Op precies dezelfde plek botste zij op 8 februari tegen de trein. Het geeft de Harlingse een ontzettend dubbel gevoel. Aan de ene kant leeft ze ontzettend mee met de nabestaanden van de 31-jarige Harlinger en zijn 3-jarige zoontje die bij het ongeluk van maandag omkwamen. Maar tegelijkertijd is ze dolgelukkig dat zij nog leeft. ,,Het is bijna niet te bevatten dat ik hier nu nog zit. Dat kan eigenlijk helemaal niet’’, zegt Bos nu bijna twee maanden na haar eigen ongeval.

Wie de foto’s van 8 februari ziet, begrijpt waar Bos op doelt. De Renault Twingo waarmee ze op bezoek ging bij boer Hendrik Sijtsma is nauwelijks te herkennen. De achterkant is compleet verdwenen. De zijkant is tegen de signalering van de spoorwegovergang tot stilstand gekomen. Alleen de voorkant is nog enigszins intact. Dat moet haar redding zijn geweest, is haar eigen analyse. ,,Na de klap ben ik ook nog gewoon uitgestapt. Heel raar.’’

'Waarom had dit gezin niet zoveel geluk als ik?'

Bos zat onder de blauwe plekken en had ontzettende hoofdpijn, maar verder mankeerde haar niets. ,,Het stomme was dat ik werkelijk geen idee had wat mij was overkomen. Het enige wat ik mij nog herinner is dat er allemaal mensen tegen mij schreeuwden. Pas later drong door dat ik was geschept door de trein.’’

Hoe ze het aanstormende gevaarte niet heeft kunnen zien, is voor haar nog steeds een raadsel. Bos had de oversteek al zo vaak gemaakt. Haar vriendin woont op het erf. Later heeft ze zichzelf zo vaak afgevraagd hoe ze zo stom kon zijn. ,,Ik wist dat er treinen konden komen. En toch heb ik deze totaal niet gezien. Misschien stond de zon laag en heb ik daardoor het rode waarschuwingslicht niet gezien. Of was ik afgeleid omdat het op het erf best druk was. Ik heb werkelijk geen idee.’’

Als ze dan maandag hoort hoe het ongeval met de vader en zijn zoontje is afgelopen, draait haar maag helemaal om. ,,Ik was er echt misselijk van. Je hoopt dit nooit mee te maken en dan gebeurt het gewoon binnen twee maanden twee keer. En ook nog eens met deze afloop. Waarom had dit gezin niet zoveel geluk als ik?”