Particulieren durven weer te beleggen, maar spelen op safe
De stemming onder particuliere beleggers is weer aangeland op het niveau van vlak voor de crisis van 2008: 150 punten. De BeleggersBarometer van ING, die een schaal heeft van 0 tot 200, heeft daarmee de hoogste stand bereikt in tien jaar.
Het beleggersvertrouwen wordt vastgesteld via een enquête onder vijfhonderd particuliere beleggers. De maatstaf zegt dus niets over het sentiment onder de grote institutionele beleggers. De nu bereikte stand van 150 punten is slecht éénmaal in de geschiedenis overtroffen: in 2006 stond hij korte tijd op 160 punten.
Het beleggersvertrouwen groeit vooral doordat de beurskoersen veel sterker stijgen dan verwacht. Met het aantreden van Donald Trump hielden beleggers de adem in. Trump deed krachtige uitspraken, maar die waren regelmatig met elkaar in tegenspraak zodat niemand meer wist waar hij aan toe was. Maar ondanks die onzekerheid begon de AEX kort na Trumps verkiezing te stijgen, en staat nu al 17 procent hoger.
De stijging in Amsterdam is daarmee nog iets sterker dan die op Wall Street. Ook de geluiden over de Nederlandse en de Europese economie zijn beter dan ze in jaren geweest zijn.
Ondanks die gunstige wind blijven de beleggers met de beentjes op de grond, zegt Bob Homan, hoofd beleggingsbeleid bij ING. 'We hebben gevraagd wat ze van zichzelf vinden als belegger. We verwachtten dat 80 procent zichzelf erg goed zou vinden. Maar dat bleek maar 30 procent te zijn.' Van overmoed is volgens hem dus geen sprake. Dat blijkt ook uit de voorzichtigheid van de beleggers.
Tot voor 2008 waagde een groot deel van de particuliere beleggers zich aan riskante beleggingsproducten zoals opties en turbo's; nu doet slechts een enkeling dat. 'Mensen beleggen omdat hun spaarrekening niets oplevert. Ze beleggen in aandelen zoals Unilever en Shell, dus met heel weinig risico.'
In het verleden is het grote optimisme van beleggers wel aangewezen als een van de oorzaken van gemene koersdalingen. De jubelstemming van 2007 wordt daarbij vaak als voorbeeld gehanteerd. Maar de crisis van 2008 kwam niet zozeer doordat jubelende beleggers de koersen te ver hadden opgejaagd, als wel doordat de Amerikaanse banken zich verslikten in de slechte hypotheken die ze hadden verkocht.
Mensen beleggen omdat hun spaarrekening niets oplevert
Homan denkt dat de voorspoedige economie en beurs nog wel even aanhoudt, 'maar het houdt een keer op. In Europa en Nederland gaat het nu zo goed, beter wordt het niet.' Het beleggersvertrouwen heeft volgens Homan wel enige voorspellende waarde. 'In tijden dat het goed gaat, loopt het beleggersvertrouwen een paar maanden vooruit op de beurskoers. In tijden dat het fout gaat, loopt het beleggersvertrouwen juist achter.' En het omslagpunt is er niet mee te voorspellen.