Artsen nemen monsters opgegraven lichaam legendarische Dalí

Het DNA-profiel van Dalí wordt vastgesteld omdat de 61-jarige María Pilar Abel wil aantonen dat zij een dochter is van de legendarische surrealistische kunstenaar.

De stichting Gala Salvador Dalí is niet blij met de opgraving maar troost zich met de gedachte dat de kunstenaar dadelijk weer in vrede kan rusten. ,,Dit was een zeer ongemakkelijke situatie voor de stichting en het heeft ons allen zeer treurig gemaakt. En niet alleen ons maar vele mensen die van Salvador Dalí hielden'', zei secretaris Lluís Peñuelas.

De gerechtelijke artsen waren ongeveer vijf uur bezig met het nemen van de monsters. Volgens de burgemeester van Figueras was het lichaam van Dalí in goede staat en goed geconserveerd. ,,Zijn snor staat nog precies zoals hij het graag had: op tien over tien", vertelt Narcís Bardalet, die hielp bij het begraven en opgraven, aan het lokale radiostation RAC1. ,,Het is een wonder."

Salvador Dalí was een voyeur en een bijna manische adept van masturbatie, een passie die hij in een van zijn beroemdste schilderijen, De grote Masturbator, verwerkte. Maar seksueel contact met vrouwen vond hij afschrikwekkend, onder anderen omdat hij volgens zijn verschillende biografen een groot complex had vanwege zijn kleine penis. Lange tijd dacht hij zelfs dat hij impotent was. Kinderen heeft de geniale Spaanse schilder nooit gehad.

Pilar Abel, een 61-jarige tarotlezeres, is er echter van overtuigd dat zij een dochter van Dalí is. Volgens Pilar Abel had de surrealistische schilder een geheime relatie met haar moeder, die werkster was bij enkele gezinnen in Cadaqués en Portlligat, het baaitje waar Dalí samen met zijn grote geliefde, Gala, sinds 1949 woonde. In 1955 raakte de ongehuwde moeder Antonia Martínez, zwanger en zocht zij na Pilars geboorte een ‘vader’. Antonia zou haar dochter verschillende malen hebben verteld dat Dalí haar werkelijke vader was.

De rechter wil op 18 september uitspraak doen in de vaderschapszaak. Mocht de tarotlezeres de dochter van Dalí blijken te zijn, dan zou zij recht hebben op 25% van diens erfenis. De Spaanse staat is tot nu toe de enige, universele erfgenaam van het werk dat hij nog zelf in bezit had, schilderijen van hemzelf maar ook van tijdgenoten als Picasso.