren schiet. „Maar dat moeten we oefenen.” En je moet dan wel weer die broek naar beneden laten zakken.