VAALS - De huizenhoge status heeft hun normen en waarden nauwelijks aangetast. Als je aanbeden wordt als een godenzoon en door de supporters als publiek bezit wordt gezien, is het wel eens moeilijk om gewoon als mens te leven. De vedettes van wereldclub AC Milan worden daar alom mee geconfronteerd. Zeker wanneer je wekelijks het magische roodzwart mag dragen. Dan weet je dat geblindeerde bolides, moeilijk kijkende bodyguards en zo snel mogelijk ontsnappen via zwaar beveiligde ingangen de normaalste zaak van de wereld is.

Liefdevol neemt Demetrio Albertini (l) de zeven maanden oude Bram over van diens vader Harm Bongers. (Foto: Fotografie Rob de Jong)

Alleen buiten het oog van de menigte komt dan het ware karakter naar voren. Evenals de zo typerende Italiaanse warmte. In de aanloop naar de UEFA-Cupontmoeting met Roda JC vinden de spelers van het grote Milaan die rust pas in het luxueuze hotel Vaalsbroek. Een half uurtje na aankomst zijn de omarmingen op de overloop naar het restaurant innig en liefdevol.

Middelpunt van alle Milanese belangstelling zijn Harm en Ronel Bongers, maar bovenal hun zeven maanden oude zoontje Bram. Voor hen zijn al die wereldsterren gewone mensen. Met Italiaans charisma en beeldspraak wisselt Brammetje van speler tot speler en wordt door iedereen eventjes geknuffeld. De Noord-Hollandse familie is een grote bekende voor de meeste spelers en komt regelmatig zelfs bij de spelers thuis over de vloer.

"Het is een uit de hand gelopen hobby", zegt Harm Bongers bescheiden. "In 1993 toen Gullit, Rijkaard en Van Basten nog bij Milan speelden, gingen we eens kijken op Milanello. We verkeken ons op de afstand van Milaan tot het trainingscentrum. Terug wilden we liften, totdat Filippo Galli ons in de gaten kreeg. Spontaan bood hij een lift aan en onderweg raakten we bevriend. Sindsdien zijn we jaarlijks vele keren naar Milaan gegaan en bezoeken we ook talrijke uitwedstrijden. We proberen vooral bij zoveel mogelijk Europese duels te zijn. Dan mogen we zelfs meevliegen in de charter van het team. Galli heeft ons aan iedereen voorgesteld en zo zijn diverse jongens echte vrienden geworden."

In de lobby van Vaalsbroek blijft Demetrio Albertini zeker een kwartier met de kleine Bram spelen, terwijl Marco Simone het laatste nieuws met Brams ouders doorneemt. De dozen Vencodrop die de familie heeft meegenomen, zijn zeer welkom bij de selectie. "Met Simone hebben we het meeste contact", vervolgt Bongers. "Hij heeft een dochtertje van vier jaar. Zoiets schept een band. Eigenlijk praten we nauwelijks over voetbal. Als je hun vrouwen en familie ook kent, heb je het veel eerder over privé-zaken. Wederzijds wordt er heen en weer gebeld. We worden zelfs regelmatig bij hen thuis uitgenodigd. De meeste jongens zijn heel normaal. Ze houden zelfs contact met ons wanneer ze allang bij Milan zijn verdwenen. Zo nodigt Marcel Desailly ons nog steeds uit."

In de Italiaans-Nederlandse conversaties wordt nauwelijks over Roda JC gesproken. Bijna niemand van de Milanezen weet een naam van een van de Nederlandse spelers op te noemen. Toen Roda JC uit de koker verscheen, werd er een keer gejuicht op Milanello, daarna is er tot gisteren geen woord meer gerept over de Limburgse opponent. "Het zijn op-en-top profs", zegt Harm Bongers. "Die weten precies waar ze mee bezig zijn."

Ook trainer Carlo Ancelotti excuseert zich eventjes later voor de beperkte kennis van zijn komende tegenstander. "Het overvolle programma verschaft ons niet de ruimte om lang bij Roda JC stil te staan. Afgelopen zondag speelden we nog tegen Atalanta Bergamo. Ik heb enkele videocassettes bekeken en diverse scouts hebben wedstrijden van Roda JC bezocht. Ik weet voldoende. Ik verwacht dat zij aanvallend spelen. Vooral op de flanken zijn ze sterk. In de competitie maakt Roda JC net als wij een moeilijke tijd door. Maar dat betekent niet dat we hen onderschatten. Europese wedstrijden zijn altijd apart. We hebben zeker respect voor Roda JC."

Toch komt deze Europese wedstrijd voor de Italianen als geroepen. De Italiaanse pers is messcherp nu AC Milan tegenvallend presteert. De laatste vier thuiswedstrijden werden niet gewonnen en op de ranglijst is het al naar de zesde plaats afgegleden. De gouden jaren onder Fabio Capello zijn in het mondaine Milaan al weer lang verleden tijd. Was de UEFA Cup voorheen vooral een troostprijs, nu wordt deze beker weer aangegrepen.

"Ten eerste is het in deze situatie heel belangrijk om veel te spelen", vervolgt de in de vuurlinie liggende Ancelotti. "We hebben goede resultaten nodig. Een wedstrijd als deze komt als geroepen, want het kan een keerpunt zijn. Daarom kan dit duel ook een sleutelrol voor de competitie hebben. Wij hebben tegen Roda JC maar één doel: winnen."

Waar de bekende bodyguards tijdens de training iedereen weer op afstand houden, laat Ancelotti zijn spelers voluit gaan. De afronding krijgt extra aandacht. Vooral Andrei Sjevtsjenko wil zich bewijzen. Tot zijn grote irritatie werd de Oekraïense wonderspits, die al weken uit vorm is, afgelopen zondag al vroeg in de tweede helft gewisseld. Schuw houdt hij zich in het Limburgse land ver van de buitenwereld. "Niemand krijgt hier een voorkeursbehandeling", maakt Ancelotti duidelijk. "Voor mij is iedere speler gelijk. Ik eis van iedereen continu de volle aandacht. Ook tegen Roda JC zijn we het kwetsbaarst wanneer we onze concentratie verliezen. Geen enkele seconde mogen we ons laten verrassen."

Want ook in dat opzicht kunnen die wereldsterren af en toe gewone mensen zijn.

zoek naar gerelateerde artikelen

di 19 februari 2002