Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

NRC Handelsblad

Sport

Reportage

Meekijken met Joop Zoetemelk: ‘Tom kan ook de Tour winnen’

Thuis bij Zoetemelk Tom Dumoulin won de honderdste editie van de Giro d’Italia. Joop Zoetemelk is nu niet langer de laatste Nederlander die een grote ronde won. En dat is „goed”.

Foto Remko de Waal/ANP

„Yes.” Al na de eerste tussentijd op 8,8 kilometer geeft Dany, de Franse echtgenote van Joop Zoetemelk een gilletje van enthousiasme op de bank. Ze is er al zeker van dat Tom Dumoulin de Ronde van Italië gaat winnen. Haar man Joop (70) had er al voor de etappe, een afsluitende tijdrit over 29,3 kilometer, veel vertrouwen in. „De gevaarlijkste tegenstander van Dumoulin is hij zelf”, zegt hij een uur voor de Nederlandse renner van start gaat. Hij staat vierde in het klassement en moet een achterstand op rozetruidrager Nairo Quintana (53 seconden), Vincenzo Nibali (14) en Thibaut Pinot (10) goedmaken. „Als Tom zelf gewoon goed rijdt, dan gaat ie winnen.”

Dat hij dan niet langer de laatste Nederlander is die een grote ronde won – de Tour de France in 1980 – vindt hij „goed”. Echtgenote Dany zegt het iets krachtiger: „Het werd tijd na 37 jaar. Er moet iemand het stokje overnemen, het is ook goed voor Nederland.” Samen kijken Joop en Dany deze zondagmiddag thuis in de bossen van het Noord-Franse Germigny l’Evèque, al decennia Zoetemelks domicilie, naar de slottijdrit van de Giro. „Il va prendre ta place.” Hij gaat je plek innemen, zegt ze lachend tegen haar man.

Joop Zoetemelk staat bekend als een man van weinig woorden, maar daar is deze middag weinig van te merken. Als hij een uur voor de start van Dumoulin het pad oploopt om het tuinhek voor zijn gast te openen, roept hij enthousiast dat de Nederlander Jos van Emden tot dan de snelste tijd heeft gereden. Zoetemelk volgt het wielrennen nog op de voet. „Vooral de klassiekers en de grote rondes”, zegt hij. De fit ogende en tanige oud-renner zit nog bijna elke dag op de racefiets. „Die heeft mijn zoon in Zwitserland laten maken. Hij is van carbon en weegt maar zes kilo”, wijst hij in de garage.

Vlak voor Dumoulin even voor vijven van start gaat, neemt Nederlands succesvolste oud-renner zijn gast nog even mee naar de zolderverdieping, die oogt als een klein museum. Daar staan ook de drie fietsen waarop hij zijn beste prestaties leverde: de Mercier waarop hij in 1979 de Vuelta won, de Raleigh van zijn Tourzege en de Colnago waarop hij in 1985 wereldkampioen werd. Zoetemelk gaf die fietsen ooit weg aan een heel trouwe supporter, maar toen die naar het bejaardentehuis ging, gaf hij ze terug.

Vlak voor de start van Dumoulin ploft Zoetemelk weer naast zijn vrouw Dany op de bank. „Grand rouleur”, zegt de commentator op de Franse tv. Zoetemelk, die geconcentreerd kijkt, beaamt dat. „Kijk hoe hij zit op zijn fiets, echt in de tijdrithouding.”

Zoetemelk na zijn overwinning in de Tour de France van 1980 met naast hem toenmalig burgemeester van Parijs Jacques Chirac. -

Overeenkomsten

Wat Dumoulin ook zo goed maakt is volgens Zoetemelk dat hij „altijd rustig blijft en nuchter is”. Daarin ziet hij een overeenkomst met hemzelf. „Tom liet dat de hele laatste week zien in de bergen”, zegt hij. „Hij ging niet met elke demarrage mee en bleef zijn eigen tempo rijden. Hij raakte nooit in paniek.” Ook daarin ziet Zoetemelk overeenkomsten met zijn eigen manier van rijden destijds. Verschillen zijn er volgens hem ook: „Ik was een complete renner, geen echte specialist. Tom is specialist tijdrijden. En hij heeft zich ontwikkeld als klimmer. Dat kan nu, met al die goed begeleide trainingen. Wij gingen in het seizoen nooit trainen, maar gingen van wedstrijd naar wedstrijd.”

Als Dumoulins rivaal Quintana in beeld komt, ziet Zoetemelk het meteen: „Hij beweegt veel met zijn lichaam.” Zoetemelk had de laatste dagen al opgemerkt dat de Colombiaan niet in beste vorm was. „Hij heeft een betere ploeg dan Tom, maar kon in de bergen toch niks forceren.” Halverwege de tijdrit heeft Dumoulin de achterstand op zijn concurrenten al goedgemaakt en is hij ze in het klassement virtueel voorbij.

De Limburger eindigt uiteindelijk als eerste in het klassement met een voorsprong van 31 seconden op achtervolger Quintana. „On a gagné [we hebben gewonnen]”, roept echtgenote Dany half zingend, wanneer een familielid belt. Ook Joop vindt het prachtig. Samen sturen ze een sms’je naar de ploeg van Dumoulin.

Zoetemelk, die zelf nooit de Giro reed omdat zijn ploegen dat commercieel niet interessant vonden, verwacht meer mooi rondezeges van de pas 26-jarige Dumoulin. „Als je de Giro wint kun je ook de Tour winnen.” En met een glimlach: „Tom is net als ik laat met wielrennen begonnen. Dat betekent dat je langer gemotiveerd kan blijven.” Joop Zoetemelk kan het weten: hij was al 38 (!) toen hij wereldkampioen werd.